สัญญากับผีป่า | การรักษาคำมั่น ย่อมเป็นที่ยกย่อง | นิทานสอนใจ | เล่านิทาน
สัญญากับผีป่า | การรักษาคำมั่น ย่อมเป็นที่ยกย่อง | นิทานสอนใจ | เล่านิทาน
#เรื่องเล่า#คุณยายเล่าให้ฟัง#สัญญากับผีป่า
Content
0.647 -> นิทานเรื่อง สัญญากับผีป่า
นานมาแล้ว ยังมีพ่อค้าคนหนึ่ง
9.407 -> เดินทางรอนแรมไปขายสินค้ายังต่างเมือง
ด้วยหมาคู่ใจเพียงตัวเดียว
16.187 -> สินค้าที่ขายนั้นจะเป็นพวกอัญมณีและเครื่องประดับต่างๆ
แม้จะไม่ใช่ของแท้
23.027 -> แต่เค้าก็สามารถขายได้
ในราคาที่พึงพอใจ
27.587 -> ทั้งคนซื้อและคนขาย อยู่มาวันหนึ่ง
ในขณะที่เค้ากําลังเดินทางไปขายสินค้าที่เมืองเล็กๆ
35.887 -> เมืองหนึ่ง ระหว่างทาง
เค้าก็ได้แวะพักกินอาหาร
41.527 -> และให้ม้าได้กินหญ้ากินน้ํา
บริเวณชายป่าใกล้ ๆ
46.647 -> ส่วนตัวเค้านั้น
ก็ได้ไปนั่งกินข้าว
50.227 -> และผลไม้ที่เตรียมมา
บริเวณใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
54.687 -> และข้าง ๆ นั้นก็มีบ่อน้ําเล็ก ๆ
อยู่พอดี หลังจากกินอาหารเสร็จ
60.747 -> พ่อค้าคนดังกล่าวก็ได้ดื่มน้ําจากบ่อน้ํานั้น
65.727 -> พร้อมกับล้างหน้าล้างตาเพื่อความสดชื่น
ก่อนจะนํามะม่วงสุก
71.487 -> ที่เค้าเตรียมติดตัวมาด้วย
นั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย
76.227 -> กินจนหมดทั้งลูก
แล้วก็ขว้างเมล็ดเข้าไปในป่า
80.807 -> โดยไม่คิดว่า เม็ดมะม่วงนั้น
ได้ปลาไปถูกตาของลูกสาวของผีป่าเข้า
89.607 -> ทําให้ผีป่าโกรธมาก
ปรากฏกายตัวใหญ่ดําทะมึน
94.487 -> เดินถือดาบ
ยาวตรงเข้ามาหาชายดังกล่าว
98.267 -> และตะคอกเสียงใส่เค้าด้วยความโกรธ
ข้าจะฆ่าเจ้า
104.507 -> เพราะเจ้าทําให้ลูกข้าตาบอด
พ่อค้าคนนั้นตะลึงงัน
110.407 -> ทั้งกลัวจนตัวสั่นงันงก
เอ่ยถามกลับไปว่า พ่อผีป่าจ๋า
118.587 -> ข้าไปทําร้ายลูกท่านตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
เหตุใดข้าไม่เห็นรู้เรื่องเลย
124.727 -> ก็เมื่อกี้นี้ไง
เจ้าขว้างเม็ดมะม่วงที่มีปลายแหลมคม
130.227 -> ทิ่มตาลูกสาวของข้าจนบอด
เจ้าต้องตาย ช้าก่อน
137.167 -> ข้ายอมรับว่าข้าขว้างเมล็ดมะม่วงเข้าไปในป่านั้น
แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจเลย
142.747 -> ที่จะทําให้ลูกของท่านน่ะ ตาบอด
โปรดให้อภัยข้าด้วยเถิด
146.647 -> ท่านผีป่า
150.027 -> พ่อค้าอ้อนวอนผีป่า
ขอให้เค้าปล่อยตนไป อยากได้อะไร
156.267 -> ก็จะหามาเซ่นไหว้ในภายหลัง
ผีป่าตัวนั้นก็ไม่ยอม
160.947 -> หมายจะเอาชีวิตพ่อค้านั้นให้ได้
พ่อค้าจึงบอกกับผีป่าว่า
166.707 -> หากต้องการชีวิตเค้าจริง ๆ
เค้าก็ยินดี
170.667 -> แต่ขอเวลาหนึ่งปีเพื่อสะสางเรื่องราวต่างๆ
ให้หมดสิ้นเสียก่อน
176.067 -> แล้วจะกลับมารับโทษตายที่ใต้ต้นไม้แห่งนี้
ผีป่าผู้มีอิทธิฤทธิ์
181.827 -> ก็คิดว่าพ่อค้าคงไม่กล้าล้อเล่นกับมัน
มันจึงยอมปล่อยพ่อค้าคนนั้นไป
188.507 -> ตามที่เค้าร้องขอ
192.547 -> เมื่อพ่อค้ากลับไปถึงบ้าน
