313 กฎแห่งกรรม เรื่อง ดวงตาเห็นธรรมเห็นอะไร
313 กฎแห่งกรรม เรื่อง ดวงตาเห็นธรรมเห็นอะไร
#วิหาร#กฎแห่งกรรม#ดวงตาเห็นธรรมเห็นอะไร#
สวัสดีครับ ท่านผู้ชมและท่านผู้ฟังที่เคารพ ขอขอบพระคุณที่เข้ามาชมและฟังสิ่งดีดีในช่อง วิหาร นี้ เช่นเคยครับ เราจะนำเสนอในเรื่องของกฏแห่งกรรม คุณธรรม จริยธรรม คติธรรม คำสอนใจและให้กำลังใจ เพื่อชุมชนได้มีสภาพจิตใจดีที่มีความเชื่อมั่นและเข้มแข็งพร้อมที่จะต่อสู้ หรือเผชิญกับทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างมั่นคงไม่ถ้อถอยกับชีวิต เราจะสรรหาแต่สิ่งดีดีที่มีประโยชน์ต่อชุมชนให้ได้มากที่สุด จะนำมาเพื่อที่เป็นข้อคิดและพิจารณาต่อชุมชนตามลำดับ เพื่อความเข้าใจจริงและเข้าใจถูก ตามกฏของธรรมชาติ จะพบจากเรื่องที่ได้นำเสนอต่อๆ ไปนะครับ วัตถุประสงค์เพื่อสร้างแรงจูงใจบันดาลใจและสร้างพลังใจ ซึ่งเป็นพลังที่จะทำให้เราทุกคนใช้ในการผลักดันตนเองและครอบครัว ไม่ว่าจะเป็นจากความคิดหรือการกระทำ เพื่อให้เราเดินไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ได้สำเร็จให้จงได้นะครับ ขอกราบขอบพระคุณผู้ที่ติดตาม อย่างน้อยก็ขอเป็นกำลังใจให้แก่กันและกัน ทุกคลิปวีดีโอที่อยู่ในช่องนี้ เราจะผลิตรายการด้วยใจที่มีเจตนาบริสุทธิ์ เพื่อต้องการให้สิ่งดีดีเกิดขึ้นในสังคมนี้ครับ
Content
0.12 -> [เพลง]
กฎแห่งกรรมเรื่อง
10.219 -> ดวงตาเห็นธรรมคือเห็นอะไร
ธรรมะโดยพระโพธิญาณเถระ หลวงพ่อชา สุภัทโท
20.72 -> ดวงตาเห็นสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีความเกิด
เป็นเบื้องต้นความแปรเปลี่ยนไปเป็นท่าม
28.08 -> กลางความดับเป็นที่สุด
สิ่งใดสิ่งหนึ่งก็คือทั้งหมดจะเป็นรูปก็
34.26 -> ตามจะเป็นนามก็ตามสิ่งใดสิ่งหนึ่งรอบรวม
เลยทีเดียวได้แก่ธรรมชาติทั้งหมดเป็นสิ่ง
42.719 -> ใดสิ่งหนึ่งจะเป็นรูปธรรมก็ตามจะเป็น
นามธรรมก็ตามเกิดขึ้นแล้วก็แปรดับไปอย่าง
51.48 -> ตัวตนร่างกายของเรานี้ก็เหมือนกันเกิด
แล้วก็แปรเปลี่ยนไป
57.32 -> ตามธรรมดาของธรรมชาติธรรมชาติแล้วก็ดับไป
ท่านพระอัญญาโกณฑัญญะท่านเป็นปฐมสาวกท่าน
67.68 -> ได้ฟังคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ท่านไม่ได้เข้าใจอะไรมากมายนักท่านเข้าใจ
75.54 -> เพียงแต่ว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิด
ขึ้นเป็นเบื้องต้นแล้วมีความแปรเปลี่ยนไป
82.74 -> เป็นธรรมดา
แล้วผลที่สุดก็มีความดับเป็นธรรมดา
87.619 -> ก่อนหน้านั้นพระอัญญาโกณฑัญญะไม่เคยได้มี
ความนึกหรือว่าความคิดอย่างนี้เลย
95.299 -> อีกนัยหนึ่งก็คือไม่เคยพิจารณาให้แจ่ม
แจ้งสักครั้งหนึ่งฉะนั้นพระอัญญาโกณฑัญญะ
