รู้ทันสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ส.ค. 2565
รู้ทันสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ส.ค. 2565
รู้ทันสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ส.ค. 2565
เริ่มตั้งแต่คอยรู้เท่าทันความคิดของตัวเอง
อะไรอยู่เบื้องหลังความคิด
ถ้าเรารู้ตรงนี้ได้
ความคิดของเราก็จะสะอาด
คำพูดของเราก็จะสะอาด
การกระทำของเราก็จะสะอาด
การเลี้ยงชีวิตทำมาหากินก็จะสะอาด
ไม่ฉ้อฉลหลอกลวง เบียดเบียนใคร
แล้วก็อกุศลที่เคยมีมันก็จะค่อยๆ ลดลง อกุศลใหม่ก็จะไม่เกิด
กุศลที่ไม่เคยมีก็จะเกิดขึ้น กุศลที่มีแล้วก็จะเจริญขึ้น
เพราะฉะนั้นตรงที่เรามีสติรู้เท่าทันสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของตัวเอง
หลวงพ่อมอง มันแทบจะเป็นจุดตั้งต้นของการปฏิบัติจริงๆ
การปฏิบัติไม่ใช่นั่งสมาธิเดินจงกรมเฉยๆ
มันตั้งแต่ว่าขัดเกลาตัวเองด้วยศีล
หรือดูแลคำพูด การกระทำ การเลี้ยงชีวิตของตัวเองให้ดี
ไม่ทำไปด้วยอำนาจของกิเลส
แล้วก็ถัดจากนั้นตัวสมาธิมันก็จะเกิดขึ้น
คือจิตใจเราเป็นปกติ
ไม่ถูกกิเลสผลักดันให้วิ่งพล่านๆ เหมือนหมาถูกน้ำร้อน
พอจิตใจเราเป็นปกติ จิตใจมันก็สงบ
เพราะฉะนั้นศีลไม่ใช่เรื่องเล็ก
ถ้าศีลของเราเสีย อย่ามาคุยเรื่องสมาธิ
ถ้าไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง อย่ามาพูดเรื่องเจริญปัญญา ทำไม่ได้
เพราะฉะนั้นจุดสำคัญบอกแล้วว่าศีลเราจะดี
ถ้าเราคอยรู้เท่าทันสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
21 สิงหาคม 2565
Content
3.496 -> พวกเรารุ่นหลังๆ นี้
5.916 -> จะต่างกับนักปฏิบัติรุ่นก่อนๆ
10.78 -> นักปฏิบัติรุ่นก่อนๆ เข้าวัด
13.705 -> สิ่งแรกที่ทำก็คือขอศีลก่อน
21.112 -> ของเราเข้ามาก็อยากรู้วิธี
25.503 -> เจริญสติเจริญปัญญา
30.025 -> จุดตั้งต้นแตกต่างกัน
33.652 -> ยุคเรานี้ให้เทศน์เรื่องศีลให้ฟัง
36.091 -> กลุ้มใจตายเลย รู้หมดแล้ว
39.21 -> รู้หมดแล้ว
40.972 -> แต่ไม่ได้ทำ
43.814 -> รู้อย่างเดียว
46.216 -> คนรุ่นก่อน 30 – 40 ปีก่อน
51.157 -> หลวงพ่อเข้าวัด เขาไปถือศีลกัน
56.613 -> เป็นจุดตั้งต้นที่ดี
60.839 -> อย่างพวกเราคิดจะเจริญปัญญา
63.954 -> บางคนก้าวกระโดด
69.141 -> เอะอะก็จะเจริญปัญญา จะดูจิต
71.585 -> จะอะไรอย่างนี้
73.077 -> หวังว่าจะได้มรรคผลเร็วๆ
76.718 -> มองข้ามบทเรียนสำคัญไป
81.269 -> เรื่องศีล
82.641 -> บทที่หนึ่งเลย สีลสิกขา
86.034 -> บทเรียนที่สองก็พัฒนาขึ้นมาสู่จิตตสิกขา
90.106 -> เรียนรู้จิตจนกระทั่งได้สมาธิที่ถูกต้อง
94.252 -> บทเรียนที่สามถึงจะปัญญาสิกขา
100.514 -> มีครั้งหนึ่งอยู่กับหลวงปู่เทสก์
105.974 -> ท่านปรารภให้ฟัง
109.493 -> บอกว่ามันมีชาวพุทธเรานี้ล่ะ
112.395 -> บางนิกาย
117.358 -> มุ่งไปที่ปัญญา
121.541 -> คือท่านพูดถึงเซน
124.062 -> เซนที่เข้ามาเมืองไทยยุคแรกๆ
126.668 -> มีการแปลหนังสือ
128.891 -> แปลตำราของเซนกัน
131.383 -> อ่านแล้วก็คิดว่า
134.41 -> เป็นเรื่องของการเจริญปัญญา
137.198 -> ละเลยเรื่องศีล
138.936 -> ละเลยเรื่องสมาธิ
141.475 -> พูดกัน เดี๋ยวก็ว่างๆ
144.259 -> อันนั้นก็ไม่ยึด
145.212 -> อันนี้ก็ไม่ยึดอะไรอย่างนี้
148.286 -> ท่านบอกท่านเห็นจุดอ่อนของเซน
154.064 -> อันนี้ต้องวงเล็บว่าเซนในเมืองไทย
157.128 -> ที่เข้ามายุคแรกๆ
159.87 -> คือมาแต่ตำรา
162.701 -> ท่านบอกจุดอ่อน คือละเลยเรื่องศีล
165.022 -> และเรื่องสมาธิ
168.452 -> ท่านวิจารณ์ท่านวิพากษ์
170.732 -> ว่าเดินปัญญาโดยที่จิตไม่มีศีล
174.977 -> ไม่มีสมาธิ ใช้ไม่ได้
178.069 -> ซึ่งมันก็ใช้ไม่ได้จริงๆ
180.755 -> อยู่ๆ เราเจริญปัญญาไปเลย
183.173 -> เราจะเซลฟ์จัดมากเลย
185.692 -> อันนั้นก็รู้อันนี้ก็รู้
187.642 -> เหมือนพวกที่เรียนเยอะๆ
190.287 -> เรียนธรรมะมากๆ เซลฟ์จัด
193.774 -> ดูถูกคนโน้นคนนี้เขาไปทั่ว
196.498 -> ดูถูกนักปฏิบัติ
198.441 -> ดูถูกพระ ดูถูกอะไร
203.895 -> เพราะฉะนั้นเวลาเราศึกษาธรรมะ
206.223 -> ต้องศึกษาไปตามลำดับ
210.128 -> คำว่า ตามลำดับ
212.258 -> ไม่ใช่ว่าต้องมาถือศีล
214.11 -> เท่านั้นเท่านี้ปีก่อน
216.303 -> แล้วถึงจะมานั่งสมาธิ
218.655 -> นั่งสมาธิได้แค่นี้ปีถึงจะเจริญปัญญา
221.871 -> ไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรอก
225.469 -> คำว่าเป็นลำดับ
226.926 -> เราต้องสำรวจตัวเองให้ดี
230.243 -> ศีลนั้นถือไปเพื่ออะไร
232.27 -> เพื่อให้จิตใจของเราเป็นปกติ
235.704 -> ศีลมันแปลว่าความเป็นปกติ
240.629 -> จิตของคนทั่วไปไม่ปกติ
243.339 -> เดี๋ยวก็ถูกความโลภครอบงำ
245.289 -> ถูกความโกรธครอบงำ
246.794 -> ถูกความหลงครอบงำ
249.361 -> ถูกความฟุ้งซ่าน ถูกความหดหู่ครอบงำ
253.195 -> จิตใจเสียความสมดุล
255.132 -> เสียความเป็นปกติ
258.689 -> จิตนั้นโดยตัวของมันเองประภัสสร
262.309 -> โดยตัวของจิตเองผ่องใส สว่าง
268.464 -> มันเศร้าหมองเพราะกิเลสที่จรมา
271.976 -> กิเลสที่ผ่านเข้ามา
274.462 -> มันก็เลยไม่ปกติ
278.186 -> เวลาจิตใจเราไม่ปกติ
279.797 -> เราก็เริ่มคิดผิด
282.163 -> เริ่มพูดผิด เริ่มทำผิด
285.986 -> เราต้องมารักษาศีล
287.767 -> ให้ใจของเราเป็นปกติให้ได้
291.075 -> วิธีที่จะรักษาศีลให้ดี
293.91 -> คือมีสติรักษาจิตเอาไว้
297.657 -> ราคะเกิดขึ้นกับจิตให้รู้ทัน
300.481 -> โทสะเกิดขึ้นกับจิตให้รู้ทัน
304.053 -> โมหะเกิดขึ้นกับจิตให้รู้ทัน
307.235 -> คอยรู้อย่างนี้บ่อยๆ
310.67 -> ราคะ โทสะ โมหะ
312.051 -> มันก็จะครอบจิตเราไม่ได้
315.312 -> เมื่อราคะ โทสะ โมหะ
316.972 -> ครอบงำจิตเราไม่ได้
319.753 -> เราก็ไม่คิดชั่ว
322.714 -> คนเราคิดชั่ว
324.881 -> ก็เพราะกิเลสมันครอบงำจิต
328.389 -> อย่างเราคิดโกรธแค้น
330.037 -> อาฆาตพยาบาท
331.533 -> ใครต่อใครอะไรอย่างนี้
333.799 -> มันคิดจะผิดลูกผิดเมียเขาอะไรอย่างนี้
336.109 -> คิดจะปล้นจี้เขาอะไรอย่างนี้
339.219 -> มันเกิดจากกิเลสมันครอบงำจิต
341.054 -> ทำให้เราคิดผิด
344.611 -> ตัวคิดผิดเรียกเป็นมิจฉาสังกัปปะ
351.553 -> ฉะนั้นถ้าเรามีสติรักษาจิตเรา
355.813 -> เราเริ่มตั้งแต่ความคิดถูก จะเกิดขึ้น
358.833 -> พอกิเลสอะไรเกิด เรารู้ทัน
360.638 -> กิเลสอะไรเกิดขึ้น รู้ทัน
362.98 -> เวลาความคิดที่ไม่ดี
364.951 -> ความคิดที่อยู่ในอำนาจของกิเลสเกิดขึ้น
368.532 -> เรารู้ทัน
371.007 -> กิเลสมันก็ดับ
372.943 -> ความคิดของเราก็สะอาดหมดจด
376.213 -> เมื่อความคิดของเราถูกต้องแล้ว
378.318 -> ไม่ตกอยู่ในอำนาจกิเลสแล้ว
381.29 -> คำพูดและการกระทำของเราก็จะดี
386.136 -> กระบวนการขั้นตอนอันนี้
388.301 -> ไม่ใช่หลวงพ่อพูดเอง
390.756 -> เราไปดูองค์มรรคให้ดี
392.751 -> มันเรียงลำดับอย่างที่หลวงพ่อบอก
396.233 -> ขั้นแรก สัมมาทิฏฐิ
398.214 -> เราก็มีทฤษฎีชี้นำที่ถูกต้อง
401.815 -> เราจะต้องรู้ว่า
403.01 -> เราจะปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร
405.846 -> ไม่ใช่เพื่อเฮง เพื่อรวย
408.571 -> เพื่อสวย เพื่อเก่งอะไรทั้งสิ้น
411.553 -> เราปฏิบัติธรรมเพื่อพ้นทุกข์
413.779 -> เราจะพ้นทุกข์ได้
415.58 -> เราต้องรู้จักทุกข์
417.382 -> รู้จักเหตุของทุกข์
419.374 -> รู้จักความดับทุกข์
421.05 -> รู้วิธีปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์
423.313 -> การรู้อย่างนี้ รู้ในเบื้องต้น
426.404 -> รู้โดยทฤษฎี
428.595 -> มีทฤษฎีชี้นำที่ถูกต้อง
431.908 -> คำว่า สัมมาทิฏฐิ ทิฏฐิ
433.938 -> ทิฏฐิ เป็นภาษาบาลี
436.148 -> ภาษาสันสกฤตคือคำว่าทฤษฎี
439.818 -> คนไทยเอาคำว่าทิฏฐิ
442.443 -> มาใช้ในความหมายอันหนึ่ง
444.385 -> ทฤษฎีเป็นอีกความหมายหนึ่ง
448.751 -> ที่จริงก็คือมีทฤษฎีชี้นำที่ถูกต้อง
453.724 -> รู้ว่าเราภาวนา
455.028 -> เราปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์
