เล่าเรื่อง พิกุลทอง | Point of View

เล่าเรื่อง พิกุลทอง | Point of View


เล่าเรื่อง พิกุลทอง | Point of View

                          • -
                            ติดต่องาน : [email protected] (งานเท่านั้น)

                            ทางไปซื้อสติกเกอร์ line http://line.me/S/sticker/1193089 และ https://line.me/S/sticker/1530409

                            ติดตามคลิปอื่นๆ    / pointofview  

                            ติดตามผลงานอื่นๆได้ที่

                            https://www.facebook.com/pointoofview/

                            tiktok @pointoofview

                            หรือ

                            IG Point_of_view_th

                            #PointofView

                            timestamp พิกุลทอง
                            0:00 ทำไมเล่า
                            0:47 เริ่มเรื่อง
                            12:21 การแก้แค้นของนางยักษ์กาขาว
                            18:37 ท้าววิรุฬ
                            26:39 พูดคุย

Content

0 -> นี่ทุกคน เคยได้ยินสำนวน
1.258 -> กลัวดอกพิกุลจะร่วงกันใช่ไหมคะ
2.873 -> บอกเลยว่าพิกุลทองเนี่ย
4.121 -> เขาไม่ได้เรียบร้อยแบบที่เราคิดค่ะ
5.713 -> สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ
7.215 -> หลังจากที่หลายปีก่อนเนี่ยนะคะ
8.574 -> วิวเคยเล่าเรื่องพิกุลทองไปรอบนึง
10.323 -> แล้วก็เคยเอาพิกุลทองไปเขียนอยู่ใน
12.356 -> หนังสือพ็อกเก็ตบุ๊กของวิวด้วยเนี่ย
13.926 -> หลาย ๆ คนก็บอกว่า
14.923 -> เฮ้ย เรื่องมันผ่านมานานมากแล้ว
16.801 -> ช่วยเอาเรื่องพิกุลทองมาเล่าให้ฟังใหม่หน่อย
18.664 -> เอาแบบแซ่บ ๆ ในเวอร์ชั่นปัจจุบันค่ะ
20.621 -> ดังนั้นวันนี้นะคะ
21.403 -> วิวก็เลยหยิบเอาเรื่องพิกุลทองค่ะ
23.304 -> ซึ่งเป็นนิทานพื้นบ้านไทยเนี่ย
24.921 -> มาเท่าให้ทุกคนฟังอีกครั้งนึงค่ะ
26.625 -> ซึ่งเรื่องพิกุลทองเรื่องนี้เนี่ย ต้องบอกว่า
28.657 -> เป็นเรื่องที่ไม่ปรากฎชื่อผู้แต่งนะคะ
30.373 -> ดังนั้นเราจะไม่พูดถึงประวัติอะไรของมันเลย
32.306 -> เราจะมุ่งเข้าไปสู่
33.371 -> เนื้อหาของเรื่องพิกุลทองเลยค่ะ
35.27 -> และเวอร์ชั่นที่วิวนำมาเล่าให้ทุกคนฟัง
36.837 -> ก็จะเป็นเวอร์ชั่นที่กรมศิลป์ฯ เนี่ย
38.508 -> รวบรวมมาเล่มนี้นะคะ
39.774 -> โอเค ถ้าพร้อมจะฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก
41.905 -> แล้วก็ได้สาระกันแล้ว ก็ไปฟังกันเลยค่ะ
47.377 -> นางพิกุลทองเนี่ยนะคะ
48.445 -> เป็นเจ้าหญิงแห่งเมืองนึงค่ะ
49.732 -> ซึ่งลักษณะเด่นของนางก็คือ
51.253 -> เวลาที่นางพูดอะไรออกมาเนี่ยนะคะ
53.191 -> จะมีดอกพิกุลที่ทำจากทองคำเนี่ย
55.02 -> ร่วงออกมาจากปากค่ะ
56.213 -> ก็คือร่วงเรี่ยราดไปตามทางไปเรื่อยเลยนะ
58.6 -> ต้องมีคนคอยกกวาดคอยเก็บนะคะ
60.211 -> ซึ่งก็โชคดีที่สิ่งที่ออกมามันเป็นของมีค่านะ
62.734 -> ทีนี้ค่ะ ลักษณะเด่นอีกอย่างนึงของนาง
64.836 -> ที่คนไม่ค่อยพูดถึงเลยก็คือ
66.418 -> เส้นผมของนางเนี่ยนะคะ
67.716 -> จะเป็นเส้นผมที่หอมค่ะทุกคน
69.602 -> คือหอมไปเจ็ดวันแปดวัน
71.018 -> แม้จะร่วงออกมานานแค่ไหนแล้ว
72.406 -> มันก็ไม่หยุดหอมซะทีนะคะ
73.952 -> ทีนี้ค่ะ เรื่องราวทั้งหมดเนี่ย
75.383 -> เกิดขึ้นเพราะวันนึง นางพิกุลทองรู้สึก
77.535 -> ร้อนอกร้อนใจนะคะ รู้สึกว่าอยากจะไปอาบน้ำค่ะ
80.569 -> ซึ่งการอาบน้ำเนี่ยนะคะ
81.835 -> ปกติคนสมัยก่อนเขาก็อาบอยู่ที่บ้าน
83.971 -> เอาน้ำในตุ่มมาตักราดตักอะไรนี่แหละ
86.236 -> แต่ว่าเวลาที่เขาอยากอาบน้ำแบบยิ่งใหญ่อลังการ
88.804 -> มันคือการลงไปที่ท่าน้ำค่ะ
90.669 -> ไปอาบในแม่น้ำ ไปอาบในลำคลอง
92.278 -> มีน้ำไหลผ่าน เหมือนการเล่นน้ำ
93.985 -> มันก็จะฟินใช่ไหม
94.985 -> นางก็ไปบอกพ่อบอกแม่ค่ะ บอกว่า
96.737 -> ขอไปอาบน้ำที่ท่าฉนวนได้ไหม
98.636 -> แบบว่าไม่อยากอาบน้ำในบ้านเลยวันนี้
100.419 -> ซึ่งพ่อแม่ก็ตามใจนางนะคะ
102.386 -> ด้วยความเป็นเจ้าหญิง
103.254 -> นางก็อะ ลงไปที่ท่าฉนวนค่ะ
104.996 -> ไปพร้อมกับข้าทาสบริวารเต็มไปหมดเลยนะคะ
108.096 -> แล้วก็มีการให้กั้นท่าฉนวนนู่นนี่นั่น
110.153 -> นางก็อาบน้ำเล่นมีความสุขอยู่ในน้ำค่ะ
112.521 -> ปรากฎว่าในจังหวะเดียวกันเนี่ยนะคะ
114.387 -> ใกล้ๆ นั้นค่ะ มีพญาแร้ง
116.221 -> คือมันไม่ใช่อีแร้งธรรมดา แต่มันคือพญาแร้ง
118.788 -> เหมือนแบบ กษัตริย์แห่งแร้งว่าอย่างนั้นเถอะ
120.77 -> วันนี้ก็รู้สึกร้องอกร้องใจเหมือนกัน
122.805 -> อยากออกหาอาหารนะคะ
124.137 -> ซึ่งอาหารของแร้งแน่นอนว่าก็จะต้องเป็น
126.624 -> พวกเศษซากสัตว์ต่างๆ ค่ะ
128.458 -> พญาแร้งก็พาพวกเหล่าข้าราชบริพารตัวเองเนี่ย
131.102 -> ออกหาซากสัตว์ไปตามที่ต่าง ๆ นะคะ
133.242 -> และตัวพญาแร้งเองเนี่ย
134.621 -> ก็บังเอิญไปเจอหมาตายตัวนึง ลอยน้ำมาค่ะ
137.356 -> ก็รู้สึกแฮปปี้และฟินมาก ๆ
138.989 -> ก็เลยลงไปจิกหมาตายนะคะ
140.686 -> แล้วก็กิน ๆๆ หมาและแร้งก็ลอยน้ำมาเรื่อย ๆ
143.806 -> แน่นอนว่าก็จะต้องไปป๊ะกับที่
145.263 -> พิกุลทองกำลังอาบน้ำอยู่ใช่ไหมคะ
147.177 -> นึกสภาพเรากำลังอาบน้ำอยู่ในแม่น้ำ
149.301 -> อยู่ดี ๆ มีหมาตายที่แบบเน่ามาเจ็ดวันแปดวัน
152.164 -> ลอยผ่านหน้า พิกุลทองก็แบบ
153.596 -> กรี๊ดออกมาทันทีนะคะ แล้วก็ด่ายับเลย
155.692 -> ประมาณว่าแบบ ยี้ ไอ้แร้งสกปรก
157.479 -> ทำไมแกจะต้องมากินหมาเน่าตรงนี้ด้วย
159.822 -> ที่อื่นเยอะแยะ ทำไมแกจะต้องมากิน
161.534 -> ผ่านที่ที่ฉันกำลังอาบน้ำ
162.972 -> ไอ้แร้งสกปรก ไอ้แร้งหูยาน
164.44 -> อี๋ ๆๆๆ นะคะ
165.937 -> พิกุลทองก็ด่า ๆๆ นะคะ
167.433 -> แล้วก็ถุยน้ำลายใส่พญาแร้งไปค่ะ
170.236 -> ซึ่งพญาแร้งก็แบบ เอ้า ฉันก็เป็นแร้งปกติ
172.328 -> ฉันก็กินหมาเน่าของฉันปกติ
173.88 -> ฉันจะลอยตามน้ำก็เรื่องของฉัน
175.509 -> อีผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่หยาบคายมาก