104.52 -> จึงไม่ได้ปล่อยหรือไม่ได้วางมีอุปทานใน
ขันธ์ทั้ง 5 นี้อยู่ต่อเมื่อได้มาฟังคำ
112.799 -> สั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าขณะนั่งฟัง
ก็มีพุทธภาวะเกิดขึ้น
119.88 -> ได้มองเห็นธรรมะว่าสังขารทั้งหลายทั้งปวง
เป็นของไม่แน่นอนมันเป็นธรรมชาติหรือ
127.32 -> ธรรมดานี่เองท่านจึงบอกได้ว่าสิ่งใดสิ่ง
หนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นเบื้องต้นแล้วมี
135.06 -> ความแปรเปลี่ยนไปสิ่งเหล่านี้ที่สุดก็ดับ
ไปเป็นธรรมดา
140.42 -> ธรรมชาติอันนี้เป็นอยู่อย่างนี้เสมอ
ความเห็นของพระอัญญาโกณฑัญญะในขณะที่ได้
148.62 -> ฟังนั้นเป็นความรู้สึกแปลกแปลกจากในอดีต
หรือการก่อนที่ได้เคยพิจารณามาอันนี้รู้
157.92 -> เท่าถึงดวงจิตจริงๆได้เป็นว่าพุทธะคือผู้
รู้เกิดขึ้นมาในเวลานั้น
167 -> สมเด็จพระบรมศาสดาท่านทรงเรียกว่าพระ
อัญญาโกณฑัญญะได้มีดวงตาเห็นธรรมแล้ว
174.86 -> ธรรมชาติอันนี้ตัวอย่างเช่นเด็กก็แปลจาก
เด็ก
179.819 -> ดับจากเด็กมาเป็นหนุ่มจากหนุ่มก้มดับไป
เป็นคนแก่จากคนแก่ก็ดับไปเป็นชราจากชราก็
189.3 -> ถึงที่สุดของชีวิตคือความตายแม้แต่ต้นไม้
ภูเขาเถาวัลย์ก็เหมือนกันเบื้องต้นก็
196.5 -> เหมือนกันมันแปรเปลี่ยนไปแล้วก็แก่ไป
สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ธรรมชาติเหล่านี้
203.519 -> เรียกว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งความเห็นหรือว่า
ความเข้าใจอันเกิดจากผู้รู้ในคราวที่นั่ง
211.86 -> ฟังธรรมะอยู่นั้น
เข้าไปถึงใจของพระอัญญาโกณฑัญญะจนเป็น
219.12 -> เหตุให้ท่านได้ถอนตัวอุบัติหรืออุปาทาน
ออกจากสังขารทั้งหลายทั้งปวงนั้นได้เป็น
226.379 -> ต้นว่า
ศักยะทิฐิคืออาการที่ไม่ถือเนื้อไม่ถือ
231.599 -> ตัวทั้งหลายนี้เห็นตามสกลร่างกายของตน
แล้วก็ไม่เห็นว่าเป็นตัวเป็นตนของของเรา
240.239 -> เห็นชัดลงไปจนเป็นเหตุให้ถอนจากอุปทาน
นั้นไม่ถือตัวซึ่งเป็นศักยะทิฐิและไม่มี
249.26 -> วิจิกิจฉาเมื่อถอนอุปาทานออกมาจากความยึด
มั่นถือมั่นนั้นแล้วก็ไม่ได้สงสัยเลยใน
257.76 -> ธรรมะทั้งหลายหรือในความรู้ทั้งหลายนั้น
เข้าไปเห็นธรรมะทั้งหลายเหล่านี้แล้วก็
264.6 -> เปลี่ยนออกไปทีเดียวรู้ว่านี่วิจิกิจฉา
นี่ศิลปะ
272.12 -> การปฏิบัติของท่านนั้นแน่แน่วตรงเข้าไป
ไม่ได้เคลือบแคลงสงสัยใดๆไม่ได้ลูกหรือ
280.08 -> ไม่ได้คลำถึงแม้ว่าสถานการณ์ของร่างกาย
ขณะนั้นมันจะเจ็บมันจะป่วยเป็นไข้เป็นไป
288.24 -> ได้อย่างใดอย่างหนึ่งท่านก็ไม่รู้ไม่คลำ
มันไว้ไม่ได้สงสัยเสียแล้วการที่ไม่ได้
295.199 -> สงสัยนี้ก็คือถอนอุปาทานออกมาแล้ว