457.103 -> ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นหรอก
459.005 -> ไม่ใช่เพื่อโชคลาภ เพื่อร่ำรวย
461.716 -> เพื่อจะไม่เจ็บไม่ป่วยอะไรอย่างนี้
463.676 -> ไม่ใช่
464.977 -> เป็นเรื่องทำอย่างไรจะไม่ทุกข์
468.227 -> ใครเป็นคนทุกข์ล่ะ
470.797 -> ใจเรานั่นล่ะตัวสำคัญ
473.272 -> บางทีร่างกายยังไม่ได้เจ็บป่วยเลย
476.55 -> ใจก็ทุกข์ไปก่อนแล้ว
479.109 -> ใจมันทุกข์เพราะอะไร
480.608 -> เพราะความคิด
482.648 -> มีความคิดที่ไม่ดีเกิดขึ้น
485.483 -> ใจก็ดิ้น วุ่นวาย
488.318 -> ฉะนั้นท่านถึงสอน บอกว่า
490.818 -> ถ้าเราจะปฏิบัติธรรม
494.448 -> เรารู้ทฤษฎีชี้นำแล้ว
498.458 -> เราก็ต้องมาคิดให้ถูก
501.693 -> อย่าคิดผิด
503.548 -> ตรงความคิดเป็นจุดตั้งต้น
505.763 -> ของความผิดพลาดเรื่องอื่นๆ
509.47 -> บางคนรู้ว่าความคิดนี่ล่ะเป็นต้นตอ
512.879 -> ทำให้เกิดคำพูดและการกระทำที่ไม่ดี
515.723 -> คำพูดและการกระทำที่ไม่ดี
518.178 -> หรือความคิดที่ไม่ดี
519.608 -> นำความทุกข์ให้เกิดขึ้นกับจิตใจ
522.96 -> ก็พยายามจะไม่คิดๆ
527.109 -> อันนั้นไม่ใช่วิธีการของชาวพุทธเรา
530.588 -> จิตมันมีธรรมชาติ คิด นึก ปรุง แต่ง
534.033 -> เราจะไปสั่งมันว่า
535.194 -> อย่าคิด อย่านึก อย่าปรุง อย่าแต่ง
537.205 -> สั่งไม่ได้ มันเป็นอนัตตา
539.061 -> สั่งมันไม่ได้
540.918 -> แต่ให้เรามีสติไว้
542.613 -> เวลามันคิด เรารู้ทันไปเลย
545.24 -> เราคิดเรื่องนี้เพราะอะไร
548.074 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรา
550.321 -> เป็นกุศล หรือเป็นอกุศล
552.524 -> มันคิดเพราะโลภหรือเปล่า
554.256 -> มันคิดเพราะโกรธหรือเปล่า
555.847 -> มันคิดเพราะหลงหรือเปล่าอะไรอย่างนี้
559.172 -> คอยรู้เท่าทัน
561.327 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิด
563.483 -> ของเรานั่นล่ะ
565.898 -> เมื่อเรารู้ทัน
566.96 -> กิเลสมันจะครอบงำจิตใจไม่ได้
569.643 -> ครอบงำความคิดไม่ได้
571.125 -> มโนกรรมที่ชั่วมันก็ไม่มี
575.496 -> เมื่อเราไม่มีมโนกรรมทางชั่ว
579.882 -> คำพูดและการกระทำมันก็ไม่ชั่ว
585.085 -> เพราะฉะนั้นสัมมาสังกัปปะที่บริบูรณ์
590.066 -> คือการที่เรามีสติคอยรู้เท่าทัน
592.367 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรา
595.598 -> สัมมาสังกัปปะที่บริบูรณ์จะทำให้
599.018 -> สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ
602.733 -> สิ่งเหล่านี้จะสมบูรณ์ขึ้นมา
606.29 -> ฉะนั้นถ้าเรารู้เท่าทันจิตใจตัวเอง
609.416 -> ที่เราคิดอยู่นี้เพราะอะไร
612.542 -> ถ้าเรารู้ทันแล้ว
614.415 -> เราไม่คิดไปตามอำนาจของกิเลส
617.788 -> คำพูดของเรา
619.26 -> ก็จะไม่เป็นไปตามอำนาจของกิเลส
622.163 -> การกระทำของเรา
623.44 -> การเลี้ยงชีวิตของเรา
624.784 -> ก็จะไม่เป็นไปตามอำนาจของกิเลส
628.596 -> นี่มันคือลำดับขององค์มรรคๆ
634.243 -> แล้วการที่เราคอยมีสติ
636.323 -> รู้เท่าทันความคิดของเรา
640.233 -> มโนกรรมชั่วๆ ไม่มี
642.838 -> วจีกรรมที่ชั่วไม่มี
644.77 -> กายกรรมที่ชั่วๆ ไม่มี
648.166 -> การเลี้ยงชีวิตแบบฉ้อฉลปลิ้นปล้อน
650.74 -> หลอกลวงอะไรอย่างนี้ ไม่มี
653.493 -> อันนี้มันจะไปเกื้อกูล
655.743 -> ทำให้อกุศลที่เราเคยมีอยู่เสื่อมถอยลงไป
660.702 -> มันเกื้อกูลที่จะให้กุศล
662.95 -> ที่ยังไม่มีก็เกิดมีขึ้นมา
665.462 -> กุศลที่มีแล้วก็จะเจริญยิ่งขึ้นๆ
669.462 -> เพราะฉะนั้นตั้งแต่สัมมาทิฏฐิ
672.302 -> สัมมาสังกัปปะ
674.352 -> สัมมาวาจา
675.332 -> สัมมากัมมันตะ
676.422 -> สัมมาอาชีวะ
678.072 -> มันจะมาเกื้อกูล
679.767 -> สัมมาวายามะ
681.279 -> ให้สมบูรณ์ขึ้นมา
683.972 -> สัมมาวายามะก็คือความเพียรชอบ
687.312 -> ความเพียรชอบมีองค์ 4
689.912 -> อันหนึ่งเพียรละอกุศลที่มีอยู่
694.702 -> เพียรปิดกั้นอกุศลใหม่ไม่ให้เกิด
698.152 -> เพียรทำกุศลที่ยังไม่เกิดให้เกิด
700.757 -> เพียรทำกุศลที่เกิดแล้ว
702.234 -> ให้เจริญงอกงามขึ้น
704.592 -> นี่ความพยายาม 4 อย่าง
707.447 -> ถ้านอกเหนือจากความพยายาม 4 อย่างนี้
709.869 -> ก็ไม่ใช่ความพยายาม
712.125 -> ไม่ใช่ความเพียรในองค์มรรค
713.973 -> ก็เป็นเรื่องอื่นๆ ไป
715.647 -> ขยันทำมาหากินอะไรอย่างนี้
717.514 -> ก็คนละเรื่องกัน
719.872 -> ฉะนั้นคำว่า
720.901 -> ความเพียรๆ เราก็ต้องรู้
722.71 -> ท่านมีคำว่า ความเพียรชอบ
725.541 -> ความเพียรชอบก็คือเพียรลดละกิเลส
727.931 -> ปิดกั้นกิเลสใหม่ไม่ให้เกิด
730.181 -> เพียรทำกุศลที่ยังไม่เกิดให้เกิด
732.742 -> เพียรทำกุศลที่เกิดแล้ว
735.004 -> ให้ยั่งยืน ให้เจริญ
737.267 -> นี่ล่ะถึงจะเรียกว่า
739.268 -> ความเพียรชอบ
741.269 -> ขยันทำมาหากินอะไรอย่างนี้
742.89 -> ยังไม่เรียกว่าความเพียรชอบ
746.147 -> ความเพียรชอบมันก็เกิดมาจาก
748.722 -> มีทฤษฎีชี้นำที่ถูก
750.717 -> เรารู้เลยว่า
752.12 -> ถ้าเราปฏิบัติขัดเกลาตัวเองไป
754.742 -> ให้ศีล สมาธิ ปัญญาของเราดี
757.864 -> วันหนึ่งจิตเราก็พ้นจากความทุกข์
761.627 -> รู้ทางทฤษฎีแล้วก็ลงมือทำ
764.912 -> ลงมือทำก็เริ่มตั้งแต่คอยรู้เท่าทัน
767.464 -> ความคิดของตัวเอง
769.145 -> อะไรอยู่เบื้องหลังความคิด
771.796 -> ถ้าเรารู้ตรงนี้ได้
773.291 -> ความคิดของเราก็จะสะอาด
775.989 -> คำพูดของเราก็จะสะอาด
778.237 -> การกระทำของเราก็จะสะอาด
781.492 -> การเลี้ยงชีวิตทำมาหากินก็จะสะอาด
784.669 -> ไม่ฉ้อฉลหลอกลวง เบียดเบียนใคร
787.848 -> แล้วก็อกุศลที่เคยมีมันก็จะค่อยๆ ลดลง
793.127 -> อกุศลใหม่ก็จะไม่เกิด
795.977 -> กุศลที่ไม่เคยมีก็จะเกิดขึ้น
798.662 -> กุศลที่มีแล้วก็จะเจริญขึ้น
801.437 -> เพราะฉะนั้นตรงที่เรามีสติรู้เท่าทัน
804.386 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของตัวเอง
807.431 -> หลวงพ่อมอง
808.793 -> มันแทบจะเป็นจุดตั้งต้น
810.774 -> ของการปฏิบัติจริงๆ
813.3 -> การปฏิบัติไม่ใช่นั่งสมาธิเดินจงกรมเฉยๆ
816.886 -> มันตั้งแต่ว่าขัดเกลาตัวเองด้วยศีล
820.301 -> หรือดูแลคำพูด การกระทำ
822.938 -> การเลี้ยงชีวิตของตัวเองให้ดี
824.917 -> ไม่ทำไปด้วยอำนาจของกิเลส
827.646 -> แล้วก็ถัดจากนั้นตัวสมาธิมันก็จะเกิดขึ้น
832.141 -> คือจิตใจเราเป็นปกติ
834.816 -> ไม่ถูกกิเลสผลักดันให้วิ่งพล่านๆ
837.106 -> เหมือนหมาถูกน้ำร้อน
839.521 -> พอจิตใจเราเป็นปกติ จิตใจมันก็สงบ
842.388 -> ไม่เห็นจะยากอะไรเลย
844.566 -> เพราะฉะนั้นศีลเป็นตัวเกื้อกูลสมาธิ
849.536 -> ถ้าศีลเราไม่ดี
851.518 -> สมาธิเสื่อม
853.421 -> เสื่อมแน่นอนเลย
854.613 -> เพราะอะไร เวลาศีลไม่ดีใจมันจะฟุ้งซ่าน
857.949 -> ดูอย่างเทวทัตเป็นตัวอย่างเลย
860.762 -> สมาธิดีมากๆ เลย
862.899 -> ตอนออกมาบวชทีแรก
864.61 -> ไม่ใช่คนกระจอก
866.982 -> มีบุญบารมีไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
869.764 -> ถ้าไม่มีบุญบารมีเลย
871.866 -> ไม่มาเป็นคู่ชกของเจ้าชายสิทธัตถะได้
875.97 -> บุญบารมีเขาก็มี
878.307 -> แต่เขาขี้อิจฉา
879.349 -> เขาอยากใหญ่อะไรอย่างนี้
881.871 -> ก็เลยคิดชั่ว
883.813 -> คิดทำร้ายพระพุทธเจ้า
886.719 -> คิดจะครอบครองศาสนจักร
890.272 -> อยากตั้งตัวเป็นศาสดา
891.91 -> แข่งกับพระพุทธเจ้าอะไรอย่างนี้
894.435 -> มีการคิดชั่ว มีการกระทำชั่ว
898.07 -> ไปหลอกลวงอชาตศัตรูให้ฆ่าพ่อ
901.017 -> เพื่อจะยึดอำนาจ
902.951 -> พอตัวเองได้อำนาจเหนือพระเจ้าแผ่นดิน
905.228 -> พระเจ้าแผ่นดินมีอำนาจ
906.726 -> แล้วตัวเองมีอำนาจเหนือพระเจ้าแผ่นดิน
909.225 -> คิดจะใช้อำนาจนั้นไปจัดการพระพุทธเจ้า
913.475 -> ความชั่วมากมายจากคนซึ่งเคยเก่ง
917.275 -> สมาธิดีก็เสื่อมลงๆๆ
921.225 -> แต่เขาเสื่อมช้าหน่อย
923.62 -> เพราะบุญบารมีเขาเยอะ
926.298 -> กว่าเขาจะเสื่อมเต็มที่
928.217 -> หมดฤทธิ์ หมดเดช หมดอำนาจ