177.38 -> ฉันรับไม่ได้นะคะ เดี๋ยวเถอะ
178.916 -> สักวันนึงนะ ฉันจะเลิกกินหมาเน่า
181.13 -> แล้วฉันจะกินตับไตไส้พุงแกให้หมด
182.896 -> ฉันของจองล้างจองผลาญแกตั้งแต่วันนี้นะคะ
185.761 -> นี่คือสิ่งที่พญาแร้งประกาศออกมาค่ะ
187.644 -> หลังจากที่นางพิกุลทองหยาบคายใส่พญาแร้งไปนะคะ
190.396 -> ซึ่งนางพิกุลทองก็ลอยหน้าลอยตาค่ะ
192.196 -> ประมาณว่า เหอะ แกน่ะเหรอ
193.514 -> จะมีกินตับไตไส้พุงฉัน ฉันเป็นถึงเจ้าหญิง
195.563 -> ฉันอยู่ในวังสวยๆ แกจะเข้ามากินฉันได้ยังไง
198.22 -> ว่าแล้วทั้งสองฝ่ายก็แยกย้ายกันไปค่ะ
200.489 -> แต่พญาแร้งเนี่ยนะคะ หลังจากโดนด่าไปแล้ว
202.646 -> ยังมีความแค้นอยู่ ยังไม่จบค่ะ
204.429 -> ดังนั้นพญาแร้งก็เลยแปลงร่างนะคะ
206.748 -> ให้กลายเป็นหนุ่มน้อยค่ะ
208.014 -> แล้วก็เดินทางเข้ามาที่เมืองของพิกุลทองนะ
210.429 -> แน่นอนนะคะว่าตามสไตล์นิทานไทยเลยค่ะ
212.546 -> พญาแร้งปลอมตัวเข้ามาเนี่ย
213.897 -> ก็จะต้องไปอยู่กับตายายที่ริมเมืองใช่ไหมคะ
216.862 -> พอไปอยู่ปุ๊บ ตอนแรกพญาแร้งก็ทำตัวปกติค่ะ
219.331 -> ซักพักผ่านไปนะคะ ก็ช่วยตายายทำมาหากิน
222.029 -> เข้าในป่า ไปหอบทรัพย์สมบัติออกมา
224.566 -> คือไปเนรมิตทรัพย์สมบัติ
225.73 -> แล้วก็หอบออกมาจากป่านะคะ
227.029 -> แล้วก็บอกตายายบอกว่า
228.168 -> ตาจ๋ายายจ๋า ฉันไปเจอสมบัติใหนป่าแหละ
230.185 -> ก็เลยเอามาให้ตายายนะคะ
231.675 -> พญาแร้งก็ทำแบบนี้อยู่หลายวันนะคะ
233.366 -> จนสุดท้ายค่ะ ก็ไปบอกตายาย บอกว่า
235.235 -> ตาจ๋ายายจ๋า คือฉันอะ
236.851 -> มีเรื่องนึงอยากรบกวนตายายมาก ๆ เลยก็คือ
239.584 -> ฉันอะเห็นพระธิดาพิกุลทองของท้าวสันนุราช
242.449 -> แล้วฉันรู้สึกว่า ฉันชอบมากเลย ตาจ๋ายายจ๋า
245.016 -> ช่วยไปขอพระธิดามาเป็นเมียฉันหน่อยได้ไหม
247.31 -> ซึ่งตอนแรกนะคะ แน่นอนว่าตากับยายก็จะต้องแบบ
249.882 -> จะบ้าเหรอ ใครจะไปขอพระธิดาให้
251.899 -> ฉันเป็นตายายริมป่าธรรมดานะคะ
254.234 -> แต่สุดท้ายนะคะ ด้วยความที่พญาแร้งเนี่ย
256.051 -> ทำตัวดีกับตายายมาก ๆ ค่ะ
257.598 -> ตายายก็ปรึกษากัน ประมาณว่า
259.035 -> แต่จริง ๆ แล้วมันเอาสมบัติมาให้เราทุกวันเลย
261.214 -> จริง ๆ มันอาจจะเป็น
262.102 -> ผู้มีบุญญาธิการอะไรบางอย่างก็ได้นะคะ
264.564 -> ดังนั้นตากับยายก็เลยตัดสินใจ
266.034 -> อะ ไปเข้าเฝ้านะคะ
267.42 -> ไปถึงก็เจอท้าวสันนุราช ท้าวสันนุราชก็แบบว่า
270.139 -> เอ้า ตากับยายที่ริมเมืองนี่นา
271.654 -> วันนี้มาหาข้า มีอะไรรึ
273.236 -> ตากับยายนะคะ ก็แบบตัวสั่นค่ะ ตัวสั่นก่อน
275.374 -> พระอาญามิพ้นเกล้า กระหม่อมจะมาทูลขอพระธิดา
279.389 -> ให้กับบุตรชายของกระหม่อมพระเจ้าข้า
282.255 -> แน่นอนนะคะว่าท้าวสันนุราช
283.688 -> นี่โกรธปรี๊ดขึ้นมาเลย ประมาณว่า
285.423 -> แกจะบ้าเหรอ แกเป็นใครมาจากไหนมาขอลูกสาวฉัน
287.689 -> โอ้โห ชาติตระกูลนี่ห่างกันกี่เลเวลกี่วรรณะ
290.223 -> แต่พอคิดไปคิดมานะคะ ท้าวสันนุราชก็คิดว่า
292.705 -> หรือว่าลูกของไอ้ตายายเนี่ย
294.455 -> มันจะเป็นคนมีบุญ อะลองทดสอบมันหน่อยแล้วกัน
296.956 -> ถ้ามันทำไม่ได้ก็ลงโทษมัน
298.393 -> ถ้ามันทำได้ก็เผื่อว่ามันมีบุญ
300.021 -> จะได้เป็นผลดีกับลูกสาวเรานะคะ
301.784 -> ดังนั้นค่ะ ท้าวสันนุราชก็เลยบอกว่า
303.591 -> เอาอย่างนี้ ตากับยาย
304.673 -> ถ้าลูกแกเนี่ยนะ เป็นคนมีบุญจริง
306.255 -> ให้สร้างสะพานทองนะ จากบ้านของแกเนี่ย
308.598 -> มาถึงพระราชวังฉันภายในสามวัน
310.687 -> แล้วฉันจะยกลูกสาวให้นะคะ
312.029 -> แต่ว่าถ้าไม่ได้นะ แกเนี่ย ตาย!
314.013 -> ตากับยายกลับบ้านไปนะคะ
315.524 -> เครียด เอาเท้าก่ายหน้าผากเลยค่ะ
317.089 -> แล้วก็ด่าพญาแร้งประมาณว่า
318.592 -> นี่ไง หาเรื่องแล้ว
319.774 -> บอกแล้วว่าอย่าไปขอ นู่นนี่นั่น
321.124 -> แต่พญาแร้งก็บอกว่า ตาจ๋ายายจ๋า
322.825 -> ไม่ต้องกลัวจ้ะ เดี่ยวฉันจัดให้นะจ้ะ
324.707 -> คืนนั้นเนี่ยนะคะ
325.572 -> พญาแร้งก็กลับไปหาเหล่าบริวารของตัวเองค่ะ
327.675 -> แล้วก็เรียกกันมาเนรมิตสะพานเนี่ย
329.708 -> จากบ้านของตายายไปถึงพระราชวังเลยนะคะ
332.342 -> เป็นสะพานทองคำเลยค่ะ
333.594 -> ท้านสันนุราชตื่นเช้ามาก็ตกใจนะคะ
335.791 -> ประมาณว่า เฮ้ย มันมีสะพานเกิดขึ้นมาจริง ๆ
337.926 -> แปลว่าไอ้เนี่ยจะต้องเป็นผู้มีบุญญาธิการ
340.127 -> เหมาะสมกับลูกสาวเราแล้วนะคะ
341.812 -> สุดท้ายค่ะ ท้าวสันนุราชก็เลยตัดสินใจ
343.759 -> ยกลูกสาวหรือว่านางพิกุลทองเนี่ย
345.595 -> ให้กับพญาแร้งนะคะ
346.808 -> ซึ่งพญาแร้งที่ปลอมตัวเป็นคนเนี่ย
348.293 -> ก็เข้าไปอยู่ในวังค่ะ
349.464 -> และต้องบอกว่าในคืนแรกเนี่ยนะคะ
351.176 -> นางพิกุลทองก็สงสัยมากค่ะ
352.711 -> คือเข้าหอกันอะ นางพิกุลทองก็แบบ
354.411 -> อือหือ มันทำไมมันเหม็นจังเลย
355.528 -> มันเหม็นเหมือนแบบ หมาตาย
356.69 -> เหม็นเหมือนไอ้แร้งตัวนั้นที่ฉันเคยด่าเลย
359.101 -> แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ
360.227 -> เพราะว่าแต่งงานกันไปแล้วนะคะ
361.687 -> ปรากฎว่าวันพรุ่งขึ้นเนี่ยนะคะ
363.017 -> พญาแร้งก็ไปบอกท้าวสันนุราชค่ะ
364.736 -> พอของนางพิกุลทอง บอกว่า
365.971 -> เสด็จพ่อ พระอาญามิพ้นเกล้า
367.993 -> จริงๆ แล้วข้าเนี่ยไม่ใช่ลูกของตายายนะ
370.469 -> แล้วข้อก็ไม่ได้เป็นเด็กกำพร้า
371.886 -> ที่ตายายเก็บมาเลี้ยงด้วย
373.09 -> จริง ๆ แล้วข้าเป็นเจ้าชายมาจากอีกเมืองนึง
375.434 -> ซึ่งข้าออกเดินทางมาตามหาคู่ที่เหมาะสมกับข้า
378.8 -> และนางพิกุลทองก็คือนางในฝันของข้านั่นเอง
381.225 -> แต่ว่าตอนนี้จากบ้านมาหลายปีแล้ว
383.137 -> ขอพานางพิกุลทองกลับไป
384.568 -> เยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่ตัวเองได้ไหมนะคะ
386.519 -> แน่นอนว่าพ่อของพิกุลทองก็ขัดไม่ได้นะคะ
388.602 -> ก็เลยจัดขบวนสำเภาใหญ่เลยค่ะ
390.669 -> ประมาณ 500 ลำนะคะ
391.804 -> แล้วก็ให้ทุกคนเนี่ย ออกเดินทางไป
393.671 -> เพื่อไปยังเมืองของเจ้าชายปลอมค่ะ
395.806 -> แต่แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เจ้าชายจริง ๆ นะคะ