ถ้ามีอุปทานอยู่ก็ต้องไปลูบไปคล้ำในสกุล
303.419 -> ร่างกายของตนเอง
ดูอาการลูบคลำในร่างกายนี้ว่าเป็นศิลปะ
311.22 -> ราวมาก
เมื่อถอนจากอายัดทิฏฐิออกจากกายนี้
316.58 -> ศิลปะราวาศก็หมดไป
วิจิกิจฉาก็เลิก
321.199 -> ศิลปะก็เลิกถ้าอย่างมีศิลปะปรามาสอยู่
วิจิกิจฉาก็อยู่อุปทานก็ยังอยู่อันนี้
330.9 -> แสดงว่าธรรมะที่สมเด็จพระบรมศาสดาท่านได้
แสดงคราวนั้นพระอัญญาโกณฑัญญะได้ฟังแล้ว
338.66 -> ได้ดวงตาเห็นธรรมดวงตาอันนั้นก็คือผู้รู้
แจ้งนั่นเองเรียกว่าดวงตายเห็นธรรมเคย
348.72 -> เห็นธรรมะหรือธรรมดาอันนี้เองเมื่อเห็น
ชัดลงไปอย่างนี้ก็ถอนอุปทานได้
356.539 -> ฉะนั้นการถอนอุปทานได้ต่อไปนี้จึงรู้สึก
ว่าเกิดผู้รู้ขึ้นมาจริงๆเมื่อก่อนก็รู้
366.3 -> อยู่เหมือนกันแต่ถอนอุปทานไม่ได้นั่น
เรียกว่าผู้รู้ธรรมแต่ไม่ได้เห็นธรรมเห็น
375.24 -> ธรรมอยู่แต่ไม่เป็นธรรมะเพราะไม่รู้ตาม
สภาวะของมัน
380.84 -> พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านจึงตรัสว่า
อัญญา
387.919 -> ศิวกรทันโยโกณฑัญญะได้รู้แล้วหนอรู้แล้ว
หนอ
391.699 -> รู้อะไรล่ะก็คือได้รู้ธรรมชาติที่เป็น
อยู่นี่เอง
397.639 -> เราทั้งหลายมักจะหลงธรรมชาติอย่างสกุลกาย
ร่างกายนี้กายของเรานี้ประกอบขึ้นด้วย
405.08 -> ธาตุดินน้ำไฟลมก็เป็นธรรมชาติที่เรียกว่า
วัตถุที่มองเห็นด้วยตาอยู่ด้วยอาหารเจริญ
414.539 -> มาเจริญขึ้นไปเรื่อยๆแล้วก็แปรเปลี่ยนไป
ถึงที่ที่สุดก็ดับไปเช่นกันส่วนข้างใน
422.88 -> นั้นผู้คุ้มครองอยู่ซึ่งกายนี้ก็คือ
วิญญาณผู้รู้นี่แหละผู้รู้ผู้เดียวนี่
431.1 -> แหละถ้าไปรักทางตาก็จะเป็นจักษุวิญญาณถ้า
ไปรับทางหูก็เรียกโสตะวิญญาณถ้าไปรับทาง
440.4 -> จมูกก็เรียกว่าคานะวิญญาณไปรับทางลิ้นก็
เรียกชิวหาวิญญาณไปรับทางกายก็เรียกกาย
449.28 -> วิญญาณรับทันจิตมโนนี้เรียกมโนวิญญาณตัว
วิญญาณนี้ตัวเดียวเกิดขึ้นที่ไหนก็เรียก
457.8 -> ว่าผู้รู้ทั้งนั้นไปรู้ทางตาก็เรียกไป
อย่างหนึ่งไปรู้ทันจมูกเรียกไปอย่างหนึ่ง
464.479 -> รู้ที่ตารู้ที่หูรู้ที่จมูกรู้ที่ลิ้นรู้
ที่กายรู้ที่จิต
470.84 -> ก็ตัวผู้รู้อันเดียวกันนี่แหละผู้รู้อัน
เดียวนี้ไม่ใช่ผู้รู้อื่นตัวผู้รู้อัน
477.539 -> เดียวนี้เรียกว่าวิญญาณ
ก็วิญญาณ 6 อย่างนี้แหละรู้ที่ตาหูจมูก
484.919 -> ลิ้นกายใจอย่างนี้แหละไปรู้ตาบ้างรู้ที่
หูบ้างรู้ที่จมูกบ้างที่ลิ้นบ้างที่กาย
492.419 -> บ้างที่จิตใจบ้างเขาจึงเรียกว่า 6 ความ
เป็นจริงไปรู้ในช่องทางทั้ง 6 นี่แหละ
500.419 -> เพราะช่องทางทั้ง 6 เป็นประตูผ่านเข้ามา
สู่ผู้รู้อันเดียวผู้รู้ผู้เดียวสามารถจะ