930.646 -> หมดคนเชื่อถืออะไรอย่างนี้
933.481 -> ตอนอายุเยอะแล้ว
936.593 -> แล้วก็สำนึกผิดขึ้นมา
938.569 -> ตัวเองอยากได้ทุกสิ่งทุกอย่าง
941.096 -> สุดท้ายสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง
944.216 -> สำนึกผิดแล้วจะไปขอขมาพระพุทธเจ้า
948.791 -> เขามีบุญ ก็เลยหล่อเลี้ยง
951.528 -> กรรมชั่วยังไม่ทันให้ผล
953.587 -> แต่สุดท้ายกรรมชั่วก็ให้ผล
956.936 -> เขาทำอนันตริยกรรม 2 ข้อ
960.145 -> ทำให้สงฆ์แตกแยก
961.445 -> กับทำพระพุทธเจ้าห้อเลือด
964.105 -> ทำร้ายพระพุทธเจ้า
966.262 -> เป็นอนันตริยกรรม
969.26 -> จากคนซึ่งมีสมาธิ
970.91 -> มีปัญญาอะไรไม่ใช่น้อย
973.55 -> เสื่อมแล้วก็มีอบายเป็นที่ไป
977.935 -> เพราะฉะนั้นศีลไม่ใช่เรื่องเล็ก
980.68 -> ถ้าศีลของเราเสีย
982.232 -> อย่ามาคุยเรื่องสมาธิ
984.498 -> ถ้าไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง
986.536 -> อย่ามาพูดเรื่องเจริญปัญญา
988.423 -> ทำไม่ได้
990.55 -> เพราะฉะนั้นจุดสำคัญ
991.97 -> บอกแล้วว่าศีลเราจะดี
994.997 -> ถ้าเราคอยรู้เท่าทัน
996.336 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรา
1000.686 -> เราคิดเรื่องนี้
1001.725 -> คิดเพราะกุศล หรือคิดเพราะอกุศล
1003.875 -> ไปสังเกตให้ดี
1006.709 -> อย่างเรายกตัวอย่าง
1008.909 -> บางเรื่องดูยากหน่อย
1011.744 -> อย่างคนเขามาชวนเราไปหล่อพระประธาน
1015.551 -> หล่อพระโน้นพระนี้
1017.765 -> ทำฉัตรทำโน้นทำนี้
1019.816 -> สร้างเจดีย์อะไรนี่
1021.867 -> ถามว่าดีไหม ดี
1024.278 -> เป็นบุญไหม เป็น
1026.083 -> เป็นกุศลไหม ไม่แน่
1028.951 -> แต่เป็นบุญ เป็น
1030.745 -> แต่อาจจะไม่ถึงกุศล
1032.719 -> ถ้าเราไม่สังเกตใจของเราให้ดี
1036.144 -> อย่างเราไปสร้างสิ่งโน้นสิ่งนี้
1039.631 -> แล้วเราก็ตั้งความปรารถนา
1041.61 -> ขอให้รวยๆ อะไรอย่างนี้
1044.209 -> มันมีโลภะแทรกอยู่
1046.869 -> บุญของเราไม่สะอาดเต็มร้อยหรอก
1049.139 -> บุญนี้ไม่ประกอบด้วยสติ
1051.204 -> คือไม่สามารถรู้เท่าทันจิตใจตัวเอง
1053.921 -> ไม่ประกอบด้วยปัญญา
1056.14 -> ไม่รู้ ไม่มีทฤษฎีชี้นำที่ถูกต้อง
1059.714 -> ว่าที่เรามาศึกษาปฏิบัติธรรม
1062.321 -> เรามาถือศีล ทำสมาธิเจริญปัญญานั้น
1066.45 -> เพื่อความพ้นทุกข์
1068.507 -> ไม่ใช่เพื่อร่ำรวย
1069.882 -> ไม่ใช่เพื่อสวยงาม
1072.537 -> ฉะนั้นเวลาไปทำบุญทำทานแล้วอธิษฐาน
1075.912 -> ขอโน้นขอนี่
1078.779 -> ได้บุญเหมือนกัน ได้นิดเดียว
1081.968 -> เพราะลึกๆ มันประกอบด้วยกิเลส
1086.356 -> ประกอบด้วยโลภะ
1089.29 -> เมื่อก่อนในพงศาวดารมอญ
1092.509 -> ก็มีลูกของพระเจ้าราชาธิราช
1099.604 -> ชื่อพ่อลาวแก่นท้าว
1101.371 -> ชื่อประหลาด ชื่อเหมือนคนไทยเลย
1103.405 -> พ่อลาวแก่นท้าว
1106.853 -> โกรธพ่อ
1109.302 -> เพราะพ่อมีเมียน้อย
1111.751 -> ละเลยแม่ของตัวเอง
1113.55 -> ทำให้แม่ตัวเองเจ็บช้ำอะไรอย่างนี้
1116.357 -> ก็โกรธ
1119.114 -> วันหนึ่งเข้าเฝ้าพ่อ
1124.341 -> เมียน้อยของพ่อก็นั่งอยู่ด้วย
1128.816 -> โดยศักดิ์เจ้าฟ้าก็ต้องไหว้พระมเหสี
1135.21 -> โดยศักดิ์พระมเหสีเขาสูงกว่า
1138.389 -> ไม่ยอมไหว้
1140.698 -> พอไม่ยอมไหว้
1141.912 -> พระเจ้าราชาธิราชก็บอกให้ไหว้
1146.267 -> แกก็โกรธมาก
1147.536 -> แกก็กัดนิ้วตัวเองขาดไปนิ้วหนึ่งแล้วไหว้
1151.861 -> ไม่ไหว้ 10 นิ้ว มีไหว้ 9 นิ้วเอง
1154.898 -> ทิฏฐิมานะแรง
1157.887 -> ก็เลยโกรธ พระเจ้าราชาธิราชโกรธ
1160.311 -> ลูกคนนี้จิตใจห้าวหาญอำมหิตเหลือเกิน
1165.137 -> เอาไว้ไม่ได้
1167.438 -> ให้ไปประหาร
1169.89 -> ตอนจะเอาตัวไปประหาร
1172.525 -> ราชมัลเอาตัวไป
1174.16 -> เพชฌฆาตเอาตัวไปจะไปประหาร
1177.55 -> ลาวแก่นท้าวก็ขอ ขอเวลานิดหนึ่ง
1180.645 -> ขอไปไหว้พระมุเตา
1183.12 -> พระมุเตาเดี๋ยวนี้ยังอยู่องค์นี้
1185.8 -> เจดีย์พระมุเตา
1187.771 -> อยู่ที่หงสาวดี
1190.763 -> ไปไหว้แล้วก็ถอดมงกุฎของตัวเอง
1193.676 -> วางลงไปเป็นเครื่องบูชา
1196.603 -> เพราะจะไม่ต้องใส่แล้ว
1198.728 -> อธิษฐานขอไปเกิดเป็นลูกกษัตริย์พม่า
1202.708 -> แล้วก็มาเหยียบหงสาวดีให้พินาศเลย
1207.128 -> ทำบุญ บุญนี้ก็ส่งผลให้ไปเกิด
1210.998 -> เป็นลูกพระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง
1213.595 -> กษัตริย์อังวะ
1216.193 -> แล้วสุดท้ายก็มารบกับพ่อ
1219.41 -> เห็นไหม ใจทำบุญ
1222.364 -> แต่ใจเจือด้วยโทสะอันนี้
1224.836 -> บุญนี้ไม่สมประกอบหรอก
1228.488 -> เพราะฉะนั้นเวลาที่เราทำบุญทำทานอะไร
1232.258 -> ทำด้วยความเสียสละจริงๆ
1234.053 -> เราต้องรู้เท่าทัน
1235.63 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรา
1238.694 -> อยากไปหล่อพระ อยากไปสร้างฉัตรทองคำ
1241.236 -> อยากโน้นอยากนี้ สารพัดจะอยาก
1244.392 -> อะไรที่อยู่เบื้องหลัง
1247.04 -> ทำไปเพื่อเป็นพุทธบูชา อันนี้ดี
1251.429 -> ไม่ใช่ทำเพื่อเข้าตัวเอง
1253.577 -> แต่ทำไปเพื่อเป็นพุทธบูชา ได้บุญเยอะ
1257.717 -> ถ้าทำไปเพื่ออยากโน้นอยากนี้
1261.537 -> ได้บุญเหมือนกัน ได้บุญไม่มาก
1263.877 -> เพราะไม่ประกอบด้วยสติ
1265.827 -> ที่จะรู้เท่าทันจิตใจตนเอง
1267.447 -> ไม่ประกอบด้วยปัญญา
1269.937 -> ไปเห็นของซึ่งไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร
1273.546 -> อย่างทรัพย์สินเงินทองทางโลก
1275.626 -> ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร
1277.166 -> ถึงมีมากๆ ก็ใช้ได้นิดหน่อย
1280.056 -> มีเงินกินข้าวได้วันละล้านอย่างนี้
1282.551 -> มันกินได้ที่ไหน
1283.88 -> ถึงเวลาก็กินได้ข้าวจานหนึ่ง
1285.946 -> 2 จานเท่านั้นเอง
1288.159 -> ฉะนั้นสิ่งเหล่านี้
1289.392 -> ไม่ได้เป็นสาระแก่นสารอะไร
1292.463 -> เพราะฉะนั้นเราต้องรู้ทัน
1294.233 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลัง
1295.845 -> ความคิดของเราให้ดี
1298.178 -> เสร็จแล้วคำพูดของเรามันจะดีอัตโนมัติ
1302.715 -> การกระทำของเราจะดีอัตโนมัติ
1305.394 -> การเลี้ยงชีวิตของเราจะค่อยๆ ดีขึ้นๆ
1309.623 -> อย่างบางคน
1311.353 -> ทำฟาร์มกุ้งฟาร์มปลาอะไรอย่างนี้
1314.553 -> เลี้ยงกุ้งเลี้ยงปลาขาย
1316.238 -> ต้องฆ่าสัตว์ ต้องอะไรอย่างนี้
1318.593 -> พอได้ยินได้ฟังธรรมะ
1320.8 -> ก็ค่อยฝึกตัวเอง
1322.148 -> เห็นปลาก็สงสารมัน
1324.73 -> เห็นกุ้งก็สงสารมัน ให้อาหารมัน
1327.781 -> ให้มันด้วยใจที่เมตตา
1330.522 -> แต่ว่าเดี๋ยวโตขึ้นเราก็ต้องเอาไปฆ่า
1333.152 -> หรือเราเลี้ยงหมูไว้อย่างนี้
1335.177 -> เลี้ยงวัวนม
1336.332 -> บางคนบอกทำวัวนม ทำฟาร์ม
1339.618 -> พอวัวมันแก่ก็ต้องไปขาย
1342.13 -> ใครจะไปเลี้ยงวัวแก่ที่ไม่มีน้ำนม
1345.5 -> เพราะฉะนั้นวัวจะมีคุณค่า
1347.544 -> ก็ตอนที่มันมีน้ำนมอะไรอย่างนี้
1349.556 -> พอหมดคุณค่าก็ต้องขายเอาไปฆ่า
1354.222 -> ใจที่มันเคยภาวนา
1356.562 -> เคยรู้เท่าทันกิเลสตัวเอง
1358.844 -> มันจะอ่อนโยน
1360.907 -> มันเห็นปลา มันก็สงสารปลา
1364.384 -> เห็นวัวมันก็สงสารวัว
1367.233 -> พอใจมันสงสารขึ้นมา มันเมตตาขึ้นมา
1369.827 -> มันจะเริ่มคิดแล้วว่า
1372.124 -> ทำอย่างไรเราจะเปลี่ยนแปลงการดำรงชีวิต
1375.453 -> การทำมาหากินของเราให้มันดีกว่านี้
1377.517 -> ไม่เบียดเบียนสัตว์ที่น่าสงสาร
1379.208 -> ทั้งหลายเหล่านี้
1381.549 -> พอใจมันเริ่มรู้ทันกิเลสตัวเอง
1385.11 -> กิเลสลดลงๆ
1386.88 -> ครอบงำใจไม่ได้
1388.651 -> ความเมตตากรุณามันเกิดขึ้น
1391.851 -> พอความเมตตากรุณาเกิดขึ้น
1394.21 -> เราจะค่อยๆ คิดเปลี่ยนแปลง
1396.175 -> อาชีพของเรา
1398.141 -> เป็นอาชีพที่ไม่เบียดเบียน
1400.441 -> ทำแล้วเราก็มีความสุข
1401.836 -> อาจจะไม่รวยเท่าเก่า
1403.904 -> แต่มันมีความสุข