398.154 -> นี่คือพญาแร้งค่ะ ดังนั้นนะคะ
399.985 -> ขบวนเรือก็ออกไปเรื่อย ๆ พญาแร้งก็บอกว่า
402.207 -> เอาล่ะตรงนี้หยุดนี่เกาะตรงนี้นะ
404.271 -> เนี่ย ใกล้จะถึงเมืองฉันแล้ว
405.604 -> เดี๋ยวหยุดที่เกาะตรงนี้ปุ๊บ
406.681 -> แล้วเดี๋ยวฉันเนี่ย
407.544 -> จะเดินทางทางบกไปบอกที่เมืองก่อนว่า
409.27 -> อะ ได้กลับมาแล้ว แล้วก็พาเมียกลับมาด้วย
411.317 -> แล้วเดี๋ยวทุกคนค่อยเดินทางตามไปอีกทีนึงนะคะ
413.94 -> ขบวนสำเภาเนี่ยนะคะ
414.872 -> ก็จอดรอพญาแร้งอยู่ที่ริมฝั่งชายหาดค่ะ
417.51 -> ระหว่างนั้นนะคะ
418.433 -> พญาแร้งก็กลับไปที่รังของตัวเองค่ะ
420.398 -> ไปถึงก็กลับร่างเป็นพญาแร้งตัวใหญ่นะคะ
422.664 -> แล้วก็บอกลูกน้อง บอกว่า
423.563 -> เอาล่ะทุกคน เซอร์ไพรซ์ บุฟเฟต์มาแล้ว
425.727 -> ข้าพาเอาเหยื่อมาเยอะมากอยู่ที่ชายหาดนะ
428.234 -> เดี๋ยวเราไปกินกันให้สนุกเลย
429.813 -> แต่ขอไว้คนเดียวนะ คนที่เป็นเจ้านายมัน
432.091 -> ที่เป็นผู้หญิงเนี่ย อีนางพิกุลทองเนี่ย
434.025 -> ข้าจะกินเอง เพราะข้าแค้นมาก นะคะ
436.21 -> ว่าแล้วฝั่งพญาแร้งก็บินกันออกไปเป็นฝูงเลยค่ะ
439.428 -> แต่ระหว่างนั้นเนี่ยนะคะ
440.642 -> ด้วยความที่นางพิกุลทองเป็นนางที่มีบุญอะนะ
443.131 -> แม่ย่านางของเรือค่ะ ก็เลยออกมา
445.091 -> แล้วก็มาเตือนพิกุลทองนะคะ บอกว่า
446.541 -> เฮ้ย พิกุลทอง รู้ไหมผัวเจ้าอะ
448.327 -> มันไม่ใช่คน มันเป็นพญาแร้ง
450.122 -> แล้วมันเป้นพญาแร้งตัวที่โกรธแค้นเจ้า
451.766 -> แล้วจะมากินเจ้านั่นแหละ อย่ากระนั้นเลย
453.673 -> เอานี่ เสากระโดงเรือเนี่ย
455.109 -> ข้าจะเนรมิตให้เป็นห้องลับนะ
456.759 -> เจ้าเข้าไปหลบอยู่ในนั้น แล้วเจ้าจะได้รอด
458.935 -> นางพิกุลทองก็เลย
459.74 -> เข้าไปหลบอยู่ในเสากระโดงเรือค่ะ
461.631 -> และแล้วนะคะ ในที่สุดฝูงของพญาแร้งเนี่ย
463.783 -> ก็มาถึงเรือค่ะ แล้วก็จิกกินคนไป
465.819 -> ตายระเนระนาด กองกระดูกนี่
467.518 -> กองกันพูน ๆๆ เต็มไปหมดเลยนะคะ
470.072 -> ทรัพย์สมบัติอะไรก็ไม่เอาไปค่ะ
471.555 -> เพราะว่าพญาแร้งเนี่ย คิดแค่ว่าจะกินคนนะคะ
473.952 -> แต่หายังไงเนี่ย ก็หานางพิกุลทองไม่เจอค่ะ
476.301 -> ตอนแรกฝูงแรงเนี่ยนะคะ ก็มีการทะเลาะกันค่ะ
478.618 -> ประมาณว่า ไหน ใครมากินพิกุลทองของข้า
480.601 -> แต่ก็หาไม่เจอนะคะ
481.721 -> สุดท้ายพวกฝูงแร้งก็เลยกลับไปค่ะ
483.603 -> ส่วนนางพิกุลทองเนี่ยนะคะ
484.802 -> แอบอยู่ในเสากระโดงเรือหลายวันค่ะ
486.738 -> แม่ย่านางก็เลี้ยงดูอย่างดีอะนะ
488.37 -> แต่นางพิกุลทองก็รู้สึกว่า
489.72 -> แล้วฉันจะกลับเมืองยังไง คือฉันจะ
491.372 -> ขับสำเภากลับไปเองมันก็ไม่ใช่เรื่องใช่ไหม
493.455 -> ดังนั้นเนี่ยนะคะ นางก็เครียดๆ ค่ะ
495.326 -> เครียดไปเครียดมาสามสี่วันผ่านไปละ
497.311 -> แม่ย่านางก็เลยบอกว่า
498.206 -> เออ ออกไปอาบน้ำอาบท่าไป จะได้หายเครียดนะ
500.442 -> เพราะว่าพญาแร้งจะไม่มา
501.675 -> จนกระทั่งอีก 7 วันนะคะ
502.994 -> นางพิกุลทองก็เลยออกไปอาบนำ้ที่ริมฝั่งนะคะ
505.183 -> และระหว่างที่กำลังอาบน้ำอยู่เนี่ย
506.879 -> ผมของนางก็หลุดออกจากหัวมาเส้นนึงค่ะ
509.139 -> นางก็เลยคิดว่า
510.093 -> อะ เราจะต้องหาทางรอดของตัวเองละ
512.119 -> จะรออยู่ตรงนี้ตลอดไปก็ไม่ได้นะคะ
514.047 -> นางก็เลยเอาผมของนางเนี่ย ใส่ผอบค่ะ
516.062 -> แล้วก็ยกมือขึ้นอธิษฐานนะคะ ประมาณว่า
517.934 -> ขอให้ผมหอมของข้าเนี่ย
519.195 -> เดินทางไปถึงใครที่เป็นเนื้อคู่
520.964 -> ที่จะมาช่วยข้าได้นะ
522.316 -> ว่าแล้วก็เขียนจดหมายนะคะ ใส่ผอบไปด้วย
524.356 -> ประมาณว่า ข้าชื่อพิกุลทอง
525.68 -> มีเรื่องกับพญาแร้งนู่นนี่นั่น ก็เล่าเรื่องไป
527.941 -> ใครที่เป็นคนมีบุญญาธิการเนี่ย
529.55 -> มาช่วยข้าที นะคะ
530.838 -> แล้วก็เอาผอบเนี่ย ลอยน้ำไปค่ะ
532.891 -> ปรากฎว่าผอบนี้นะคะ ก็ลอยไปถึงเมืองนึงค่ะ
535.489 -> และคนที่เก็บได้ก็คือเจ้าชายของเมืองนั้นนะคะ
538.193 -> ชื่อว่าพระพิไชยมงกุฎค่ะ
539.69 -> ซึ่งพระพิชัยมงกุฎเนี่ยก็เปิดผอบมา
541.54 -> โอ้โห ทำไมกลิ่นมันถึงหอมขนาดนี้
543.843 -> เป้นกลิ่มผมที่ไม่ได้สระมาหลายวัน
545.422 -> หลงหัวปักหัวปำทันที คิดว่าโห เจ้าของผมนี้
548.458 -> จะต้องเป็นผู้หญิงสวย ๆ สักคนนึงแน่เลย
550.511 -> แกะจดหมายออกอ่านดีกว่า
551.792 -> อ่ารเสร็จปุ๊บ โอ้ย ทีนี้สงสารกว่าเดิม
554.028 -> โอ้ น้องเจ้าหญิงผู้น่าสงสาร
555.678 -> เจ้าอยู่ไหน เดี๋ยวข้อจะต้องไปช่วย
557.524 -> กินไม่ได้นอนไม่หลับนะคะ
558.874 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยไปลาพ่อกับแม่ตัวเองค่ะ
561.324 -> บอกว่า จะขอออกไปปกป้องสาวงามนะ
563.374 -> เพราะนี่คือสาวงามที่ฉันฝันถึง
565.043 -> โดยที่ยังไม่เคยเห็นหน้าเลยนะคะ
566.64 -> ซึ่งพ่อแม่ของพระพิไชยมงกุฎก็ห้ามลูกไม่ได้ค่ะ
569.143 -> ก็เลยปล่อยลูกเนี่ย ออกเดินทางไปนะคะ
571.245 -> พระพิไชยมงกุฎก็เอาขบวนสำเภาเนี่ย ใหญ่เลย
573.598 -> ล่องเรือมาเรื่อย ๆ ตามทางค่ะ
575.446 -> กะว่าทวนกระแสน้ำไป
576.698 -> เดี๋ยวก็จะต้องไปเจอเจ้าของผอมแน่ ๆ
578.535 -> แต่ระหว่างทางเนี่ยนะคะ
579.727 -> มันดันมีนางนักษ์ตนนึงค่ะ
581.115 -> ชื่อว่านางยักษ์กาขาวนะคะ
582.819 -> ซึ่งก็เป็นนางยักษ์ที่อาศัยอยู่ลำพังนะคะ
584.749 -> เห็นสำเภาของพระพิไชยมงกุฎเนี่ยลอยผ่านมาค่ะ
587.31 -> เล็งไปละ โอ้ ผู้ชายคนนี้ช่างหล่อซะเหลือเกิน
590.474 -> อย่ากระนั้นเลย
591.485 -> ฉันจะต้องได้แอ้มผู้ชายคนนี้แน่ ๆ
593.338 -> นางยักษ์กาขาวเนี่ยนะคะ
594.702 -> ก็เลยเนรมิตเมืองขึ้นมาใหญ่โตค่ะ
596.669 -> แล้วก็เนรมิตตัวเองให้กลายเป็นผู้หญิงสวยค่ะ
599.253 -> แล้วก็อยู่ในเมืองนั้นโดยลำพังนะคะ
600.972 -> พระพิไชยมงกุฎเนี่ยแล่นเรือผ่านมาค่ะ
602.821 -> ก็เอ๊ะว่า เอ๊ะ เมืองนี้มันมาจากไหนนะ
604.903 -> ก็เลยลงไปดูค่ะ แล้วก็ไปเจอนางยักษ์กาขาวเนี่ย
607.845 -> อยู่ในเมืองคนเดียว ซึ่งพระพิไชยมงกุฎเนี่ย
610.209 -> อ่านจับใจความแย่มากค่ะทุกคน