ก็จัดการแบ่งทรัพย์สมบัติ
197.287 -> ทรัพย์สินเงินทองให้แก่ลูก
แล้วก็ภรรยา อีกทั้ง
202.867 -> สะสางหนี้สินจนหมดสิ้น
และได้บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับผีป่าให้ลูกและภรรยาได้ฟัง
209.887 -> ซึ่งครอบครัวก็ไม่เห็นด้วย
ที่เค้าจะกลับไปให้ผีป่านั้นฆ่าตาย
215.527 -> ทุกคนห้ามผู้เป็นหัวหน้าครอบครัว
ไม่ให้กระทําการตามที่ได้สัญญากับผีป่านั้นไว้
223.587 -> ไม่ได้หรอกลูก คนเรา
ต้องรักษาสัญญา รักษาคําพูด
229.567 -> สัญญาอะไรไว้ก็ต้องทําตามที่สัญญา
จึงจะได้ขึ้นชื่อว่า
234.187 -> เป็นผู้รักษาสัจจะนะ แต่นั่น
มันเป็นแค่ผีป่าตัวหนึ่งเท่านั้นนะพี่
242.427 -> พี่จะไปจริงจังอะไรกับมันนักหนา
ป่านนี้มันคงลืมไปแล้ว
247.127 -> อย่าไปเลยนะพี่ ฉันขอร้อง
ภรรยาเอ่ยทัดทาน แต่สามีก็ยืนยัน
254.927 -> ว่าเขาต้องไป ไม่มีใครห้ามเขาได้
และเมื่อถึงเวลาหนึ่งปี
261.687 -> ชายพ่อค้าก็กระโดดขึ้นหลังม้า
และออกเดินทางไปยังจุดหมายทันที
266.687 -> เขาเดิน อยู่หลายวัน
มาจนถึงต้นไม้ใหญ่
271.607 -> ซึ่งบัดนี้ใต้ต้นไม้แห่งนั้น
มีหญ้ารกขึ้นปกคลุมไปทั่วบริเวณ
278.327 -> ชายพ่อค้าใช้มีดพร้าที่ติดตัวมาด้วย
หากถางหญ้าบริเวณใต้ต้นไม้จนเตียนโล่งเหมือนเดิม
287.387 -> และนอนรอผีป่าอยู่ใต้ต้นไม้นั้น
ด้วยความอ่อนเพลียก่อนจะเผลอหลับไป
294.567 -> ไม่นาน
ผีป่าตัวเดิมก็ปรากฏไกลขึ้น
299.007 -> พร้อมดับเล่มยาววาววับในมือ
มันยืนมองชายพ่อค้าที่กําลังนอนหลับอย่างหมดแรง
306.327 -> เพราะเดินทางมาไกล
ในใจนั้นรู้สึกยินดีที่ได้เจอคนที่ซื่อตรงและรักษาสัญญา
314.427 -> โดยไม่กลัวตายเลยสักนิด
คนแบบนี้หายากยิ่งนัก
319.767 -> ชายพ่อค้าได้ยินเสียงหายใจแรง ๆ
ของผีป่าก็สะดุ้งตื่น และได้เห
326.607 -> ผีป่ายืนจังกล้าอยู่เบื้องหน้า
ท่านผีป่า
330.967 -> ข้ามาหาท่านตามสัญญาแล้ว
ท่านจะลงโทษยังไงก็สุดแท้แต่ท่านเถิด
336.387 -> ข้าพร้อมแล้ว ขอบใจเจ้ามาก
ที่รักษาสัญญา
343.027 -> ข้าเองก็ต้องทําตามสัญญาเช่นกัน
ผีป่าร่างดําทําเมิน
349.507 -> เนื้อดาบขึ้น
หมายจะฟาดฟันลงไปที่ก้านคอของชายพ่อค้า
356.027 -> แต่แล้วมันก็ต้องหยุดชะงัก
เมื่อได้ยินเสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น
361.747 -> ช้าก่อน
ทั้งสองหันไปมองตามเสียงนั้นทันที
368.267 -> และก็พบกับชายชราผู้หนึ่งเดินถือไม้เท้าตรงเข้ามาที่ต้นไม้ใหญ่
ผีป่าเห็นดังนั้นก็แปลกใจ
376.867 -> แถวนี้มี คนแก่ด้วยหรือ
มันลดดาบลง
381.547 -> และเอ่ยถามผู้เฒ่าคนดังกล่าวว่า
เป็นใครมาจากไหน
385.927 -> ทําไมตนไม่เคยเห็นมาก่อน
ข้าน่ะรึ
391.227 -> ข้าน่ะเป็นหมอเทวดาจากต่างถิ่น
เมื่อกี้
395.787 -> ข้าเดินผ่านมาเห็นเด็กหญิงตาบอดข้างนึง
ข้าก็เลยช่วยรักษาให้เป็นที่เรียบร้อย
403.667 -> ชายชราพูดยังไม่ทันจะจบ
เสียงเด็กสาวคนนึงก็ดังมาแต่ไกล
410.027 -> พ่อจ๋า หนูมองเห็นแล้ว
หมอเทวดาช่วยรักษาตาหนู
416.607 -> ตอนนี้หนูมองเห็นแล้วจ้ะพ่อ ลูก
ของผีป่า