1405.658 -> ไม่ต้องมาสลดสังเวชทีหลัง
1408.578 -> ถ้าเราฆ่าสัตว์จนชินไม่ใช่เรื่องดีเลย
1412.463 -> หลวงพ่อเคยเจอคนๆ หนึ่ง
1416.51 -> คนนี้เมียเขาตายตั้งแต่ยังสาวๆ อยู่
1422.059 -> มีลูก 3 คน ลูกสาว
1425.178 -> พ่อเขารักลูกมากเลย
1428.058 -> พ่อไม่ยอมมีเมียใหม่
1430.678 -> ก้มหน้าก้มตาเลี้ยงลูก
1433.783 -> แล้วก็เลี้ยงไก่เลี้ยงอะไรไว้ด้วย
1439.226 -> ทุกวันเพื่อนก็จะมาที่บ้าน
1442.971 -> ก็จะฆ่าไก่ 1 ตัว
1446.15 -> เอามาทำกับแกล้มแล้วกินเหล้ากัน
1449.296 -> สีซอกัน
1450.402 -> คนโบราณไม่มีกีต้าร์เล่น
1452.654 -> นั่งสีซอ เป่าขลุ่ย เป่าปี่อะไรกันไป
1457.33 -> ดำรงชีวิตอย่างนี้
1459.783 -> ลูกก็เลี้ยงอย่างดีเลย
1462.136 -> ส่งให้เรียนหนังสือส่งอะไร
1464.376 -> แต่ตัวเองทุกวันฆ่าไก่วันละตัว
1467.996 -> วันละตัวเดียว
1470.43 -> เลี้ยงเพื่อนทุกวันๆ
1472.091 -> แกก็เลี้ยงไก่ไว้เยอะล่ะ
1473.718 -> จนกระทั่งพอเฉือดกินทุกวัน
1477.946 -> แล้วมีนิสัยอีกอย่าง
1479.626 -> เจอมดเข้าแถวไม่ได้
1481.436 -> เพราะอะไรรู้ไหม เพราะมดมันมา
1483.203 -> มันชอบเข้าแถวมา
1484.491 -> เดินเป็นแถวเหมือนพระบิณฑบาตเลย
1487.503 -> เดิน มันเดินเหมือนพระบิณฑบาต
1489.759 -> เข้าแถวไปด้วยกัน
1492.847 -> นี่เห็นมดเข้าแถวไม่ได้ จะบี้
1496.571 -> โดยเฉพาะมดดำ
1498.433 -> ชอบที่สุดเลย มดดำ
1500.478 -> ไม่กล้าบี้มดอื่นๆ
1502.143 -> กลัวมันกัดเอา
1503.808 -> มดบางอย่างมันกัดเจ็บ
1505.773 -> มดดำกัดไม่เป็นหรอก
1507.285 -> เห็นมดเข้าแถว รูดอย่างนี้เลย
1509.201 -> ใช้นิ้วรูดๆ ทั้งแถว
1512.449 -> สะใจมากเลย สนุก
1515.203 -> ไม่ได้คิดอะไรมาก
1516.43 -> ไม่ได้คิดว่ามันมีชีวิตอะไร
1518.754 -> ทำอยู่อย่างนี้ตลอดชีวิต
1522.006 -> ความชั่วอื่นไม่มีหรอก
1523.597 -> มีแต่เรื่องเบียดเบียนสัตว์
1525.235 -> เล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้
1528.228 -> อยู่มาจนแก่ๆ
1531.658 -> ลูกสาวเขาก็สร้างกุฏิ
1534.464 -> ไว้ในบ้านเขาหลังหนึ่ง บ้านเขากว้าง
1537.503 -> ก็นิมนต์ครูบาอาจารย์ไปพัก
1540.195 -> เป็นระยะๆ
1542.887 -> พ่อเขาตอนไม่สบายมาก
1546.674 -> ไปอยู่โรงพยาบาล
1548.857 -> อยู่โรงพยาบาล
1550.193 -> ก็นอนอยู่ในห้อง
1551.67 -> ที่มันสะอาดหมดจดนั่นล่ะ
1554.375 -> นอนๆ ไปก็โวยวาย
1557.337 -> กดกระดิ่งเรียกพยาบาล
1559.713 -> เรียกลูกเรียกหลานอะไรนี่
1561.611 -> บอกมดดำขึ้นเตียงเต็มไปหมดเลย
1564.87 -> นี่ๆๆ มันเดินมาเป็นแถวเลย
1567.695 -> ให้ฆ่ามันให้หมดเลย
1569.387 -> จะตายแล้วใจยังเป็นอย่างนี้เลย
1571.353 -> มันคุ้นเคย
1574.562 -> แล้วตอนที่จะตายจริงๆ
1577.637 -> จิตมันก็เกิดภาพนิมิตขึ้นมา
1582.014 -> กระบวนการที่จะตาย
1584.523 -> ทีแรกมันจะตัดความรู้สึก
1586.23 -> ทางร่างกายออกไปก่อน
1588.217 -> แล้วเหลือกระบวนการทำงานของจิต
1591.706 -> มีภาพนิมิต เห็นเป็นอุโมงค์อันหนึ่ง
1596.049 -> แล้วแกก็เคลื่อนไปตามอุโมงค์
1598.595 -> เห็นปลายอุโมงค์เป็นไก่ตัวหนึ่ง
1602.946 -> ครูบาอาจารย์ท่านอยู่ตรงนั้นพอดี
1605.811 -> ลูกหลานก็ภาวนา
1608.653 -> พ่อเจ็บหนัก โคม่าแล้ว
1610.669 -> ลูกหลานไม่รู้หรอกว่าพ่อจิตเป็นอย่างไร
1613.806 -> แต่ครูบาอาจารย์องค์นั้นท่านรู้
1615.541 -> ไม่ใช่หลวงพ่อ
1616.696 -> หลวงพ่อไม่เก่งอย่างนั้นหรอก
1619.346 -> ท่านเห็น เฮ้ย มันวิ่งไป
1621.376 -> จะไปเป็นไก่อยู่แล้ว
1624.006 -> ก็ช่วยกันแผ่ส่วนบุญแผ่อะไร
1626.308 -> ใจมันก็กลับมา
1628.99 -> สุดท้ายก็พ้นจากภพเดรัจฉาน
1632.601 -> ไปเป็นภพอสุรกาย
1635.15 -> อันนี้ไม่ใช่หลวงพ่อรู้
1637.46 -> ครูบาอาจารย์องค์นั้นท่านเล่าให้ฟัง
1641.43 -> ลูกหลานอยู่บ้าน
1643.13 -> ลูกสาวคนเล็ก
1645.35 -> เขาทำบุญ ภาวนา ภาวนาเก่ง
1650.23 -> ภาวนาๆ
1651.885 -> ภาวนาเสร็จชวนลูกชายของเขา
1656.2 -> คือลูกสาวมีลูกชาย
1658.545 -> ชวนกันภาวนาทุกวัน
1660.967 -> ภาวนาแล้วก็แผ่ส่วนบุญให้พ่อ
1663.338 -> แผ่ส่วนบุญให้ตา
1665.769 -> หลานก็เป็นหลานตา
1669.189 -> แล้วก็บอกว่าได้ทำบุญ
1671.839 -> ทำบุญอย่างนั้น ทำบุญอย่างนี้
1674.234 -> ได้นั่งสมาธิด้วย
1676.585 -> ขอให้พ่อมารับส่วนบุญ
1679.175 -> พออธิษฐานจบ
1681.074 -> เหม็นเน่าไปทั้งบ้านเลย
1684.932 -> ก็ตกใจแล้ว
1687.121 -> อุ๊ย เราไม่น่าเลย
1689.31 -> ไปเรียกพ่อให้มารับส่วนบุญ
1691.413 -> เลยกำหนดจิตใหม่ พ่อไม่ต้องมา
1694.005 -> ลำบากเปล่าๆ เดี๋ยวจะส่งไปให้
1697.121 -> รักพ่อมากเลย
1698.395 -> กลัวพ่อเหนื่อย
1705.71 -> เพราะฉะนั้นเราต้องระมัดระวัง
1707.471 -> จิตใจของเราไว้ให้ดี
1709.933 -> จิตที่เศร้าหมอง
1713.189 -> ทุคติเป็นที่ไป
1716.445 -> จิตที่ผ่องใส
1717.861 -> สุคติเป็นที่ไป
1719.697 -> เพราะฉะนั้นการที่เราคอยระมัดระวัง
1721.697 -> สังเกตจิตใจของเราให้ดี
1724.027 -> มันเริ่มมาจากความคิดนั่นล่ะ
1726.867 -> ถ้าความคิดของเราถูกกิเลสครอบงำ
1729.937 -> คำพูดและการกระทำของเรา
1731.667 -> ก็ถูกกิเลสครอบงำไปด้วย
1733.892 -> อย่างคนเมื่อกี้
1735.47 -> เขาถือว่าก็ไก่ของเขาเลี้ยงไว้เอง
1737.629 -> เขาจะฆ่ากินก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร
1739.917 -> ไม่ได้ไปฆ่าไก่คนอื่น
1741.217 -> ไม่ได้ไปเบียดเบียนคนอื่น
1743.247 -> ลืมไปว่าเบียดเบียนสัตว์
1745.957 -> ใจคิดประหัตประหารไก่
1749.559 -> มันก็เป็นบาป
1751.942 -> บี้มด
1753.118 -> ไม่เห็นมีใครบอกว่า
1754.775 -> บี้มดแล้วผิดกฎหมายเลย
1756.689 -> ไม่ใช่สัตว์สงวน
1757.931 -> ไม่ใช่สัตว์คุ้มครอง
1759.853 -> บี้ๆๆ อกุศลก็ให้ผล
1764.437 -> อันนี้ทำไปด้วยโมหะ
1767.717 -> เบียดเบียนด้วยโมหะ
1769.397 -> เบียดเบียนด้วยความไม่รู้กฎแห่งกรรม
1773.333 -> อย่างนี้เรียกว่าจิตมันมีวิหิงสาวิตก
1778.3 -> มันคิดเบียดเบียนด้วยโมหะ
1780.153 -> ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี
1782.137 -> เพราะฉะนั้นเราพยายามสังเกตจิตใจของเรา
1784.892 -> จิตใจของเรามันคิดโน้นคิดนี่
1787.639 -> มันคิดไปด้วยอำนาจของราคะหรือเปล่า
1790.498 -> คิดไปด้วยอำนาจของโทสะหรือเปล่า
1793.167 -> คิดไปด้วยอำนาจของโมหะหรือเปล่า
1796.207 -> โมหะอย่างที่เล่าให้ฟัง
1797.872 -> ตัวอย่างของคุณตาเมื่อกี้
1801.309 -> อันนั้นมีโมหะ
1803.218 -> ไปฆ่าไก่ รู้สึกไม่เห็นจะเดือดร้อนเลย
1805.647 -> ไม่ได้ทำผิดกฎหมาย
1808.092 -> อันนั้นเบียดเบียนด้วยความไม่รู้
1810.974 -> ด้วยโมหะ
1813.405 -> ฉะนั้นจุดสำคัญ
1815.415 -> สังเกตใจของเรา
1817.425 -> มันคิดทั้งวันล่ะ
1818.855 -> ห้ามมันไม่ได้
1820.565 -> แต่มันคิดเพราะอะไร สังเกตดู
1823.885 -> โดยเฉพาะถ้ามันเกิดความคิด
1825.905 -> ที่จะต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น
1829.84 -> มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นทำอย่างไร
1832.487 -> ปฏิสัมพันธ์ทางวาจา
1835.096 -> ปฏิสัมพันธ์ทางกาย
1836.805 -> ไปชกไปต่อยเขา
1838.515 -> หรือไปลูบไล้เคล้าคลึงเขาอย่างนี้
1841.93 -> อะไรที่อยู่เบื้องหลัง
1844.417 -> อย่างพระเห็นไหม
1847.091 -> โยมมาก็ลูบหัวให้อะไรอย่างนี้
1849.558 -> อะไรอยู่เบื้องหลัง
1851.581 -> ถ้าเป็นพระไม่ดี
1853.889 -> เห็นสาวๆ มา ไปลูบ
1856.458 -> อันนี้สิ่งที่อยู่เบื้องหลังคือราคะ
1860.076 -> อันนี้ผิดแน่นอน
1864.035 -> ถ้าผู้ชายมาก็ไปลูบให้
1865.95 -> ผู้หญิงมาก็ให้พร
1869.185 -> อย่างนี้ทำด้วยใจที่เป็นบุญเป็นกุศล
1872.89 -> ด้วยความเมตตา
1874.652 -> เราสังเกตดู
1876.855 -> อย่างเรากอดหมากอดแมวอย่างนี้
1879.495 -> เวลาเราอุ้มแมวของเรา
1881.79 -> สังเกตจิตดู
1883.768 -> อะไรที่ทำให้เราคิดจะอุ้มแมวนี้
1887.197 -> ความเมตตาหรือราคะ