611.971 -> คือตอนที่อ่านจับใจความมาอาจจะว่าแบบ
613.879 -> นางพิกุลทองอาศัยอยู่ในกองเรือแต่เพียงลำพัง
616.734 -> แต่พระพิไชยมงกุฎจับใจความได้แค่ว่า
618.641 -> มีผู้หญิงสวย ๆ อาศัยอยู่ลำพังค่ะทุกคน
620.808 -> ดังนั้นก็เลยคิดว่า หรือว่านี่คือนางผมหอม
623.538 -> ที่อยู่ในจดหมายกันแน่ ก็เลยถามไปประมาณว่า
626.223 -> น้องสาวจ๋า น้องสาวทำไมมาอยู่ที่นี่คนเดียว
628.881 -> น้องสาวใช่คนที่ส่งจดหมายหาที่หรือเปล่า
631.256 -> น้องใช่นางผมหอมหรือเปล่า
632.589 -> ก็คือเข้าทางนางยักษ์เลยนะคะ นางยักษ์ก็แบบ
635.073 -> อ้าว มันหลงผู้หญิงอยู่ที่หว่า
636.574 -> หลงผู้หญิงผมหอมใช่ไหม ได้ ฉันเนรมิตได้
638.683 -> ฉันมีฤทธิ์อยู่แล้ว ปิ้ง!
639.933 -> ก็เลยเสกให้ตัวเองผมหอมนะคะ แล้วก็ค่อย ๆ
642.137 -> หลอกล่อพระพิไชยมงกุฎขึ้นเรื่อย ๆ
643.608 -> ประมาณว่า ใช่ น้องอยู่คนเดียว
645.117 -> อย่าเข้ามานะ พี่เป็นผู้ชาย
646.635 -> น้องอยู่คนเดียว เดี๋ยวมันจะดูไม่ดี
648.152 -> น้องจะหนีเข้าห้องนอนแล้วนะ
649.67 -> แต่ไม่ล็อกห้องนะคะ
650.766 -> พระพิไชยมงกุฎก็เดิมตามไปเรื่อย ๆ
652.482 -> จนกระทั่งเข้าไปถึงห้องนอนนางยักษ์ค่ะ
654.355 -> และผู้ชายกับผู้หญิงอยู่กันตามลำพังอะนะทุกคน
656.651 -> แน่นอนว่าก็เสร็จนางยักษ์ไปเรียบร้อยค่ะ
658.813 -> พระพิไชยมงกุฎเนี่ยนะคะ ก็อาศัยอยู่ในเมือง
660.855 -> กับนางยักษ์เป็นระยะเวลานึงค่ะ
662.487 -> อยู่ไปสองวัน สามวัน สี่วัน เอ๊ะ
664.256 -> ทำไมผมของนางยักษ์ที่เคยหอม ที่เคยรู้สึกว่า
666.862 -> เป็นกลิ่นเดียวกับผมของผู้หญิงที่ฉันรักเนี่ย
668.609 -> มันถึงเริ่มไม่หอมแล้วล่ะ
669.864 -> ในขณะที่ผมที่อยู่ในผอบเนี่ย
671.492 -> ผ่านไปเป็นสิบ ๆ วันแล้วมันยังหอมอยู่เลย
673.544 -> ไอ้นี่มันจะต้องไม่ใช่ตัวจริงแน่ ๆ เลย
675.258 -> นี่มันจะต้องเป็นนางยักษ์แน่ ๆ เลย นะคะ
677.143 -> ดังนั้นนะคะ คืนนั้นพระพิไชยมงกุฎก็เลย
679.127 -> เสกมนตร์ค่ะทุกคน คือพระพิไชยมงกุฎ
680.94 -> เป็นคนที่มีเวทมนตร์คาถานะ
682.207 -> เสกมนตร์ให้นางยักษ์เนี่ยหลับค่ะ
683.893 -> แล้วตัวเองก็กลับไปที่สำเภานะคะ
685.574 -> บอกลูกนงลูกน้อง หนีจ้าหนี
687.112 -> นี่เมืองยักษ์แน่นอนนะคะ
688.345 -> ก็หนี ถอนสำเภาหนีกันไปหมดเลยค่ะ
690.49 -> แล้วก็ออกเดินทางต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ
692.526 -> จนกระทั่งไปถึงชายหาดที่นางพิกุลทองเนี่ย
694.723 -> อยู่จริง ๆ ค่ะทุกคน เห็นแล้วก็แบบ
696.608 -> เออ ฉันเพิ่งนึกได้ ที่ฉันอ่านมา
698.075 -> มันต้องเป็นกองเรือ 500 ลำนี่นะ
699.814 -> อ้าว อันนี้เหมือนเป๊ะเลย
700.96 -> มีกองกระดูกมีอะไรจริง ๆ ด้วย
702.428 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยไปนะคะ
704.061 -> แล้วก็ไปตะโกนเรียกหาว่า
705.201 -> ไหนใครบอกว่าให้ข้ามาช่วย ข้ามาช่วยแล้วนะคะ
707.829 -> สุดท้ายนางพิกุลทองก็เลยออกมาค่ะ
709.879 -> แล้วก็มาเล่าเรื่องให้พระพิไชยมงกุฎฟังนะ
711.809 -> ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับตัวเองนะคะ
713.576 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยบอกว่า ไม่ต้องห่วง
715.273 -> เดี๋ยวพี่จัดการให้ พญาแร้งใช่ไหม
717.195 -> และแล้วนะคะ แน่นอนว่าตามสไตล์นิทานไทยค่ะ
719.494 -> เวลามันก็จะต้องพอดี
720.73 -> ก็จะต้องเป็นเวลาที่พญาแร้งเนี่ย
722.373 -> กลับมาเช็คที่ขบวนเรือนะคะ
723.811 -> ว่ายังมีใครเหลืออยู่ไหน
724.984 -> จะมีอะไรให้ข้ากินหรือเปล่า
726.292 -> นางพิกุลทองอยู่ไหมนะคะ
727.653 -> และพอพญาแร้งมาถึง พระพิไชยมงกุฎ
729.587 -> ด้วยสกิลพระเอกของเรา
730.72 -> ก็สามารถเอาชนะพญาแร้ง ฆ่าพญาแร้งตายได้ค่ะ
734.188 -> หลังจากนั้นนะคะ
735.044 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยพานางพิกุลทอง
736.94 -> กลับไปที่เมืองของตัวเองค่ะ
738.511 -> แล้วก็ไปอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขนะคะ
740.74 -> แต่แน่นอนว่าเรื่องนี้ยังไม่จบค่ะ
742.688 -> เรื่องยังซับซ้อนไปมากกว่านี้นะคะ
744.327 -> เพราะว่านางยักษ์กาขาวเนี่ย
745.969 -> ที่พระพิไชยมงกุฎทิ้งไป คิดว่าจะไม่แค้นเหรอคะ
748.578 -> แน่นอนว่านางยักษ์กาขาวแค้นมากค่ะ
750.857 -> ว่า เฮ้ย พระพิไชยมงกุฎผัวฉันหายไปไหน
752.84 -> ฉันจะต้องติดตามผัว
754.125 -> ก็เลยออกเดินทางตามพระพิไชยมงกุฎเนี่ยนะคะ
756.538 -> กลับมาที่เมืองด้วยค่ะ แต่ว่า
758.105 -> ก็ไม่สามารถเขาไปในเมืองได้นะคะ
760.11 -> ดังนั้นนางก็เลยแฝงตัวอยู่รอบ ๆ เมืองต่อไปค่ะ
762.907 -> และแล้วในที่สุดนะคะ เวลาหลายปีก็ผ่านไปค่ะ
765.157 -> นางพิกุลทองเนี่ย อาศัยอยู่กับ
766.69 -> พระพิไชยมงกุฎมาแล้วทั้งหมด 7 ปีนะคะ
768.712 -> มีลูกมาแล้วคนนึงค่ะ ชื่อว่าเจ้ารักนะคะ
770.892 -> อายุ 7 ขวบค่ะ และตอนนี้เพิ่งจะ
772.746 -> คลอดลูกออกมาอีกคนนึง ชื่อว่าเจ้ายมเนอะ
774.973 -> ปรากฎว่าตอนนั้นเนี่ย
776.008 -> เป็นคราวเคราะห์ของนางพิกุลทองนะคะ
777.793 -> ก็เลยรู้สึกว่าอยากเที่ยวอีกแล้ว
779.513 -> คราวที่แล้วก็อาบน้ำไม่เข็ดนะ
780.809 -> คราวนี้ก็อยากเที่ยวจังเลย อยากไปเที่ยวสวน
783.062 -> อยากจะไปเก็บดอกไม้ เด็ดดอกบัว
784.712 -> เสด็จพี่ช่วยพาน้องไปเที่ยวได้ไหมนะคะ
787.242 -> แน่นอนว่าพระพิไชยมงกุฎเนี่ย
788.561 -> ก็จะต้องตามใจเมียค่ะ
790.127 -> ก็เลยจัดขบวนกันออกไปนะคะ ไปเที่ยวสวนค่ะ
792.394 -> ตอนแรกก็เที่ยวสงเที่ยวสวน มีความสุขนะคะ
794.858 -> แต่ปรากฎว่านางยักษ์กาขาว
796.81 -> ที่แฝงตัวอยู่นอกเมือง
797.979 -> อาศัยจังหวะเป็นเวลานานเนี่ย
799.574 -> ก็เห็นว่า อุ้ยพระพิไชยมงกุฎกับนางพิกุลทอง
801.712 -> ออกมาเมืองละ เสร็จฉันแน่นอนนะคะ
804.143 -> ดังนั้นตอนนี้นางยักษ์กาขาวเห็นแล้วว่า
805.997 -> อีเวนท์เที่ยวสวนของพระพิไชยมงกุฎ
808.013 -> กับนางพิกุลทองเนี่ย
809.181 -> คืออีเวนท์ขึ้นเรือเด็ดดอกบัวค่ะ
811.215 -> นางยักษ์กาขาวก็เลยเนรมิตดอกบัวดอกใหญ่มาก
813.977 -> แล้วก็เป็นดอกบัวที่มลังเมลืองสวยงามนะคะ