421.567 -> วิ่งเข้ามากอดผีป่าผู้เป็นพ่อด้วยความดีใจ
ผีป่าก็พลอยดีใจไปกับลูกสาว
428.707 -> เมื่อสอบถามก็ได้ความว่า
ชายชราที่ยืนค้ําไม้เท้าอยู่ตรงนั้น
434.247 -> เป็นคนรักษาให้
ผีป่าจึงรีบขอบคุณชายชราผู้นั้นเป็นการใหญ่
440.907 -> ไม่เป็นไรหรอก
มันเป็นหน้าที่ของข้าอยู่แล้วล่ะ
446.467 -> แต่ถ้าเจ้าอยากจะตอบแทน ก็ตอบแทน
ับพ่อค้าคนนั้นเถิด
452.687 -> ชายชราหันไปมองพ่อค้าที่นั่งคุกเข่ารอความตายอยู่ตรงหน้า
เขากําลังตะลึงและงงงันกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
461.867 -> แล้วชายชราผู้นี้เป็นใคร
มาจากไหน ในป่าแบบนี้
467.087 -> เขาไม่เห็นมีบ้านเลยสักหลัง
ชายพ่อค้าจึงหันไปขอบคุณชายชราที่เมตตาทําให้เขาไม่ต้องรับโทษตาย
477.887 -> ข้าขอขอบคุณท่าน ามากขอรับ
ถ้าไม่ได้ท่านช่วยไว้
482.327 -> ข้าคงต้องตาย ไม่มีโอกาส
กลับไปหาลูกเมียอีกเป็นแน่
488.267 -> ไม่เป็นไรหรอก
ข้าเห็นแก่เจ้าที่มีความซื่อสัตย์
493.307 -> รักษาสัจจะ แม้กระทั่งชีวิต
ก็ยอมเสียสละได้ ชายชราพูดจบ
501.787 -> ก็หันไปบอกกับผีป่าตนนั้นว่า
หากเค้าอยากตอบแทน
506.287 -> ก็ให้มอบแก่พ่อค้าคนนั้นแทน
ผีป่าจึงได้มอบแก้วแหวนเงินทองให้กับชายพ่อค้าคนนั้นไป
513.907 -> และบอกว่าอย่าได้ผ่านมาเส้นทางนี้อีก
เพราะเป็นดินแดนของผีป่าที่แสนจะดุร้าย
520.467 -> ใครผ่านมา ยากที่จะรอดกลับไปได้
ชายพ่อค้าขอบคุณผีป่าและชายชรา
528.207 -> ก่อนจะเดิน
กลับออกจากป่าแห่งนั้น
531.867 -> ระหว่างเดินทางกลับ
เขาก็คิดมาตลอดทาง
536.127 -> ว่าชายชราผู้นั้น
ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ
540.067 -> ไม่เช่นนั้นจะรักษาตาที่บดสนิทของลูกสาวผีป่าได้ยังไงกัน
ซึ่งก็เป็นจริงตามนั้น
548.107 -> เพราะชายชราคนนั้นก็คือเทพาอารักษ์ที่สิงสถิตในต้นไม้ใหญ่แห่งนั้นนั่นเอง
เมื่อกลับถึงบ้าน
556.147 -> ลูกและภรรยาก็ดีใจมาก
ที่สามีและพ่อของพวกเค้ายังไม่ตาย
560.967 -> แถมยังได้ส บัติมามากมาย
พวกเขาตั้งใจว่าจะไปทําบุญ
566.147 -> อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผีป่า
และผีไม่มีญาติ เช้าวันต่อมา
573.107 -> พ่อแม่ลูกก็ชวนกันไปวัด
และเมื่อทําบุญเสร็จ
577.007 -> ก็เดินทางมาที่ลานกว้าง
บริเวณหน้าวัด
581.207 -> แล้วชายพ่อค้าก็ได้เห็นรูปปั้นชายชราคนนั้น
ตั้งตระหง่านอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่
587.747 -> กลางลานกว้างหน้าวัด
รวมถึงรูปปั้น ร่างใหญ่สีใด
592.067 -> ทะเมิน
เหมือนผีป่าที่เค้าเคยเห็น
595.147 -> ก็ตั้งอยู่ข้างๆ กันเช่นกัน
ทําให้ชายพ่อค้าขนลุกเรียวไปทั้งตัว
601.207 -> และหลังจากวันนั้น
ชายพ่อค้าก็จะนําเครื่องเซ่นไหว้
605.707 -> ไปกราบไหว้ รูปปั้นทั้งสองนั้น
ทุกๆ วันพระ
610.127 -> เช่นเดียวกับชาวบ้านคนอื่นๆ
ที่เลื่อมใสศรัทธา
613.687 -> และเชื่อกันว่า
จะทําให้การค้าขาย
617.347 -> ร่ำรวยขึ้นนั่นเอง…
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=-eAPORrObrQ