1890.836 -> เกือบร้อยละ 100 คือราคะ แค่อุ้มแมว
1895.34 -> ใครเลี้ยงแมวบ้าง ลองยกมือสิ
1897.736 -> ในนี้มีไหม
1899.812 -> มันก็เลี้ยงกันเยอะแยะ
1901.535 -> ในวัดนี้ก็มีหลายตัว
1904.285 -> ในวัดนี้คนชอบเอาแมวมาปล่อย
1907.615 -> พระก็ต้องให้ข้าวมันกิน
1910.062 -> พาไปฉีดยา
1912.51 -> พระเลี้ยงแมว
1914.617 -> แล้วแมวมันก็ไปเลี้ยงงู
1916.904 -> ไปเลี้ยงเหี้ย
1919.191 -> โอกาสรอดยาก เพราะฉะนั้นอย่าเอามาปล่อย
1922.318 -> เอาหมาเอาแมวมาปล่อยในวัดนี้
1924.571 -> ไม่ค่อยรอดหรอก
1926.448 -> สัตว์ที่มันกินเนื้อมีเยอะในนี้
1931.959 -> อย่างเราอุ้มแมว
1933.849 -> ใจเรา หูย น่ารักๆๆ
1937.106 -> นี่ราคะ
1940.364 -> เราเห็นเด็กๆ
1943.834 -> ไม่ต้องลูกตัวเอง ลูกคนอื่นก็ได้
1946.779 -> แต่มันน่ารักหน่อย อุ้ม
1949.721 -> ราคะก็เกิด
1952.046 -> ยินดีพอใจ
1953.233 -> รักใคร่ผูกพันอะไรอย่างนี้
1956.53 -> นี่ค่อยๆ สังเกต
1957.842 -> ไม่ว่าทำอะไร นิดๆ หน่อยๆ
1961.301 -> บางทีแค่จะวางจานอาหาร
1965.846 -> สมมติเราเป็นพนักงานเสิร์ฟ
1968.948 -> เราเห็นโต๊ะนี้ท่าทางใจดี น่าจะทิปเยอะ
1973.314 -> เวลาวาง วางนุ่มนวลอะไรอย่างนี้
1975.942 -> อีกคนหนึ่งท่าทางมันร้าย
1977.942 -> เกลียดขี้หน้ามัน
1979.271 -> แกล้งวางโครมเลย
1981.466 -> ทำไมเราวางจานนี้แรง
1983.213 -> ทำไมวางจานนี้เรียบร้อย
1985.427 -> อะไรอยู่เบื้องหลัง
1988.464 -> ใจของเรานี้มันผิดตั้งแต่มโนกรรมแล้ว
1992.212 -> มันคิดไม่ดี
1994.441 -> เพราะฉะนั้นเราสังเกตให้ดี
1996.671 -> ถ้าเราสังเกตใจของเราได้
1999.271 -> การปฏิบัติธรรมจะไม่ใช่เรื่องยากเลย
2001.541 -> ศีลของเราจะดีอัตโนมัติเลย
2004.715 -> แล้วก็กิเลสที่มีอยู่
2006.654 -> จะค่อยๆ ถูกลดถูกละไป
2009.353 -> กุศลก็จะเจริญขึ้นๆ
2012.262 -> อย่านึกว่าเป็นเรื่องเล็ก
2014.471 -> การที่เรารู้เท่าทัน
2016.206 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรานั้น
2019.003 -> มันจะทำให้องค์มรรคที่เหลือเจริญขึ้นได้
2023.227 -> พอคำพูด การกระทำ
2024.709 -> การเลี้ยงชีวิตของเราสะอาดหมดจด
2027.681 -> อกุศลที่เคยมีก็ไม่มี ดับไป
2030.906 -> อกุศลใหม่ก็ไม่เกิด
2033.278 -> กุศลที่ยังไม่มีก็มี
2035.284 -> กุศลที่มีแล้วก็เจริญ
2037.092 -> นี่คือสัมมาวายามะ
2039.336 -> แล้วการที่เราคอยรู้เท่าทัน
2041.518 -> สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิด คำพูด
2043.904 -> การกระทำทั้งหลายของเรา
2047.657 -> มันจะทำให้สติของเรานี้ดีขึ้นๆ
2051.369 -> เพราะฉะนั้นสัมมาวายามะที่มากที่บริบูรณ์
2055.98 -> ก็จะทำให้สัมมาสติบริบูรณ์ขึ้นด้วย
2059.621 -> อย่างเรารู้เท่าทัน
2060.991 -> กิเลสเกิดขึ้นมาเรารู้
2063.171 -> ถ้ารู้ตรงนี้ไม่ทัน มันก็ครอบงำความคิด
2065.776 -> คำพูด การกระทำ รู้ตรงนี้ก็ยังดี
2070.207 -> ถ้ารู้ไม่ทัน
2072.052 -> ใจของเราก็เป็นอกุศลแล้ว เต็มร้อย
2075.336 -> เราก็ทำไปตามอำนาจของกิเลส
2080.355 -> แต่ถ้าเรามีสติคอยรู้ทัน
2082.824 -> สติของเราก็จะไวขึ้น
2084.824 -> ทีแรกต้องหลงตั้งนานถึงจะรู้
2088.144 -> ต่อมาหลงสั้นๆ ก็รู้
2091.274 -> แต่ทีแรกก็ต้องโกรธนานๆ ถึงจะรู้
2093.829 -> ต้องโกรธแรงๆ ถึงจะรู้
2095.286 -> ต่อไปโกรธปุ๊บรู้ปั๊บ
2097.14 -> ขุ่นใจเล็กๆ ก็มองเห็นแล้ว
2099.047 -> นี่สติมันพัฒนาขึ้น
2101.03 -> การที่เราคอยรู้เท่าทันกิเลส
2103.082 -> ในใจของเราเรื่อยๆ
2105.128 -> กิเลสจะเสื่อมลง
2106.436 -> กุศลจะเจริญขึ้น
2108.504 -> ตัวกุศลเริ่มตั้งแต่ตัวสตินั่นล่ะ
2111.139 -> ศีล สมาธิอะไรพวกนี้
2112.996 -> มันจะเกิดขึ้นมาหมดล่ะ
2114.825 -> เพราะสติเราจะดีขึ้นๆ
2117.489 -> กิเลสเกิดปุ๊บรู้ปั๊บๆ
2121.141 -> หรือกุศลเกิดก็รู้ กิเลสเกิดก็รู้
2124.057 -> นั่นล่ะคือการเจริญสติปัฏฐานๆ
2129.225 -> ในหมวดของจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน
2134.689 -> จิตเรามีกิเลส เรารู้
2136.371 -> จิตไม่มีกิเลส เรารู้
2139.044 -> สติปัฏฐานเมื่อเจริญให้มาก
2141.894 -> จิตจะค่อยๆ มีกำลังๆ มากขึ้นๆๆ
2145.839 -> สุดท้ายจิตจะรวมลง
2148.566 -> สัมมาสมาธิในขั้นละเอียดก็จะเกิดขึ้น
2152.55 -> ตรงที่เรามีสติเห็นสภาวะ
2155.092 -> เห็นกิเลสเกิดดับๆ ไปเรื่อย
2157.413 -> เรามีสมาธิเป็นขณะๆ
2160.842 -> พอเราสะสมไปเรื่อยๆ
2162.622 -> จิตมันมีกำลัง
2164.245 -> จิตมันรวมเข้าอัปปนาสมาธิ
2167.126 -> รวมเข้าฌาน
2168.787 -> ถึงชาตินี้ยังไม่เคยเข้าฌาน
2170.515 -> ไม่ต้องตกใจ
2172.304 -> มีสติให้ถูกต้อง มีศีลให้ถูกต้อง
2175.943 -> จิตมันจะรวมเข้าสมาธิที่ถูกต้องเอง
2180.591 -> สัมมาสมาธิ
2181.779 -> คือตรงจิตที่เข้าถึงอัปปนาสมาธิ
2184.776 -> พระพุทธเจ้าอธิบายสัมมาสมาธิด้วยฌาน
2189.198 -> ไม่ใช่ด้วยขณิกสมาธิ
2191.843 -> ด้วยอุปจารสมาธิ
2194.489 -> ท่านอธิบายสัมมาสมาธิด้วยฌาน
2198.374 -> ทีนี้เราเข้าฌานไม่เป็น
2200.594 -> เราเจริญสติรู้ทันกิเลสตัวเอง
2203.339 -> เรื่อยๆ เรื่อยๆ ไป
2204.814 -> จิตมันจะค่อยๆ สะสมกำลัง
2207.289 -> มีกำลังตั้งมั่นเด่นดวงขึ้นมา
2209.706 -> รวมปุ๊บลงไปโดยไม่เจตนา
2212.445 -> ตรงนั้นล่ะ จิตรวมลงไปแล้ว
2216.594 -> ตรงนี้ครูบาอาจารย์รุ่นเก่า
2218.916 -> อย่างหลวงปู่มั่น
2220.519 -> ท่านเรียกจิตรวมตัวนี้ว่าจิตรวมใหญ่
2224.258 -> จิตรวมใหญ่คือมันเป็นที่รวม
2227.368 -> ของศีล สมาธิ ปัญญาทั้งหมดเลย
2230.003 -> รวมเข้าด้วยกัน
2231.8 -> ตรงที่เรามีสติเห็นสภาวะ
2234.029 -> เห็นกิเลสเกิดดับๆ อะไรนี่
2236.398 -> เราได้ทั้งสติ ได้ทั้งสมาธิ
2238.918 -> ได้ทั้งปัญญา
2240.638 -> ค่อยๆ สะสมๆ พอมันพอ
2242.928 -> จิตมันรวมใหญ่เอง
2245.668 -> พอจิตมันรวมใหญ่แล้ว
2247.668 -> กระบวนการล้างกิเลสก็จะเกิดขึ้น
2250.923 -> แต่เดิมเราล้างกิเลส
2252.641 -> ด้วยการมีสติรู้ทันมัน
2255.2 -> หรือบางทีเราก็ใช้สมาธิ
2256.889 -> อย่างจิตเรามีราคะรุนแรง
2258.718 -> เราก็พิจารณาปฏิกูลอสุภะ
2261.338 -> อันนี้ล้างไปด้วย แก้ไปด้วยสมาธิ
2265.511 -> แต่ตอนที่เราเจริญ ศีล สมาธิ ปัญญา
2268.121 -> ของเราสมบูรณ์แล้ว
2269.556 -> เพราะสติของเราสมบูรณ์แล้ว
2272.223 -> จิตรวมลงไป
2274.497 -> มันจะล้างกิเลสที่ละเอียด
2276.895 -> ล้างสังโยชน์
2278.234 -> กิเลสที่ผูกมัดใจของเรา
2280.947 -> ให้เวียนว่ายตายเกิด
2282.804 -> ในภพน้อยภพใหญ่ไปเรื่อยๆ
2285.252 -> จะล้างกิเลสตัวนี้ลงไป
2287.981 -> เพราะฉะนั้นกระบวนการตรงนี้
2289.656 -> จิตมันเป็นเอง มันทำเอง
2292.778 -> ไม่มีใครทำมรรคผลให้เกิดขึ้นได้
2295.354 -> มรรคผลเกิดขึ้นเอง
2296.807 -> เมื่อศีล สมาธิ ปัญญาของเราบริบูรณ์
2300.554 -> ศีล สมาธิ ปัญญาของเราจะบริบูรณ์ได้
2303.407 -> ทฤษฎีชี้นำต้องถูก
2305.784 -> ปฏิบัติธรรมไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นหรอก
2307.672 -> เพื่อพ้นทุกข์
2309.381 -> จะพ้นทุกข์ได้ก็ต้องรู้
2312.451 -> ถ้ากิเลสครอบงำจิตได้
2315.186 -> มันก็ปรุงแต่งความคิด คำพูด
2317.543 -> การกระทำที่เลวออกมา
2319.447 -> มันก็เวียนว่ายไปสู่ความทุกข์
2321.824 -> ถ้าเรามีสติรู้ทันๆ ไปเรื่อย
2324.632 -> สติเราก็จะแข็งแรงขึ้น
2326.546 -> จิตเราก็จะมีกำลังมากขึ้นๆ
2328.793 -> มันตั้งมั่นขึ้นมาเอง
2330.972 -> แล้วปัญญามันก็เกิด
2332.272 -> มันก็เห็นสิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับไป
2335.261 -> ทุกสิ่งเกิดแล้วทุกสิ่งดับ
2337.883 -> แต่เดิมภาวนา
2340.298 -> เราก็อยากให้จิตของเราดีอย่างนี้
2342.665 -> ภาวนาไปถึงจุดหนึ่งจะรู้เลย
2344.649 -> จิตก็ไม่ใช่เรา
2346.83 -> ตัวเราไม่มี
2348.211 -> นี่เป็นปัญญาที่มันเกิดขึ้น
2351.182 -> แล้วอริยมรรคก็เกิดขึ้นในขณะนั้นล่ะ
2354.587 -> ศีล สมาธิ ปัญญาประชุมรวมกัน