816.844 -> ให้ลอยอยู่กลางน้ำค่ะ ส่วนตัวเอง
818.87 -> ก็ไปแอบอยู่ในน้ำนะคะ จังหวะนั้นเองนะคะ
821.003 -> นางพิกุลทองก็แล่นเรือผ่านมาค่ะ
823.003 -> แล้วก็เห็นดอกบัวดอกใหญ่สวยมาก
825.011 -> นางก็เลยก้มลงไปนะคะ เด็ดดอกบัวค่ะ
827.212 -> เหมือนฉากหนังผีอะทุกคน
828.434 -> ก้มลงไปเอามือจุ่มไปในน้ำปุ๊บ
830.192 -> นางยักษ์กาขาวจับข้อมือนะคะ
832.025 -> แล้วก็ฉุดนางพิกุลทองลงน้ำไปเลยค่ะ
834.178 -> พอฉุดลงไปในน้ำได้เสร็จ
835.799 -> นางยักษ์กาขาวก็สาปนะคะ
837.153 -> ให้นางพิกุลทองเนี่ย กลายเป็นชะนีค่ะ
839.999 -> ไม่ได้หมายถึงกลายเป็นผู้หญิงอะนะ
841.28 -> คือนางพิกุลทองเป็นผู้หญิงอยู่แล้ว
842.688 -> แต่กลายเป็นชะนีคือ เป็นชะนีจริง ๆ นะคะ
845.019 -> เป็นชะนีตัว ๆ ร้องแบบผัว ๆๆ อย่างนี้เลยนะ
847.475 -> แล้วก็สาปไว้ว่านางพิกุลทอง
849.085 -> จะไม่มีวันได้กลับเป็นร่างของตัวเอง
850.954 -> ถ้าไม่ได้เลือดของฉันเนี่ย
852.322 -> มาอาบตัวทั้งตัวเลยนะคะ แล้วนางยักษ์กาขาว
855.386 -> ก็ปล่อยนางพิกุลทองขึ้นฝั่งไปค่ะ
857.404 -> ส่วนตัวเองเนี่ยนะคะ
858.47 -> ก็แปลงร่างเป็นนางพิกุลทองค่ะ
859.953 -> แล้วก็แกล้งตะเกียกตะกายขึ้นมาจากน้ำนะคะ
861.973 -> ประมาณว่า โอ้ย ฉันตกน้ำ ช่วยฉันด้วย
863.887 -> เสด็จพี่ ช่วยน้องด้วยเพคะ
865.388 -> ซึ่งพระพิไชยมงกุฎเนี่ยนะคะ ก็เห็นเมียตกน้ำ
867.856 -> ก็ตกใจค่ะ รีบอุ้มเมียขึ้นมานะคะ
870.157 -> จัดการแต่งตงแต่งตัวอะไรใหม่เรียบร้อย
872.06 -> ก็คือไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย
873.792 -> ว่านั่นไม่ใช่เมียของตัวเองนะ
875.136 -> คือไม่สังเกตเลยว่าผมก็ไม่หอม
876.87 -> ดอกพิกุลก็ไม่ร่วงเหมือนปกติ
878.491 -> ไม่สังเกตแม้แต่น้อย
879.676 -> จนกระทั่งเวลาผ่านไปแปปนึงนะคะ จำได้ใช่ไหม
881.903 -> ว่านางพิกุลทองเนี่ยมีลูกเล็กอยู่ ก็คือเจ้ายม
884.076 -> ก็ถึงเวลาที่เจ้ายมต้องกินนมของนางพิกุลทองค่ะ
886.794 -> พี่ล้งพี่เลี้ยงเนี่ยก็อุ้มเจ้ายมมานะ บอกว่า
888.805 -> อะให้กินนมนางพิกุลทองนะคะ
890.602 -> แต่ปรากฎว่าเจ้ายมเนี่ย เหม็นกลิ่นยักษ์ค่ะ
893.007 -> ก็เลยไม่ยอมกิน ก็เบือนหน้าหนี ๆ
895.336 -> แล้วก็ร้องนะคะ ให้พี่มาจับค่ะ
897.172 -> เจ้ารักเนี่ยก็เลยไปอุ้มเจ้ายมออกมานะคะ
899.404 -> แล้วก็สังเกตว่านี่ไม่ใช่แม่ฉัน
901.057 -> นี่เป็นใครก็ไม่รู้
902.042 -> คือลูกอะรู้ แต่พ่ออะไม่รู้นะคะ
904.074 -> ดังนั้นลูกสองคนก็ร้องไห้โวยวายออกมาประมาณว่า
906.688 -> นี่ไม่ใช่แม่ นี่มันเป็นนางยักษ์
908.206 -> มันไม่ใช่แม่ของฉัน
909.509 -> ซึ่งทำให้พ่อเนี่ยโกรธมาก
911.354 -> ประมาณว่า นี่ลูก อยู่ดี ๆ
912.631 -> มาชี้หน้าด่าว่าแม่เป็นยักษ์ได้ยังไง
914.157 -> อีลูกไม่รักดี แล้วถ้าบอกว่านี่ไม่ใช่แม่
916.161 -> แล้วไหนคือแม่ของเจ้า
917.257 -> ปรากฏว่าเจ้ารักกับเจ้ายมไปชี้ชะนี
919.712 -> ที่เกาะอยู่ตรงต้นไม้ บอกว่า นี่ไง แม่ของลูก
922.225 -> แม่ของลูกตัวจริงคือชะนีตัวนี้ต่างหากนะคะ
924.462 -> ทำให้พระพิไชยมงกุฎโกรธมากประมาณว่า
926.642 -> นี่แกด่าแม่ตัวเองว่าไม่ใช่แม่
928.245 -> แล้วไปบอกว่าไอ้ชะนีตัวนี้เป็นแม่ของแกเนี่ยนะ
930.609 -> อย่ากระนั้นเลย ไอ้ลูกไม่รักดี
932.012 -> ถ้าแกอยากอยู่กับชะนีมากนักก็ไปอยู่กับชะนีเลย
934.391 -> ฉันขอไล่อกออกจากเมือง
935.441 -> ว่าแล้วนะคะ พระพิไชยมงกุฎ
936.925 -> ก็พานางพิกุลทองตัวปลอมหรือว่านางยักษ์กาขาว
939.326 -> สะบัดก้นกลับเมืองไปเลยค่ะ
941.325 -> ทิ้งให้ลูกสองคนเนี่ย
942.427 -> เดินไล่ตามชะนีไปเรื่อย ๆ นะคะ
944.362 -> ซึ่งชะนีเนี่ย เดี๋ยวก็มีสติเดี๋ยวก็ไม่มีสติ
946.373 -> ตอนที่มีสติเนี่ยก็ลงมา
947.808 -> เอานมให้กับลูกคนเล็กกินนะคะ
949.678 -> ส่วนตอนที่ไม่มีสติเนี่ยก็ปีนต้นไม้หนีไป
951.692 -> ปรากฏว่าเจ้ารักเนี่ยนะคะ
953.028 -> ซึ่งเป็นเด็กที่โตแล้วเนี่ย มันก็หิวใช่ปะ
955.114 -> คืออยู่ไปเรื่อย ๆ มันก็แบบ
956.376 -> อ้าว ไม่มีข้าวกิน ฉันจะทำยังไง
957.926 -> จะตามชะนีไปเรื่อย ๆ ก็ไม่ได้
959.259 -> ก็เลยบอกชะนีบอกว่า เอออยู่ต้นไม้ต้นนี้นะ
961.479 -> อย่าหนีไปไหนนะ
962.365 -> แล้วก็ไล่เก็บดอกพิกุลทองเนี่ยนะคะ
964.129 -> ที่เวลาชะนีร้องอะ
965.306 -> มันก็เหมือนนางพิกุลทองอะแหละ
966.68 -> คือก็ยังพ่นดอกพิกุลออกมาเรื่อย ๆ เนี่ย
968.677 -> เก็บพิกุลทองของแม่เนี่ย เก็บ ๆ มา
970.639 -> แล้วก็พาน้องเนี่ย เข้าไปในตลาดค่ะ
972.79 -> เอาดอกพิกุลเนี่ย ไปไล่ซื้อของ
974.499 -> ซึ่งแน่นอนว่าชาวบ้านก็รับ
975.917 -> เพราะนี่คือทองนะทุกคน มันคือทองค่ะ
978.156 -> ชาวบ้านก็หาข้าวหาน้ำให้กินนะคะ
980.152 -> ก็ทำแบบนี้วน ๆ ไปค่ะ
981.65 -> ปรากฏว่ามันมีคนรับใช้ในวังเนี่ย
984.005 -> ออกมาซื้อหาของตามตลาด แล้วก็งงว่า
986.25 -> เฮ้ย เดี๋ยว นี่มันเจ้าชายเมืองฉันนี่หว่า
987.934 -> ทำไมออกมาขอข้าวคนในตลาดกิน
990.137 -> เป็นไปได้ยังไง เกิดอะไรขึ้นนะคะ
991.74 -> ดังนั้นคนใช้ในวังเนี่ยนะคะ ก็รีบกลับวังไปค่ะ
994.489 -> แล้วก็รีบไปแจ้งให้เจ้าย่า
995.857 -> หรือว่าแม่ของพระพิไชยมงกุฎเนี่ย รู้ว่า
997.901 -> หลานตัวเองเนี่ยไปขอข้าวกินอยู่ในตลาดนะ
1000.125 -> ซึ่งย่าก็งง ประมาณว่า
1001.711 -> เฮ้ย หลานฉันเป็นเจ้าชายนะ
1002.953 -> หลานฉันจะไปขอข้าวกินอยู่ในตลาดได้ยังไง
1004.754 -> เกิดอะไรขึ้นนะคะ พรุ่งนี้ไปตลาดนะ
1006.894 -> แล้วก็รีบพาหลานฉันเข้าวังมาเลย
1008.471 -> ไม่ต้องรงไม่ต้องรออะไรแล้วนะคะ
1010.175 -> วันรุ่งขึ้นเนี่ยนะคะ คนใช้ก็ไปที่ตลาดอีกค่ะ
1012.414 -> แล้วก็ไปเจอเจ้ารักกับเจ้ายมเนี่ย
1013.858 -> ขออาหารอีกรอบนึงค่ะ ก็เลยรีบพาเข้าวังไปนะคะ
1016.961 -> ย่าเห็นหลานก็ตกใจว่า
1018.722 -> เฮ้ย นี่หลานฉันจริงด้วย เกิดอะไรขึ้น
1020.388 -> หลานก็เล่าให้ย่าฟังค่ะ ย่าก็แบบ
1022.591 -> โอ้โห นี่ลูกฉันไล่หลานฉันออกจากวังเนี่ยนะ
1025.438 -> ก็เลยเรียกลูกมาค่ะ บอกว่า
1026.954 -> เฮ้ย มาเข้าเฝ้าสิ ไหน เกิดอะไรขึ้น
1028.638 -> ทำไมเอาหลานฉันไปปล่อยไว้ที่ตลาด
1030.258 -> คิดได้ยังไงเนี่ยห๊ะ ก็ด่า ๆ ลูกตัวเองนะคะ