507.539 -> รู้ทั่วถึงไปทั้งทวารทั้ง 6 อย่างนี้เรา
เรียกว่าวิญญาณ 6
513.68 -> วิญญาณหกนี้แยกออกโดยปริยัติความเป็นจริง
มีผู้รู้ผู้เดียวเท่านั้นรู้ทางตาก็ว่า
521.219 -> อย่างหนึ่งรู้ทางหูก็ว่าอย่างหนึ่งรู้ทาง
จมูกทางลิ้นทางกายทางใจก็ว่าอย่างหนึ่ง
527.779 -> ความเป็นจริงก็คือคนพูดเดียวเท่านั้นนี่
แหละวิญญาณคือผู้รู้ผู้เดียวคือดวงจิตของ
536.7 -> เรานี้ผู้รู้นี่แหละจะเป็นเหตุให้มีอำนาจ
สามารถรู้สภาวะหรือธรรมชาติตามความเป็น
544.5 -> จริง
ถ้าตัวนี้ยังมีเครื่องปกปิดอยู่เมื่อใด
549.2 -> รู้อันนี้ท่านเรียกว่าโมหะธรรมะคือรู้ไป
ในทางที่ผิดรู้ผิดเห็นผิดก็ตัววิญญาณตัว
558.839 -> เดียวนี้แหละผู้รู้ตัวเดียวนี่เองไม่เป็น
ตัวอื่นอีกรู้ผิดเห็นผิดรู้ถูกเห็นถูกก็
567.12 -> ตัวเดียวนี่เองเพราะจะหนีท่านจึงว่าเป็น
มิจฉาทิฐิสัมมาทิฏฐิไม่มีสองตัวมีตัว
575.64 -> เดียวนี้ผิดก็เกิดขึ้นจากตัวเดียวถูกก็
เกิดขึ้นจากตัวเดียวเมื่อโมหะเกิดในทาง
583.5 -> ที่ผิดก็เรียกว่าโมหะกำบังความรู้อันนี้
ก็ผิดไปเมื่อความรู้ผิดก็มีความเห็นผิด
593.279 -> ดำริผิดการงานผิดเลี้ยงชีพผิดผิดไปหมด
เป็นมิจฉาทคือความเห็นผิดความเห็นชอบ
602.82 -> เพราะเกิดจากผู้รู้ผู้เดียวเช่นกันถ้าชอบ
แล้วความไม่ชอบก็หายไปถ้ามันถูกแล้วความ
610.86 -> ผิดมันก็หายไปฉะนั้นสมเด็จพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประพฤติปฏิบัติอยู่
617.519 -> นั้นทรงทรมานร่างกายของพระองค์ด้วยเรื่อง
อาหารการบริโภคต่างๆจนร่างกายสู้ผอมลงไป
627 -> อย่างนี้
เราเรียนมาฟังมาแล้วท่านก็พิจารณาเข้าไป
632.399 -> พิจารณาเข้าไปเรื่อยๆแล้วก็ถอนออกมาได้
ความรู้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย
639.959 -> นี้ตรัสรู้ทางจิตเพราะกายนี้ไม่รู้จัก
อะไรกายนี้จะให้กินก็ได้จะไม่ให้กินก็ได้
649.7 -> ละมันทิ้งเสียเมื่อไหร่ก็ได้กายนี้ทำลาย
ทิ้งก็ได้เมื่อท่านได้ความรู้แล้วว่าพระ
658.5 -> สัมมาสัมพุทธเจ้ามาทั้งหลายบำเพ็ญทางจิต
การตรัสรู้ของพระพุทธองค์ทั้งหลายอยู่ที่
665.88 -> รู้จิตเมื่อท่านมาพิจารณาถึงจิตของพระ
องค์ท่านก็ได้ออกจากการปฏิบัติทรมานกาย
674.22 -> เมื่อทรงแสดงธรรมะเรื่อง กามสุขัลลิกานุโยค
679.212 -> อัตตกิลมัทถานุโยคจึงแสดงขึ้น
อย่างชัดแจ้งเลยทีเดียวเพราะได้เห็นแล้ว
686.6 -> ธรรมเทศนาอันนี้จึงชัดในใจของพวกมนุษย์
ทั้งหลายนั่นเอง
693.079 -> ช่วยกดติดตามและกดแชร์คลิปนี้เพื่อให้
ธรรมะเป็นทานได้บุญจากการให้สาธุเจริญใน
700.26 -> บุญขอบพระคุณสวัสดีครับ
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=cZr1lh4bqiI