2357.89 -> ที่จิตในขณะจิตเดียว
2360.991 -> ด้วยกำลังของสัมมาสมาธิ เป็นที่รวม
2365.415 -> จิตเป็นที่รวมเป็นภาชนะ
2368.419 -> แต่จิตนั้นจะต้องเป็นจิต
2369.893 -> ที่ทรงสัมมาสมาธิจริงๆ
2372.166 -> ถึงจะเป็นภาชนะที่รองรับคุณงามความดี
2375.396 -> ทุกสิ่งทุกอย่างให้มาประชุมกัน
2379.836 -> โพธิปักขิยธรรม 37 ประการ ฟังแล้วเยอะ
2384.886 -> ภาวนาไปอย่างที่หลวงพ่อบอก
2387.436 -> มันเกิดขึ้นครบเอง
2390.341 -> แล้วมันจะรวมตัวเข้าที่จิต
2394.423 -> ในขณะจิตเดียว
2396.416 -> ด้วยกำลังของสัมมาสมาธิ
2400.79 -> แล้วมันจะล้างกิเลส
2403.194 -> กระบวนการนี้จะเกิด 4 ครั้ง
2406.395 -> ครั้งที่สี่ก็คือกิเลส
2409.111 -> คือความไม่รู้อริยสัจถูกทำลายไป
2415.409 -> นี่คือเส้นทาง
2418.247 -> เพราะฉะนั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
2420.822 -> ตั้งใจปฏิบัติ
2423.497 -> คอยรู้เท่าทันจิตใจตนเอง
2426.717 -> อะไรที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเรา
2429.957 -> อะไรที่อยู่เบื้องหลังคำพูด
2432.647 -> อะไรที่อยู่เบื้องหลัง
2433.852 -> การกระทำทั้งหลายของเรา รู้บ่อยๆ
2437.087 -> นั่นล่ะเป็นสัมมาวายามะในตัวเอง
2439.472 -> เป็นสัมมาสติในตัวเอง
2441.24 -> เราก็สร้างสมาธิ
2443.009 -> โดยอัตโนมัติขึ้นด้วยตัวเอง
2446.358 -> แล้วสุดท้ายมรรคผลมันจะเกิดขึ้น
2450.337 -> ถ้าคิดผิด มันก็พูดผิด ทำผิด
2454.081 -> เลี้ยงชีวิตผิด
2457.896 -> สัมมาวายามะก็ไม่มี
2460.373 -> มีแต่กิเลส ไม่มีการล้างกิเลส
2464.306 -> สติก็ไม่มี มีแต่หลง
2467.101 -> สมาธิก็ไม่มี
2469.122 -> มีแต่ฟุ้งซ่าน
2471.623 -> เพราะฉะนั้นเราไปทำ
2473.214 -> แล้วชีวิตเราจะได้ร่มเย็นเป็นสุข
2478.268 -> วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้
2481.328 -> เมื่อเช้ายังบอกพระอาจารย์อ๊า
2484.298 -> ก่อนหลวงพ่อเทศน์
2485.778 -> หลวงพ่อก็จะนั่งทำใจสบายๆ
2490.044 -> แล้วก็ตั้งคำถาม
2492.389 -> วันนี้เราจะเทศน์เรื่องอะไรดีหนอ
2495.541 -> บางทีก็มาตั้งคำถามตอนอยู่หน้าพวกเรา
2499.663 -> วันนี้ว่างๆ มีเวลาตั้งคำถาม
2504.293 -> วันนี้จะให้เทศน์เรื่องอะไรดี
2507.418 -> ที่พวกเราจะได้ประโยชน์อะไรอย่างนี้
2511.845 -> ใจมันก็บอกวันนี้ให้เทศน์เรื่องศีล
2516.879 -> ฉะนั้นศีลของเราจะเกิดได้
2519.226 -> ถ้าเรารู้ทันความคิดของเรา
2523.579 -> ศีลเราดี คำพูดการกระทำดีหมด
2528.499 -> ความเพียรถูกต้อง
2530.769 -> เกิดความเพียรชอบเองอัตโนมัติ
2534.879 -> เกิดสัมมาสติ สัมมาสมาธิอัตโนมัติขึ้นมา
2540.089 -> ภาวนาทุกวันๆ อย่าละเลย
2547.272 -> เบอร์ 1: เห็นจิตดื้อมาก
2550.652 -> มีฟุ้งซ่านตามความคิด
2552.617 -> จนบางครั้งนั่งเจริญสติ
2555.229 -> รู้อาการกายหายใจได้ไม่ต่อเนื่อง
2558.315 -> เห็นจิตคิดของมันเอง
2560.628 -> เจริญสติในชีวิตประจำวัน
2563.105 -> จิตเห็นกายทำงาน เห็นความคิด
2565.978 -> ความรู้สึกชอบไม่ชอบ
2568.215 -> เห็นกิเลสตนเอง
2570.193 -> คิดว่าพอแยกธาตุแยกขันธ์ได้บ้างแล้ว
2573.192 -> แต่ยังไม่แน่ใจว่ามีจิตตั้งมั่น
2575.397 -> พอที่จะเจริญปัญญาได้บ้างหรือยังคะ
2595.508 -> การแยกธาตุแยกขันธ์นั่นล่ะ
2597.508 -> เป็นจุดตั้งต้นของการเจริญปัญญา
2602.693 -> จิตต้องมีสมาธิที่ถูกต้องนั่นล่ะ
2605.71 -> ถึงจะแยกธาตุแยกขันธ์ได้
2609.712 -> เพียงแต่ว่าจิตที่มี
2611.868 -> สมาธิที่ถูกต้องของเรา
2614.785 -> แล้วก็ปัญญาที่แยกธาตุแยกขันธ์ได้
2617.601 -> ยังไม่เสถียร
2621.818 -> บางทีก็แยกธาตุแยกขันธ์
2623.428 -> บางทีก็รวมธาตุรวมขันธ์เข้ามาอีก
2628.133 -> ฉะนั้นปัญญาของเรา สมาธิของเรา
2630.695 -> เราต้องสะสมไปอีก
2632.816 -> มาได้ดีแล้วล่ะ มาได้ถูกแล้วล่ะ
2636.042 -> ทำถูกแล้วก็ทำให้มาก ทำให้พอ
2639.05 -> อย่างจิตเรามีปีติอย่างนี้
2642.265 -> ปีติไม่ใช่อกุศล
2644.902 -> เราก็รู้ไป จิตมีปีติ เราก็รู้
2648.401 -> อันนี้เราปีติในธรรมะก็เป็นกุศล
2652.753 -> เราก็รู้ไปจิตเราเปลี่ยนแปลงแล้ว
2656.506 -> ไม่ใช่ทำจิตแบบนี้
2659.193 -> ทำจิตอย่างนี้ก็เป็นมิจฉาสมาธิ
2662.371 -> ไปเพ่งไปจ้องเคร่งเครียด
2665.22 -> จิตธรรมดา
2667.265 -> เราทำเป็นอยู่แล้วล่ะเบอร์ 1
2670.662 -> เราถึงแยกธาตุแยกขันธ์ได้เก่งเชียวล่ะ
2673.172 -> แยกได้ดี
2675.332 -> เมื่อแยกธาตุแยกขันธ์ได้แล้ว
2677.047 -> ต่อไปเราก็ดู
2678.532 -> แต่ละธาตุแต่ละขันธ์
2679.937 -> ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา
2681.859 -> ดูไปเรื่อยๆ
2685.552 -> พอดูไปถึงจุดหนึ่ง ใจเริ่มฟุ้ง
2687.867 -> ใจเริ่มฟุ้ง กลับมาทำสมาธิใหม่
2691.282 -> มารู้สึกร่างกายหายใจออก รู้สึก
2693.282 -> ร่างกายหายใจเข้า รู้สึก
2695.442 -> ร่างกายยืน เดิน นั่ง นอน รู้สึก
2698.192 -> ไม่คิดเรื่องเดินปัญญา
2700.959 -> แค่รู้สึกๆ ไป
2702.407 -> จิตมันจะกลับมามีสมาธิขึ้นมา
2704.434 -> แล้วก็เดินปัญญาต่ออีก
2710.578 -> เบอร์ 1 ใช้ได้ ดี
2713.474 -> เบอร์ 2: ในรูปแบบใช้พุทโธเป็นวิหารธรรม
2718.329 -> ดูร่างกายหายใจ
2720.336 -> พอดูร่างกายหายใจไปสักพัก
2722.864 -> รู้สึกว่าลมหายใจเข้าออก
2724.801 -> จะช้าและยาวขึ้น
2726.739 -> ซึ่งเป็นไปเอง
2728.316 -> ไม่ทราบว่าหลงไปบังคับหรือเปล่าคะ
2732.106 -> ไม่ยากที่จะทราบว่าบังคับไหม
2736.156 -> บังคับเมื่อไรใจเราจะแน่นๆ
2739.181 -> ใจมันจะอึดอัด ใจมันจะไม่สบาย
2742.828 -> อย่างเราหายใจมาตั้งแต่เกิด เราก็สบายๆ
2746.632 -> พอเราคิดถึงการปฏิบัติ
2748.389 -> เราจะเริ่มไปบังคับลมหายใจ
2750.277 -> มันจะอึดอัด มันจะแน่นๆ
2752.261 -> ฉะนั้นถ้าเราแน่นๆ เมื่อไร
2753.946 -> ก็แสดงว่าเราบังคับเมื่อนั้นล่ะ
2759.711 -> สมาธิที่ดี
2760.673 -> ไม่ได้เป็นสมาธิอย่างที่กำลังทำตอนนี้
2765.144 -> สมาธิที่ทำอยู่ตอนนี้
2767.28 -> สังเกตไหม
2768.271 -> เราดันจิตให้ขึ้นไปสูงๆ ขึ้นมา
2771.533 -> เรายกจิตให้สูงขึ้นไป
2773.428 -> ดูออกไหมตรงนี้
2776.404 -> เราดันอย่างนี้
2777.629 -> ลืมตาดู
2778.855 -> หลวงพ่อจะทำหน้าให้ดู
2781.175 -> ลืมตาไว้
2782.301 -> นี่เราดันอย่างนี้
2787.968 -> นี่หลวงพ่อต้องดันตัวเองให้ดู
2791.172 -> พอจะเข้าใจหรือยัง
2794.136 -> เห็นไหม จิตตรงนี้กับเมื่อกี้
2796.231 -> ไม่เหมือนกัน ดูออกไหม
2798.516 -> จิตที่มีสมาธิอยู่ตรงนี้
2800.846 -> ไม่ได้อยู่กลางอากาศอย่างนี้
2804.011 -> อันนั้นไม่ดี
2805.684 -> ทำแล้วเคยตัว
2807.798 -> ไม่เดินปัญญา จิตไปอยู่อย่างนั้น
2811.502 -> คอเราจะยาวขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ
2816.869 -> จิตมาอยู่ที่ตัวเองอย่างนี้
2821.116 -> สังเกตไหมตรงนี้มันสว่างไสว
2825.031 -> มันเบามันโล่ง
2827.218 -> ตรงนั้นมันเครียด
2828.902 -> ไม่เอา ตรงนั้นผิด
2831.237 -> ฉะนั้นกลับมาอยู่อย่างนี้
2833.571 -> แล้วก็ดูไป
2834.757 -> ลองดูสิ ร่างกายที่นั่งอยู่
2837.743 -> เห็นไหมมันไม่ใช่ตัวเราหรอก
2840.339 -> ลองดูลงไปเลย
2842.597 -> ดูด้วยจิตที่ตั้งมั่นอยู่
2844.956 -> กายนี้ไม่ใช่จิต
2846.243 -> กายนี้ไม่ใช่ตัวเรา ดูไป
2849.151 -> เออ ดูอย่างนั้นล่ะ
2851.891 -> แล้วต่อไป ความรู้สึกนึกคิดอะไรเกิดขึ้น
2854.511 -> เราก็เห็นความรู้สึกนึกคิดมันไหลมาไหลไป
2857.961 -> ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา
2860.196 -> ดูอย่างนี้แล้วมันจะเจริญขึ้น
2862.883 -> ค้างอยู่อย่างนั้นไม่เจริญหรอก
2864.921 -> เมื่อย
2871.75 -> เบอร์ 2 หลงไปแล้ว รู้ไหม
2874.72 -> หลงไปอยู่ในโลกของความคิดแล้ว
2877.02 -> เห็นไหม รู้สึกไว้
2879.652 -> รู้สึกๆๆ ไปเรื่อย
2882.025 -> อย่าทิ้งกาย
2883.807 -> ร่างกายเคลื่อนไหว รู้สึก
2885.328 -> ร่างกายหายใจ รู้สึก
2887.034 -> อย่าทิ้งกาย