1032.67 -> เสร็จแล้วตอนแรกลูกก็ไม่พูดอะไรเพราะว่า
1034.624 -> มีนางพิกุลทองตัวปลอมเนี่ยมาด้วย
1036.675 -> แต่เจ้าย่าก็บอกว่า เฮ้ย ไหนมาคุยกันส่วนตัวสิ
1039.054 -> ก็เลยมีการเรียกออกไปคุย
1040.456 -> โดยที่ไม่มีพิกุลทองตัวปลอมนะคะ
1042.193 -> ย่าก็ถามลูกว่า
1043.22 -> นั่นมันเหมือนพิกุลทองตัวจริงตรงไหน
1044.856 -> เห็นไหมที่พูด ๆ มาทั้งหมดเนี่ย
1046.324 -> ไม่มีดอกพิกุลร่วงออกจากปากซักดอกนึงเลย
1048.351 -> ผมก็ไม่หอม แล้วดู ดูหลานฉันสองคน
1050.682 -> ที่บอกว่าชะนีเป็นตัวจริงเนี่ย
1052.369 -> เห็นไหมเนี่ย มีดอกพิกุลจริงของแม่ติดมาด้วย
1054.375 -> นี่หลักฐานชัด ๆ เลย แล้วเจ้าย่าเนี่ยนะคะ
1056.391 -> ก็ถามพระพิไชยมงกุฎอีกทีนึงว่า
1057.676 -> แล้วคิดดูว่าถ้านี่คือนางพิกุลทองตัวจริง
1059.639 -> แล้วเป็นแม่ตัวจริงของเด็ก ๆ เนี่ย
1061.172 -> คิดเหรอว่าแม่เขาจะปล่อยให้แกเนี่ย
1062.888 -> ไล่ลูกออกไปโดยที่ไม่ทักท้วงซักคำเดียวนะคะ
1065.386 -> ทำให้พระพิไชยมงกุฎเนี่ยได้สติค่ะ
1067.053 -> ประมาณว่า เออ จริงด้วย
1068.32 -> ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้ก่อนหน้านี้นะ
1069.797 -> ดังนั้นพระพิไชยมงกุฎเนี่ยก็เนียนไว้ก่อนค่ะ
1072.026 -> แกล้งทำเป็นบอกว่า เออ เดี๋ยวเราจะไม่บอกใครนะ
1074.254 -> แล้วก็พานางพิกุลทองตัวปลอมเนี่ย กลับไป
1076.099 -> เสร็จแล้วก็สั่งให้พวกทหารเนี่ยเข้าไปในป่า
1078.873 -> บอกว่า นี่ มีชะนีตัวนึงอะ
1080.557 -> อาศัยอยู่ที่ต้นไม้ต้นนี้ ล้อมจับไว้
1082.59 -> เอาชะนีใส่กรงให้ได้ แล้วห้ามบอกใครเด็ดขาด
1084.794 -> ว่ามีการไล่จับชะนีนะคะ
1086.722 -> ทหารก็ไปไล่ชะนีไล่มาจนกระทั่ง
1088.923 -> จับใส่กรงได้สำเร็จค่ะ
1090.456 -> แล้ววันพรุ่งขึ้นนะคะ พระพิไชยมงกุฎเนี่ย
1092.426 -> ก็ชวนนางยักษ์ บอกว่า เฮ้ย ไปเที่ยวป่ากัน
1094.639 -> ฉันจะไปคล้องชงคล้องช้าง
1096.04 -> ได้ข่าวมาว่ามีตรงนั้นตรงนี้
1097.503 -> นางพิกุลทองตัวปลอมเนี่ย ก็ไม่รู้เรื่องนะคะ
1099.478 -> ก็เลยออกตามพระพิไชยมงกุฎไปค่ะ
1101.305 -> ปรากฏว่าก็เลยเข้าแผนพระพิไชยมงกุฎนะคะ
1103.577 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยฆ่านางยักษ์ได้สำเร็จค่ะ
1106.002 -> แล้วก็เอาเลือดเนี่ย ไปอาบชะนีนะคะ
1108.056 -> ชะนีก็เลยร่างมาเป็นพิกุลทองอีกรอบนึงค่ะ
1110.706 -> และแล้วนะคะ เรื่องทุกอย่างก็ผ่านไปค่ะ
1112.541 -> ทั้งหมดก็เลยได้กลับมาอยู่ร่วมกัน
1114.157 -> อย่างมีความสุขเหมือนเดิมนั่นเองค่ะ
1116.529 -> แต่ คิดว่าเรื่องจะจบแล้วใช่ไหมทุกคน
1118.441 -> เรื่องพิกุลทองมันยังไม่จบง่าย ๆ แบบนั้นค่ะ
1120.856 -> เพราะหลังจากที่ทุกคน
1121.977 -> อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขนะคะ
1123.374 -> อยู่ดี ๆ นางพิกุลทองก็คิดขึ้นมาได้ว่า
1125.024 -> เออวันนั้นอะ ตั้งแต่วันที่ออกเรือ
1126.84 -> มาจากบ้านเกิดนเมืองนอนตัวเอง
1128.342 -> แล้วบอกว่าจะไปเยี่ยมพ่อแม่ของพญาแร้งเนี่ย
1130.608 -> แค่ไม่กี่ปี นี่มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว
1132.809 -> พ่อแม่ฉันจะเป็นยังไงบ้าง
1134.19 -> ไม่ได้ข่าวไม่ได้อะไรเลย
1135.426 -> เราเดินทางไปเยี่ยมพ่อแม่ฉันกันดีไหม
1137.509 -> จะได้พาหลานไปเยี่ยมด้วย นะคะ
1139.012 -> ซึ่งพระพิไชยมงกุฎก็ไม่ขัดเมียค่ะ
1140.931 -> ก็เลยไปบอกลาพ่อแม่ตัวเองนะคะ
1142.662 -> แล้วก็ขึ้นสำเภาออกเดินทางกันไปค่ะ
1144.965 -> ปรากฏว่ามันมีนางยักษ์อีกตนนึงค่ะ
1147.027 -> ชื่อว่านางยักษ์กาสุวรรณนะคะ
1148.662 -> เป้นน้องของนางยักษ์กาขาวค่ะ
1150.544 -> ก็คือแค้นนางพิกุลทองกับพระพิไชยมงกุฎอยู่แล้ว
1152.581 -> เพราะว่าทำให้พี่ตัวเองตายนะคะ
1154.258 -> ดังนั้นค่ะ พอเห็นว่าทั้งคู่แล่นเรือออกมา
1156.8 -> นางยักษ์กาสุวรรณก็เลยแผลงฤทธิ์นะคะ
1158.828 -> ทำให้สำเภาของพระพิไชยมงกุฎเนี่ย
1160.553 -> แตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ เลยค่ะ
1162.364 -> ฝั่งนางพิกุลทองเนี่ยนะคะ พอสำเภาแตก
1164.364 -> ก็พยุงตัวเองขึ้นมาเหนือน้ำได้ค่ะ
1166.195 -> หาผัวก็ไม่เจอ หาลูกก็ไม่เจอนะคะ
1168.245 -> ก็ลอยคอไปเรื่อย ๆ ซึ่งก็ทำให้
1170.121 -> เทวดานางฟ้าทั้งหลายเนี่ย สงสารค่ะ
1171.983 -> ก็เลยเสกให้มีขอนไม้เนี่ย
1173.761 -> ลอยมาให้นางพิกุลทองเกาะนะคะ
1175.657 -> แล้วก็มีการแบบว่า ใช้เวทมงเวทมนตร์อะไรเงี้ย
1177.874 -> ทำให้นางพิกุลทองไปถึงฝั่งได้เร็วขึ้นนะคะ
1180.354 -> นางพิกุลทองก็ไปขึ้นฝั่งที่ชายหาดแห่งนึงค่ะ
1182.839 -> แต่ทีนี้จะรอผัวรอลูกอยู่ที่ชายหาดก็กลัวนะคะ
1185.539 -> ว่าชายหาดแห่งนี้จะเป็น
1186.807 -> ชายหาดที่มียักษ์หรือเปล่านะ
1188.437 -> นางก็เลยตัดสินใจเอาสไบของตัวเองเนี่ยนะคะ
1190.391 -> ทำเป็นธงปักอยู่ที่ชายหาดค่ะ
1192.065 -> ส่วนตัวเองเนี่ยก็เดินเลยไปนะคะ ขึ้นป่าไปเลย
1194.466 -> แล้วก็ไปหลับอยู่ใต้ต้นไม้แห่งนึงค่ะ
1196.028 -> และแน่นอนว่าที่บริเวณที่นางไปขึ้นเนี่ย
1198.627 -> ก็จะต้องเป็นเมืองยักษ์จริง ๆ ค่ะทุกคน
1200.691 -> คือเมืองนี้เนี่ยนะคะ
1201.678 -> เป็นเมืองของยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ค่ะ
1202.911 -> ชื่อว่าท้าววิรุฬนะคะ
1203.976 -> ซึ่งท้าววิรุฬเนี่ยมีลูกสาวสวยมากค่ะ
1205.795 -> ชื่อว่านางอรุณวดีนะคะ
1207.409 -> ทีนี้วันนั้นนะคะ ท้าววิรุฬนอนหลับไปค่ะ
1209.565 -> แล้วก็ฝันนะคะ ประมาณว่า
1210.68 -> ได้ดวงดาว ได้นู่นได้นี่
1212.281 -> ตื่นมาก็ให้โหรเนี่ยนะคะ ทำนายฝันค่ะ
1214.317 -> โหรก็บอกว่า โหย เนี่ยนะ
1215.643 -> ฝันนี้เป็นฝันที่บอกว่าจะได้มเหสีมาใหม่
1218.111 -> เป็นผู้หญิงสวยมาก แต่ว่าจะได้มาแปปเดียว
1220.46 -> แล้วก็ไม่ได้เชยชมนะคะ
1221.778 -> แต่ท้าววิรุฬเนี่ยบอกว่า
1222.93 -> มีเหรอ ยักษ์ยิ่งใหญ่หล่อเหลาระดับฉัน
1224.961 -> มีอำนาจล้นฟ้าขนาดฉัน
1226.431 -> ผู้หญิงเนี่ยจะมาถึงมือแล้วไม่ได้เชยชม
1228.374 -> จับไอ้โหรเนี่ยไปขังเอาไว้เลยนะคะ ว่าแล้วค่ะ
1230.81 -> ท้าววิรุฬก็กินไม่ได้นอนไม่หลับนะคะ
1232.534 -> นึกถึงผู้หญิงในฝันของตัวเองว่า
1234.171 -> จะเป็นใครกันแน่นะคะ
1235.307 -> จนกระทั่งท้าววิรุฬรู้สึกว่า
1236.73 -> เอาล่ะ ฉันออกไปเที่ยวป่าดีกว่า
1238.466 -> ท้าววิรุฬก็เลยออกไปเที่ยวป่านะคะ
1240.169 -> และแน่นอนว่าไปถึงก็จะต้องไปเจอ
1241.999 -> นางพิกุลทองค่ะ นอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้นะคะ
1244.5 -> ท้าววิรุฬนะคะ ก็เลยคิดได้ว่า
1245.953 -> นี่แหละ ผู้หญิงในฝันของฉันแน่ ๆ
1247.595 -> ก็เลยเข้าไปหานางพิกุลทองค่ะ แล้วก็
1249.567 -> พยายามจะจีบ พยายามจะนู่นนี่นั่นต่าง ๆ นะคะ
1252.104 -> แต่นางพิกุลทองก็บอกว่า เฮ้ย ไม่ได้นะ
1254.385 -> ฉันเป็นผู้หญิงที่มีลูกมีผัวแล้ว
1255.901 -> แต่ท้าววิรุฬก็บอกว่า ไหนลูกไหนผัว
1257.896 -> อย่ามาโกหกกันแบบนี้ ถ้ามีลูกมีผัวเนี่ย
1260.172 -> ก็จะต้องอยู่ตรงนี้แล้วนะคะ
1261.583 -> นางพิกุลทองก็พยายามจะ
1262.918 -> ปฏิเสธท้าววิรุฬไปเรื่อย ๆ นะคะ
1264.632 -> แต่ท้าววิรุฬก็ไม่ฟังค่ะ
1265.917 -> นางพิกุลทองจะด่าจะอะไรท้าววิรุฬก็ไม่ฟังนะคะ
1268.536 -> สุดท้ายท้าววิรุฬก็เลยอุ้มนางพิกุลทองเนี่ย
1270.651 -> กลับเมืองไปเลยค่ะ
1271.83 -> แล้วก็เอาไปไว้ที่ปราสาทแห่งนึงนะคะ
1273.975 -> ส่วนตัวเองเนี่ย
1274.741 -> ก็ไปแปลงร่างเป็นผู้ชายซะหล่อเลย
1276.53 -> พยายามจะมาจีบนางพิกุลทองต่อค่ะ
1278.586 -> แต่นางพิกุลทองก็ไม่เล่นตัวซักทีนะคะ
1280.666 -> ก็พยายามจะด่าท้าววิรุฬ
1282.319 -> และเรารู้ตั้งแต่ต้นเรื่องค่ะ
1283.787 -> ว่านางพิกุลทองเนี่ย ปากเสียขนาดไหนนะคะ
1285.985 -> นางก็ด่าแบบ โอ้ยไอ้ยักษ์ไอ้นู่นไอ้นี่เนี่ย
1288.431 -> ด่า ๆๆ จนท้าววิรุฬเนี่ยนะคะ โกรธจัดค่ะ
1291.043 -> รู้สึกว่า ฉันไม่เอาแกเป็นเมียก็ได้
1292.729 -> ถ้าแกจะปากเสียใส่ฉันขนาดนี้
1294.348 -> ที่เป็นยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้
1295.745 -> อย่ากระนั้นเลย ฉันฆ่าแกทิ้งดีกว่า นะคะ
1297.961 -> ดังนั้นท้าววิรุฬนะคะ ก็หยิบพระขรรค์ขึ้นมาค่ะ
1300.096 -> แล้วก็ฟันนางพิกุลทองดัง ชั้ว!
1301.929 -> ปรากฏว่าด้วยอำนาจบุญบารมีของนางพิกุลทองนะคะ
1305.285 -> พระขรรค์หักค่ะทุกคน
1306.664 -> ท้าววิรุฬเนี่ย ทำอะไรไม่ถูกนะคะ
1308.342 -> ก็เลยส่งนาพิกุลทองเนี่ย ไปเป็นทาส
1310.488 -> ทำงานอยู่ในครัวค่ะ
1311.789 -> นางพิกุลทองก็เลยไปอยู่ในครัวตั้งแต่นั้นนะคะ
1314.121 -> ตัดภาพไปที่พระพิไชยมงกุฎกับลูกสองคนค่ะ
1316.591 -> ตอนที่เรือแตกเนี่ย
1317.422 -> พระพิไชมงกุฎคว้าลูกได้สองคนนะคะ
1319.371 -> แล้วก็ด้วยความที่พระพิไชยมงกุฎเนี่ยนะคะ
1321.089 -> มีทั้งสกิลพระเอก
1321.988 -> แล้วก็ทั้งเวทมนตร์คาถาอะไรต่าง ๆ
1323.654 -> ก็เลยสามารถพาตัวเองและลูกเนี่ย
1325.339 -> ขึ้นฝั่งได้ค่ะ
1326.455 -> แต่ว่าเนื่องจากใช้พลังของตัวเอง
1328.053 -> ไม่ได้ใช้พลังของเทวดานางฟ้าอะไรนะคะ
1330.238 -> พระพิไชยมงกุฎเนี่ยก็เลยมาช้า
1331.954 -> กว่านางพิกุลทองถึง 7 วันด้วยกันค่ะ
1334.105 -> ปรากฎว่ามาถึงชายหาดเนี่ยนะคะ
1335.706 -> ก็เห็นธงสัญลักษณ์ที่นางพิกุลทองทำเอาไว้ค่ะ
1338.247 -> แล้วนางพิกุลทองเนี่ย ตลอดทางที่เข้าป่าไป
1341.178 -> ก็ร้องห่มร้องไห้นะ ดังนั้นก็มี
1342.69 -> ดอกพิกุลทองเนี่ย ตก ๆๆ อยู่ตามทางนะคะ
1345.175 -> พระพิไชยมงกุฎกับลูกก็เดินตามไปเรื่อย ๆ ค่ะ
1347.309 -> ไปในป่าปุ๊บ ก็อะ เจอนกบินผ่าน
1349.267 -> ก็ถามนกถามกาอะไรไปเรื่อย
1351.074 -> ซึ่งนางพิกุลทองก็ตะโกนสั่งนกสั่งกาเอาไว้
1353.612 -> นกก็บอกนะคะ บอกว่า
1354.794 -> อะไปตามนั่น ทางนั้นนางนี้นะคะ
1356.653 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยรู้ค่ะ
1357.955 -> ว่านางพิกุลทองเนี่ย โดนยักษ์จับไปนะคะ
1360.242 -> ตอนแรกก็เตรียมไปไฟว้กับยักษ์ละค่ะ
1362.053 -> แต่ว่าไปถึงกลางทางดันไปเจอกับ
1363.839 -> อาศรมของพระฤาษีก่อนนะคะ
1365.388 -> แน่นอนว่าอาศรมของพระฤาษีเนี่ย
1366.865 -> ก็จะต้องเป็นสถานที่เหมือนแบบ
1368.597 -> รวมอาวุธก่อนอะ ก่อนที่จะไปสู้เต็มที่นะคะ
1371.053 -> ก็เลยได้อาวุธเพิ่มจากพระฤาษีไปค่ะ
1373.155 -> เป็นแหวนนะคะ ที่ใส่ปุ๊บ
1374.37 -> แล้วจะสามารถแปลงร่างได้ค่ะ
1376.016 -> ทีเนี้ยพระพิไชยมงกุฎกับลูกเนี่ยนะคะ
1377.662 -> ก็แฝงตัวเข้าไปใกล้วังของท้าววิรุฬเต็มที่ค่ะ
1380.467 -> แต่ปรากฏว่าคนที่พระพิไชยมงกุฎไปเจอเนี่ยนะคะ
1382.85 -> ไม่ใช่ท้าววิรุฬค่ะ แต่เป็นนางอรุณวดีนะคะ
1385.485 -> ลูกของท้าววิรุฬต่างหากค่ะ
1386.936 -> และสิ่งที่พระพิไชยมงกุฎคิดก็คือ
1388.451 -> อุ้ยตาย ผู้หญิงคนนี้สวยจังเลย
1390.302 -> อย่ากระนั้นเลย
1391.4 -> ฉันจะต้องหาทางจัดการผู้หญิงคนนี้ให้ได้
1393.097 -> โดยที่ไม่ได้คิดเลยเนอะ
1393.808 -> ว่าตัวเองพาลูกมาสองคนนะคะ
1395.72 -> ดังนั้นนะคะ พระพิไชมงกุฎกับลูกทั้งสองคนนะคะ
1397.713 -> ก็เลยแปลงร่างค่ะ กลายเป็นนกสาลิกานะคะ
1400.251 -> แล้วก็เหมือนแบบ ไปเกาะใกล้ ๆ นางอรุณวดี
1402.23 -> แล้วก็ไปคุยกันจ๊อกแจ๊ก ๆ นู่นนี่นั่น
1404.328 -> พูดเป็นเหมือนภาษามนุษย์นะคะ
1405.829 -> ทำให้นางอรุณวดีอะ รู้สึกอยากได้ค่ะ
1408.08 -> รู้สึกว่านกตัวนี้มันน่ารักจังเลย
1409.759 -> สุดท้ายนะคะก็เลยให้คนเนี่ยจับนกทั้งสามตัว
1412.613 -> กลับเข้าวังไปค่ะ และแน่นอนว่ากลับเข้าไป
1415.5 -> ก็จะต้องไปวางไว้ในห้องนอนตัวเองใช่ไหม
1417.315 -> ดังนั้นคืนนั้นเนี่ยนะคะ
1418.443 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยกลับร่างเป็นมนุษย์ค่ะ
1420.532 -> แล้วก็ อะ นั่นละค่ะ นางอรุณวดี
1422.732 -> ก็เสร็จพระพิไชยมงกุฎไปซะอย่างนั้นเลยนะคะ
1424.92 -> โดยที่เอาจริง ๆ ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า
1426.399 -> ลูกสองคนไปอยู่ที่ไหนตอนที่เกิดเรื่องอะนะ
1428.51 -> เพราะว่าก็แปลงร่างเป็นนกอยู่ด้วยกัน
1429.864 -> แล้วก็อยู่ในกรงเดียวกันในห้องนอนเดียวกันนะคะ
1432.098 -> และแน่นอนว่าหลังจากที่ไปได้ลูกสาวเขาเนี่ยนะ