2888.987 -> ถ้าทิ้งกายแล้วเดี๋ยวจิตมันเตลิด
2890.987 -> ลอยอยู่กลางอากาศอย่างนั้นอีก
2893.842 -> เห็นไหมมันจะน้อมไปหาตัวนั้นอีกแล้ว
2897.019 -> มันเคยชิน
2900.979 -> เบอร์ 3: นั่งสมาธิจะเข้าสู่ความว่าง
2904.144 -> รู้สึกร่างกายหายไป
2906.305 -> เหลือแต่ตัวรู้
2907.766 -> พอมีการกระทบกายก็เป็นรูปทรงขึ้นมา
2911.727 -> ดูรูปนั้นสลับกับที่ว่าง
2914.358 -> เห็นจิตวุ่นวาย
2916.28 -> เห็นความอยากเข้าไปควบคุม
2918.203 -> เคยดูอิริยาบถย่อย
2920.536 -> ตอนนี้ใช้การดูอะไรเกิดขึ้นก็ดูสิ่งนั้น
2924.302 -> ถ้าไม่เห็นก็แล้วไป
2926.315 -> ขอหลวงพ่อชี้แนะค่ะ
2929.339 -> เวลาเราภาวนา
2930.794 -> จนเราภาวนาชำนิชำนาญแล้ว
2933.971 -> มันไม่มีสายกายสายจิตสายอะไรทั้งสิ้นหรอก
2937.75 -> สติระลึกอะไร อันนั้นก็แสดงไตรลักษณ์
2940.274 -> เหมือนกันหมดล่ะ
2942.316 -> แต่ตอนนี้เรายังไม่ถึงจุดนั้นจริง
2945.412 -> สมาธิเรายังไม่พอ
2947.69 -> ใจมันยังฟุ้งง่ายอยู่
2949.449 -> เพราะฉะนั้นเห็นอันนี้เกิดดับๆๆ
2952.509 -> สุดท้ายเละเลย
2954.819 -> เพราะฉะนั้นต้องมีเครื่องอยู่
2956.396 -> ให้จิตอยู่ไว้ก่อน
2957.654 -> อย่าเพิ่งทิ้งเครื่องอยู่
2959.415 -> จะหายใจหรือจะรู้ความเคลื่อนไหวของกาย
2962.397 -> หรืออะไรก็ได้
2963.965 -> เป็นพื้นฐานไว้
2965.933 -> จะพุทโธๆ พุทโธๆ ไปเรื่อยๆ ยังได้เลย
2969.791 -> ให้จิตมันมีที่อาศัยไว้สักอย่างหนึ่ง
2972.549 -> แล้วพอมีการกระทบ
2974.139 -> ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
2976.044 -> มันเกิดความเปลี่ยนแปลงของจิตใจ
2978.296 -> เราจะเห็นได้ชัด
2979.842 -> แล้วการเปลี่ยนแปลงนี้จะค่อยๆ มา
2982.535 -> มาเนิบๆ อารมณ์อันนี้ไหลมา ดับ
2987.097 -> ไหลมาแล้วก็ดับอย่างนี้
2989.068 -> มันไม่ใช่ไหลมาๆ ไหลมาๆ อย่างนี้
2993.423 -> สังเกตไหมมันไหลมารอบทิศเลย
2996.75 -> เพราะสมาธิมันไม่พอ
3000.451 -> ศัตรูมันคล้ายๆ เขาเรียกหมัดเมา
3004.07 -> ไม่รู้มันจะมาทางไหน รอบทิศทาง
3007.12 -> แต่ถ้าสมาธิเราพอ มันจะเห็น
3009.575 -> หมัดนี้มาแล้ว
3011.352 -> นิดเดียวไปแล้ว
3013.469 -> ค่อยๆ มา
3015.586 -> เพราะฉะนั้นอยู่กับเครื่องอยู่ไว้
3018.721 -> ไม่บังคับจิตให้นิ่ง
3021.64 -> อยู่กับเครื่องอยู่ไป
3023.13 -> แล้วจิตเราเป็นอย่างไร
3024.81 -> รู้ว่าเป็นอย่างนั้น
3030.022 -> เบอร์ 4: ฝึกสติ
3032.622 -> ขยับตัวรู้สึกที่ร่างกาย
3035.222 -> ตอนฟังธรรมบางครั้งเกิดปีติ
3038.332 -> และจะมีแรงช่วงหนึ่ง
3040.422 -> แล้วเห็นจิตเปลี่ยนไปมา
3042.577 -> มียิบยับอยู่ภายในแล้วนอนไม่หลับ
3045.794 -> พอจิตหมดแรง ฟุ้งซ่านก็เริ่มต้นใหม่
3049.203 -> ขอคำแนะนำในการภาวนาเพิ่มเติมครับ
3052.295 -> ทำไปล่ะ ทำอย่างนั้นล่ะ
3055.15 -> นอนไม่หลับก็ไม่เป็นไร
3056.797 -> แอบหลับตอนกลางวันเอา
3061.976 -> ดี มันเป็นธรรมชาติ
3064.893 -> ค่อยๆ ฝึกไป
3067.35 -> แต่ทุกวันต้องทำในรูปแบบ
3070.667 -> ถ้าไม่ทำรูปแบบ นานๆ
3073.576 -> สมาธิจะไม่พอ
3079.786 -> เบอร์ 5: ทำในรูปแบบด้วยการนั่งสมาธิ
3084.006 -> ตอนเช้าและก่อนนอน
3086.426 -> ครั้งละ 30 นาทีถึง 1 ชั่วโมง
3089.186 -> ระหว่างวันเคยภาวนาพุทโธ
3091.516 -> จิตจะแข็ง
3093.846 -> เพิ่งหัดมารู้สึกตัว
3095.776 -> รู้สึกว่าเบาสบายขึ้น
3097.706 -> อยากทราบว่าสิ่งที่ปฏิบัติ
3099.996 -> ตรงกับแนวทางของหลวงพ่อไหมคะ
3111.116 -> หลวงพ่อยังไม่รู้เลยว่า
3112.496 -> แนวทางของหลวงพ่อเป็นอย่างไร
3118.836 -> หลวงพ่อไม่มีแนวทางอะไรหรอก
3122.021 -> มีสติอยู่กับปัจจุบันไป
3125.273 -> แล้วก็แบ่งเวลาทำในรูปแบบ ทำสมาธิ
3129.954 -> เวลาที่เหลือมีสติอยู่กับปัจจุบัน
3135.455 -> สติระลึกรู้อะไรในปัจจุบัน
3137.515 -> ก็เห็นอันนั้นเกิดดับไป
3139.685 -> ที่หลวงพ่อทำทำแบบนี้ล่ะ
3143.376 -> เบอร์ 5 สังเกตไหม
3144.961 -> มันยังมีการบังคับจิตอยู่
3149.994 -> แต่เบื้องต้นบังคับก่อนไม่ผิด
3155.56 -> หัดทีแรกมันก็ต้องบังคับนิดหน่อย
3158.833 -> หัดทีแรกจะให้อิสระอย่างหลวงพ่อ
3161.12 -> มันยังไม่ได้หรอก
3163.213 -> ยังต้องใช้เวลา
3168.349 -> สังเกตไหมเวลาเราบังคับจิต
3170.579 -> บางทีบังคับมาก มันก็แน่นมาก
3173.389 -> บังคับน้อยก็แน่นน้อย
3176.229 -> พอไม่บังคับก็หลงไปเลย
3179.369 -> ฉะนั้นบังคับอยู่นิดหน่อยแล้วก็รู้
3182.529 -> นี่ๆ ประคองอยู่ นี่บังคับอยู่
3184.519 -> รู้ทันตัวเองไป
3186.932 -> แล้วก็เห็นจิตมันทำงานไป
3189.818 -> ตอนไหนดูจิตไม่รู้เรื่องก็ดูกายไป
3193.991 -> ลองยิ้มหวานสิ
3198.088 -> เห็นไหมร่างกายกำลังยิ้ม
3200.316 -> เราเห็นด้วยความรู้สึก
3201.716 -> ไม่ต้องส่องกระจก
3205.595 -> ลองทำหน้าตาดุๆ สิ
3207.44 -> เหมือนกำลังโมโหจัด
3208.845 -> ลองทำหน้าโมโหสิ
3216.57 -> รู้สึกไหม
3217.923 -> รู้สึกหน้าตาเราไหม
3221.877 -> ร่างกายเราเคลื่อนไหว รู้สึกไหม
3225.922 -> เบอร์ 5 พื้นจิตมันรักร่างกายมาก
3231.139 -> มันรักสวยรักงามรักอะไรพวกนี้
3234.158 -> ไม่ใช่เรื่องผิดหรอก
3236.962 -> มันรักกายอย่างนี้
3238.384 -> เราเอากายเป็นวิหารธรรมไว้
3241.237 -> ร่างกายเคลื่อนไหว รู้สึก
3243.932 -> เรารู้สึกร่างกายเรื่อยๆ
3245.674 -> ไม่ได้ไปนั่งเพ่ง นั่งจ้องให้เคร่งเครียด
3249.48 -> ความรู้สึกใดๆ แปลกปลอมขึ้นในจิต
3253.443 -> มันก็จะเห็นได้เอง
3255.86 -> แล้วเราก็จะเห็นกายนี้ก็ไม่ใช่ตัวเรา
3258.703 -> เป็นของถูกรู้ถูกดู
3261.255 -> ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลายไม่ใช่ตัวเรา
3263.991 -> เป็นของถูกรู้ถูกดู
3266.719 -> ดูมากๆ ก็จะรู้ ตัวเราไม่มี
3272.978 -> ตรงนี้เราน้อมจิตเข้าสมาธิ
3276.613 -> ถ้าเราต้องการเข้าสมาธิ
3278.451 -> เราก็น้อมอย่างนี้ล่ะ
3280.53 -> จิตมันจะเข้าสมาธิไป
3282.602 -> ไปพักนิ่งๆ อยู่
3285.324 -> บางทีถ้าเราเข้าในสมาธิแล้ว
3287.451 -> เราก็ยังเห็นข้างในมันไหวตัวอยู่
3290.425 -> อันนั้นก็ใช้ได้
3292.329 -> ไปเดินปัญญาในสมาธิอีกทีหนึ่ง
3295.333 -> ออกจากสมาธิมาแล้ว
3297.185 -> รู้สึกกายไปเลย
3299.838 -> ร่างกายหายใจ ร่างกายยืน เดิน นั่งนอน
3302.983 -> ตอนทำสมาธิ จะทำแบบที่กำลังทำอยู่
3305.629 -> ก็ใช้ได้อยู่
3314.185 -> ตรงนี้น้อมจิตให้เคลิ้มมากไป
3317.871 -> อย่าไปแต่งจิตให้เคลิ้ม
3321.014 -> ถ้าจิตมันจะเคลิ้ม
3322.407 -> มันเคลิ้มของมันเอง
3324.361 -> ไม่น้อมให้เคลิ้ม
3327.087 -> อย่างเรานั่งสมาธิ
3328.312 -> แล้วจิตมันเคลิ้มลงไปเอง ใช้ได้
3330.964 -> เวลามันจะรวมเข้าสมาธิ
3332.87 -> มันจะเหมือนเคลิ้มๆ
3335.508 -> แต่ถ้าเรานั่งแล้วเราแต่งให้เคลิ้ม
3337.568 -> อันนี้ไม่ได้เลย
3338.947 -> อันนี้เป็นมิจฉาสมาธิ
3340.234 -> โมหะจะแทรกเลย
3342.652 -> เบอร์ 5 ระวังตรงนี้
3345.249 -> ถ้าชอบนั่งสมาธิ
3347.298 -> ถ้าออกจากสมาธิปุ๊บ
3348.902 -> รู้สึกร่างกายเลย
3351.027 -> ร่างกายหายใจออก หายใจเข้า
3352.912 -> ยืน เดิน นั่ง นอน รู้สึกเลย
3359.097 -> เบอร์ 6: ทุกวันสังเกตการเปลี่ยนแปลง
3362.177 -> ของอารมณ์และจิตใจ
3364.232 -> สลับกับนั่งสมาธิ
3366.279 -> ปล่อยจิตให้รวมลงไป
3368.603 -> ถ้าจิตไม่รวมก็จะนั่งแบบอยู่กับปัจจุบัน
3372.065 -> ซึ่งจะเห็นการเพ่ง
3373.758 -> ที่ติดมาจากการทำสมาธิแบบเดิมๆ
3376.761 -> ที่ยังไม่หายไป
3378.259 -> ขอหลวงพ่อเมตตาแนะนำค่ะ
3380.427 -> ทำไปอีก
3382.652 -> ทำได้ไม่เป็นไร
3383.978 -> ที่ทำตอนนี้ใช้ได้
3386.384 -> มันจะค่อยๆ ดีเรื่อยๆ ล่ะ
3389.68 -> แต่นั่งเพ่งอยู่ ไม่มีอะไรดี
3391.599 -> กี่ปีก็แค่นั้น
3393.518 -> อย่างนี้สังเกตไหม
3395.012 -> เราเริ่มเห็นความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลง
3398.454 -> แล้วถ้านั่งสมาธินิ่ง