1434.376 -> พ่อก็จะต้องรู้เรื่องค่ะ
1435.716 -> ดังนั้นพระพิไชยมงกุฎก็เลย
1437.272 -> มีโอกาสได้สู้กับท้าววิรุฬนะคะ
1439.157 -> และด้วยสกิลพระเอกค่ะ
1440.275 -> พระพิไชยมงกุฎก็เลยชนะท้าววิรุฬได้นะคะ
1442.678 -> ฆ่าท้าววิรุฬตายไปเลยค่ะ
1444.305 -> และแล้วนะคะ ในที่สุดพระพิไชยมงกุฎก็เลย
1446.637 -> ได้อยู่คู่กับนางอรุณวดี
1447.956 -> ปกครองบ้านเมืองอย่างมีความสุขต่อไปค่ะ
1450.59 -> ลืมอะไรไปหรือเปล่าทุกคน
1451.657 -> ลืมไปใช่ไหมว่าเรื่องนี้มันชื่อเรื่องพิกุลทอง
1453.773 -> มันไม่ใช่เรื่องของพระพิไชยมงกุฎเลยนะคะ
1455.941 -> ดังนั้นหลังจากที่พระพิไชยมงกุฎ
1457.617 -> ฆ่าท้าววิรุฬเสร็จเรียบร้อย
1458.679 -> ขึ้นครองราชเสร็จเรียบร้อยเนี่ยนะคะ
1460.237 -> นางพิกุลทองที่อยู่ในครัวเนี่ยก็ได้ข่าวมาว่า
1462.713 -> อุ้ยตายแล้ว มีคนฆ่าท้าววิรุฬตายแล้วนะ
1464.792 -> แล้วคนที่ฆ่าเนี่ย เป็นมนุษย์
1466.325 -> และเป็นมนุษย์ที่มีลูกติดมาสองคนด้วย
1468.109 -> นี่มันจะต้องเป้นผัวฉันแน่ ๆ เลย
1469.559 -> แต่ทำยังไงฉันถึงจะได้ไปพบกันผัวฉัน
1471.592 -> ที่เป็นกษัตริย์ปกครองบ้านเมืองนี้ไปแล้ว
1473.819 -> ในขณะที่ฉันเนี่ย เป้นแค่ทาสอยู่ในครัวนะคะ
1476.057 -> ดังนั้นนางพิกุลทองก็เลยไปเสนอตัวค่ะ บอกว่า
1478.524 -> เอ้า คืนนี้จะต้องทำอาหารเลี้ยงมนุษย์ใช่ไหม
1480.523 -> พวกแกทั้งหมดเนี่ยเป็นยักษ์หมดเลยนะ
1482.256 -> จะได้รู้ได้ยังว่ามนุษย์ชอบกินอะไร
1484.096 -> เดี๋ยวฉันทำให้
1485.014 -> ดังนั้นนางพิกุลทองก็ทำอาหารค่ะ ทำ ๆๆ
1487.485 -> แล้วก็อาศัยจังหวะทุกคนเผลอนะคะ
1488.847 -> แอบเอาพิกุลทองจากปากตัวเองเนี่ย
1490.618 -> ยัดเข้าไปในอาหารค่ะ
1491.965 -> แล้วก็ให้คนเอาอาหารเนี่ย
1493.011 -> ไปเสิร์ฟให้กับพระพิไชยมงกุฎกับลูกนะคะ
1494.976 -> ทั้งสามคนก็กินไปกินมา เจอพิกุลทอง
1497.027 -> ทีนี้ร้องห่มร้องไห้ค่ะ
1498.57 -> ก็เลยมีการเรียกตัวหานางพิกุลทองขึ้นมาได้นะคะ
1501.225 -> และแล้วทั้งหมดก็กลับมาเจอกันอีกครั้งนึงค่ะ
1503.509 -> แต่ทีเนี้ยปัญหาก็คือพอนางพิกุลทองกลับมา
1505.862 -> มีการแต่งตั้งอะไรเป็นมเหสีปุ๊บ
1507.856 -> แล้วนางอรุณวดีล่ะ ที่เข้าใจว่า
1509.775 -> ตัวเองจะได้เป็นมเหสีปกครองเมืองตัวเองเนี่ย
1511.906 -> เมืองของพ่อตัวเอง จะทำยังไงนะคะ
1513.759 -> นางอรุณวดีเนี่ย โดนพี่เลี้ยงยุค่ะทุกคน
1515.809 -> ประมาณว่า อย่าไปยอม เราจะต้องเป็นเมียหลวง
1518.244 -> เราจะไปยอมอีนี่ไม่ได้
1519.66 -> อีนี่มันเป็นทาสมาก่อนนะ
1520.91 -> ดังนั้นนางอรุณวดีเนี่ยนะคะ
1522.426 -> ตอนที่พระพิไชยมงกุฎเนี่ย
1523.626 -> เรียกให้มาไหว้พิกุลทองในฐานะเมียหลวง
1525.594 -> นางอรุณวดีก็เลยไม่ไหว้ค่ะ แล้วก็บอกว่า
1527.658 -> เหอะ จะให้ฉันมาไหว้นางทาสนี่ได้ยังไง
1529.56 -> เนี่ย เขารู้กันทั้งบ้านทั้งเมืองแล้วนะ
1531.16 -> ว่าเนี่ยคือเมียเก่าพ่อฉัน
1532.595 -> แต่ว่าปรนนิบัติไม่ดี พ่อฉันก็เลยไล่ไปเป็นทาส
1535.013 -> เสร็จพ่อฉันไปถึงไหนแล้วนะคะ
1536.746 -> ซึ่งก็ทำให้นางพิกุลทองโกรธค่ะ บอกว่า
1538.728 -> เขารู้กันทั้งบ้านทั้งเมืองแหละ
1539.826 -> ว่าพ่อแกทำอะไรฉันไม่ได้
1541.493 -> พ่อแกก็เลยพยายามจะฆ่าฉัน
1543.129 -> แล้วก็ฆ่าไม่สำเร็จ ฉันเลยโดนส่งไปอยู่ในครัว
1544.829 -> ทั้งคู่ก็มีการถกเถียงกันต่าง ๆ ค่ะ
1547.196 -> สุกท้ายนะคะ พระพิไชยมงกุฎก็เลยบอกว่า
1549.178 -> เอาล่ะ เรามาพิสูจน์กันเลยดีกว่าว่าใครพูดจริง
1551.479 -> ด้วยการจัดให้มีการลุยกองไฟนั่นเองค่ะ
1554.132 -> และแน่นอนว่านางพิกุลทองก็จะต้อง
1555.996 -> ลุยกองไฟชนะใช่ไหมคะ
1557.545 -> ในขณะที่นางอรุณวดีเนี่ย แพ้ไปค่ะ
1559.415 -> ก็เลยโดนพระพิไชยมงกุฎเนี่ย
1560.777 -> ไล่ตะเพิดไปหนึ่งกรุบนะคะ
1562.008 -> นางอรุณวดีก็หนีเข้าน้องไปค่ะ
1563.563 -> แล้วก็ตอนแรกเศร้ามาก เสียใจมากนะคะ
1565.841 -> ก็เลยตั้งใจจะผูกคอตายค่ะ
1567.516 -> แต่สุดท้ายก็มีคนไปช่วยมาได้นะคะ
1569.265 -> พอพระพิไชยมงกุฎรู้ว่านางอรุณวดีผูกคอตาย
1571.646 -> ก็รู้สึกสงสารมากค่ะ ก็เลยไปโอ๋นะ
1573.865 -> สุดท้ายนางอรุณวดีก็เลยยอมนะคะ
1575.964 -> ไหว้นางพิกุลทอง ก็คือยอมแบบ
1577.716 -> อะ ฉันเป็นเมียน้อยก็เป็นเมียน้อยจ้ะ
1579.07 -> เป็นเมียรองก็ได้จ้ะ
1580.171 -> และทั้งหมดก็เลยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
1582.703 -> ในเมืองของท้าววิรุฬ
1584.207 -> หรือว่าในเมืองของนางอรุณวดีนั่นละค่ะ
1586.257 -> เป็นอันจบเรื่องพิกุลทองอย่างสมบูรณ์ค่ะ
1588.544 -> ก็หวังว่าทุกคนจะชอบเรื่องน้ีกันนะคะ
1590.293 -> ยาวมากทุกคน
1591.306 -> เอาเป็นว่าถ้าใครชื่นชอบเรื่องนี้นะคะ
1592.915 -> อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังใจให้วิว
1594.176 -> แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อน ๆ มาดูด้วยกันค่ะ
1596.075 -> แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน
1597.59 -> บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ
1599.308 -> เช่นเคยนะคะ
1600.175 -> เหมือนกับนิทานไทยหลาย ๆ เรื่องนี่แหละ
1601.708 -> ที่พอฟังจบแล้ว เราก็จะสงสัยว่า
1603.424 -> เอ้า แล้วไอ้ที่สัญญา ๆ กันไว้
1605.208 -> ต้นเรื่องนี่หายไปไหน
1606.283 -> นางพิกุลทองก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่ตัวเอง
1608.408 -> พระพิไชยมงกุฎที่บอกพ่อแม่ตัวเองว่า
1610.182 -> พาพิกุลทองไปเยี่ยมพ่อแม่แปปเดียวเดี๋ยวกลับมา
1612.379 -> ก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่ตัวเอง
1613.796 -> ซะอย่างนั้นเลย
1614.748 -> แปลว่าพ่อแม่สองเมืองนี้ก็งงกันต่อไปนะ
1617.447 -> ว่าลูกฉันหายไปไหนค่ะ
1618.719 -> เอาเป็นว่าเรื่องมันก็เป็นประมาณนี้แหละทุกคน
1620.248 -> ก็ถ้ามสมมุติว่าใครอยากฟังเรื่องอะไรอีกนะคะ
1622.747 -> ลองคอมเมนต์มาคุยกันด้านล่างได้ค่ะ
1624.425 -> สำหรับวันนี้ลาไปก่อนละกันนะคะ บ๊ายบาย
1626.87 -> สวัสดีค่ะ

ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=17EGJ0qJYDY