3400.327 -> ไม่มีอะไรเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงให้ดู
3402.772 -> ไม่เจริญปัญญา
3406.154 -> จิตมันยังเคยชินที่จะเข้าสมาธิ
3408.282 -> รู้สึกไหม
3409.77 -> มันเคลิ้มออกไป
3411.639 -> มันเคลิ้ม ไม่ใช่มันเคลิ้มตั้งมั่น
3413.373 -> มันเคลิ้มท่านี้
3417.69 -> มันจะไหลออกไปเคลิ้ม
3420.358 -> รู้สึก รู้ทัน
3421.916 -> จะไหลแล้ว เรารู้
3424.202 -> รู้ทัน
3426.489 -> ถ้าดูจิตไม่ออก
3428.129 -> ดูกายไปเลย
3431.149 -> จิตมันหนีเก่ง
3433.031 -> แต่กายมันไม่หนีไปไหน
3435.414 -> ถ้าดูจิตไม่เจอ ดูกายไว้
3438.186 -> อย่างไรก็มีของให้ดู
3443.191 -> เบอร์ 6 ยังติดการน้อมจิตให้นิ่ง
3448.05 -> เผลอปุ๊บ มันจะน้อมเข้าไปทันทีเลย
3450.684 -> ต้องคอยไปเรียนรู้ตัวนี้ไว้
3453.141 -> พอน้อมปุ๊บรู้ปั๊บเลย
3464.98 -> ตรงนี้ๆ
3466.269 -> ที่จะเริ่มเอ๋อ
3470.039 -> จับได้แล้วใช่ไหม
3471.639 -> จำได้ไหม
3473.239 -> จำได้แล้วผ่าน
3476.85 -> เบอร์ 7: ถือศีล 5
3479.605 -> สวดมนต์ ไหว้พระ นั่งสมาธิ
3482.732 -> ทำในรูปแบบทุกวัน
3484.876 -> ผมละอนุสัยที่ไม่ดีได้บางส่วน
3487.848 -> แต่ทำสมาธิไม่ได้
3489.834 -> ขอหลวงพ่อโปรดชี้แนะกรรมฐาน
3491.822 -> ที่เหมาะกับจริตของผมด้วยครับ
3503.756 -> จิตของเรามันดุ
3509.296 -> มันจริงจัง
3515.821 -> เจริญเมตตาเยอะๆ
3521.088 -> นั่งสมาธิบริกรรมไป
3523.132 -> เมตตา คุณณัง อรหัง เมตตา
3525.424 -> อะไรอย่างนี้
3527.985 -> ทำเรื่อยๆ ใจมันจะร่มเย็น
3531.875 -> ไม่กระสับกระส่าย
3537.565 -> ภาวนาเราไม่ได้ทำ
3539.319 -> ด้วยจิตใจที่เหี้ยมหาญ
3542.334 -> ใช้ใจธรรมดาๆ
3546.62 -> เจริญเมตตาบ่อยๆ
3549.753 -> ใจมันจะร่มเย็นเป็นสุข
3553.109 -> แล้วคราวนี้มันจะเห็นสภาวะต่างๆ
3556.139 -> ได้ดีขึ้น
3559.27 -> ถ้าเราภาวนาด้วยจิตใจแข็งแกร่ง
3561.63 -> เหี้ยมเกรียมแบบนั้น
3563.1 -> เราเหี้ยมเกรียมกระทั่งกับกิเลส
3566.365 -> เราเจอตัวนี้ เราก็สู้ตาย
3568.137 -> เจอตัวนี้เราก็สู้อะไรอย่างนี้
3570.533 -> ไม่จำเป็นหรอก เหนื่อย
3574.531 -> ช่วงนี้เจริญเมตตาก่อน
3577.18 -> ให้ใจมันร่มเย็นเป็นสุข
3580.021 -> แล้วต่อไป
3581.179 -> ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นในกาย เราก็รู้สึก
3583.536 -> อะไรเกิดขึ้นในจิตใจ เราก็รู้สึก
3588.103 -> เราจะไม่ต้องละกิเลส
3590.757 -> เพราะกิเลสไม่มีให้ละ
3594.139 -> ทันทีที่กิเลสเกิด
3595.584 -> แล้วเรามีสติรู้
3597.03 -> กิเลสมันดับไปแล้ว ไม่ต้องละ
3599.26 -> ไม่มีให้ละ
3601.425 -> เพราะฉะนั้นเวลาที่เราภาวนาถูกต้อง
3604.208 -> เราไม่มีกิเลสจะให้ละ
3608.778 -> ราคะเกิด เรามีสติรู้
3610.778 -> กิเลสดับแล้ว ไม่มีราคะให้ละแล้ว
3614.658 -> โทสะเกิด เรามีสติรู้
3616.543 -> โทสะก็ดับ ไม่มีโทสะให้ละแล้ว
3622.065 -> ฉะนั้นถ้าใจเราร่มเย็นเป็นสุข สงบ
3626.761 -> สิ่งใดแปลกปลอมเข้ามา เรารู้ทัน
3629.149 -> เราจะเห็นทุกสิ่งที่แปลกปลอมเข้ามานั้น
3632.668 -> ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
3634.928 -> ตรงนี้เราเดินปัญญาแล้วล่ะ
3637.948 -> แล้วเราไม่เหนื่อย
3640.328 -> ภาวนาแบบไม่เหนื่อย
3642.489 -> เราไม่ได้ไปละ ไม่ได้ไปสู้อะไรกับใคร
3645.649 -> เราแค่เห็นว่าสิ่งนี้ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป
3648.689 -> ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
3651.534 -> ใจของเราก็ร่มเย็นเป็นสุขอยู่
3662.347 -> ตรงนี้หลง
3666.523 -> จิตมันหลงไป
3671.366 -> แผ่เมตตาก็แผ่สบายๆ
3675.288 -> ไม่ได้ผลักดันกระแสเมตตา
3677.413 -> ให้พุ่งออกไป ไม่ต้อง
3682.819 -> หายใจไป นึกถึงเมตตาไป
3687.909 -> สบายๆ
3689.903 -> ใจมันก็มีความสุข
3692.269 -> พอมีความสุข
3693.368 -> กระแสเมตตามันก็จะเกิดขึ้น
3697.358 -> ตรงที่เราบริกรรมเมตตาๆ อะไร
3700.318 -> ยังไม่ได้เมตตา
3702.815 -> เป็นอุบาย
3705.083 -> ตอนที่ใจเราร่มเย็นเป็นสุขขึ้นมานั้น
3707.78 -> มันมีเมตตาอัตโนมัติขึ้นมา
3712.694 -> พอใจเราร่มเย็นเป็นสุขแล้ว
3714.941 -> เราก็ไม่ได้ติดสุข
3717.574 -> เราก็เห็นความเคลื่อนไหว เปลี่ยนแปลง
3720.371 -> อะไรแปลกปลอมเข้ามาในใจเรา
3723.099 -> เราก็รู้ทันเอา
3727.006 -> พอจำได้ไหมที่หลวงพ่อบอก
3730.691 -> ปรับใจให้มันนุ่มนวล อ่อนโยน
3733.673 -> สบายๆ เป็นธรรมชาติ
3737.934 -> ด้วยการเจริญเมตตา
3740.065 -> ไม่ได้ปรับอย่างนั้น อันนั้นไปแกล้งทำ
3743 -> ไปบังคับจิต
3744.079 -> จิตจะไม่มีความสงบ ไม่มีความสุข
3747.298 -> หายใจไป ก็นึกเมตตา คุณณัง
3750.802 -> อรหัง เมตตาอะไรอย่างนี้
3754.099 -> ไปเรื่อยๆ
3755.643 -> ไม่ให้เคลิ้ม มีสติอยู่
3759.627 -> ถ้าใจสงบลงไปแล้ว ใจมันจะเย็นร่มเย็น
3763.616 -> กระแสเมตตาจริงๆ ก็จะเกิดขึ้น
3766.346 -> ตรงที่ท่องเมตตา
3768.233 -> ยังไม่มีเมตตา
3770.401 -> ความเมตตามันเกิด
3771.679 -> เมื่อจิตของเราร่มเย็นเป็นสุข
3774.688 -> ถ้าจิตมันร่มเย็นเป็นสุขแล้วเราก็มองลงไป
3778.062 -> ร่างกายนี้ก็สัตว์ตัวหนึ่ง
3780.579 -> เราก็มีเมตตาต่อร่างกายนี้ด้วย
3784.617 -> เวลาจิตมันเห็นกิเลสผ่านมาผ่านไป
3788.191 -> มันก็รู้สึกจิตนี้ก็น่าสงสาร
3791.484 -> จิตนี้มีภาระมากทั้งวันทั้งคืน
3795.364 -> จิตมันก็เมตตาจิตตัวเองด้วย
3798.374 -> มันจะไม่เหี้ยมเกรียมกับตัวเองด้วย
3800.879 -> ไม่เกลียดกาย ไม่เกลียดจิตตัวเอง
3803.185 -> ก็เมตตา
3804.651 -> กายนี้จิตนี้ถึงจะเป็นของเรานี้
3807.852 -> มันก็สัตว์ตัวหนึ่ง
3809.263 -> เราก็เมตตามันเหมือนกัน
3811.678 -> คอยทำภาวนาเรื่อยๆ
3814.461 -> ต่อไปมันก็เห็นกายนี้ไม่ใช่เรา
3817.027 -> จิตนี้มันไม่ใช่เรา
3818.86 -> เรามองมันในฐานะที่มันเป็นสัตว์ตัวหนึ่ง
3824.777 -> ที่มันน่าสงสาร
3830.84 -> ตรงนี้ไม่เอา
3832.638 -> ตรงนี้เราแต่งจิตให้นิ่ง
3835.705 -> อย่าแต่งจิต
3839.717 -> หายใจสบายๆ
3842.443 -> เห็นร่างกายหายใจ
3844.796 -> ก็บริกรรมเมตตาๆ
3847.242 -> อย่างนี้ก็ได้
3853.128 -> อย่างนี้ดี
3854.706 -> จิตอย่างนี้ดี
3857.104 -> รู้สึกไหม
3859.082 -> มันอ่อนโยน มันนุ่มนวล
3862.141 -> จิตอย่างนี้ดีมากๆ
3864.93 -> อย่างนี้จิตมันเกิดธรรมปีติขึ้นแล้ว
3868.245 -> เราก็แค่รู้แค่เห็น
3870.952 -> มันก็สิ่งที่แปลกปลอม
3872.631 -> ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
3874.81 -> พอจิตเรามีกำลังดีแล้ว
3876.505 -> สติระลึกรู้อะไรก็เห็นไป
3879.032 -> ทุกสิ่งทุกอย่างน่าสงสารหมดเลย
3881.316 -> กายนี้ก็น่าสงสาร จิตนี้ก็น่าสงสาร
3883.458 -> มีแต่ภาระทั้งวันเลย
3885.634 -> มีความเมตตาครองใจของเราไว้
3889.917 -> การภาวนานี้จะร่มเย็นที่สุดเลย
3895.663 -> ตรงนี้ไม่ใช่
3898.087 -> ตรงนี้ไปแต่งจิตให้นิ่ง
3903.061 -> อย่าไปแต่งมัน
3907.2 -> หายใจไปสบายๆ
3909.06 -> ก็บริกรรมเมตตาๆ ไป
3914.31 -> เออ อย่างนั้นล่ะ ทำไป
3920.485 -> จิตมันจะได้เดินเข้าทางสายกลาง
3923.552 -> ไม่เหี้ยมเกรียมเกินไป
3929.599 -> เบอร์ 8: ปฏิบัติในรูปแบบก่อนนอน
3933.429 -> วันละ 15 - 30 นาทีด้วยการสวดมนต์
3937.084 -> และดูลมหายใจ
3938.856 -> เห็นความคิดที่ผุดขึ้นมาเป็นเสียงในหัว
3942.242 -> เมื่อสงบลง จะมาดูกายที่นั่ง
3945.195 -> แต่ก็สงบได้ไม่นาน
3947.627 -> ระหว่างวันเมื่อรู้สึกตัว
3949.347 -> จะดูกายที่เคลื่อนไหวทำงาน
3951.747 -> ดูความคิดที่ผุดขึ้นมา
3954.117 -> ต้องทำอย่างไรต่อไปครับ
3957.747 -> รู้ให้เยอะๆ
3959.482 -> คิดให้น้อยๆ
3963.097 -> ความคิดของเราเยอะเกิน
3964.892 -> คิดเรื่องธรรมะนี่ล่ะ
3966.714 -> อย่าไปคิดเยอะธรรมะ
3968.385 -> ไม่ต้องคิดเยอะหรอก
3970.616 -> รู้เยอะๆ
3972.276 -> ร่างกายเคลื่อนไหว รู้สึก
3973.936 -> จิตใจทำงาน รู้สึก
3975.566 -> ไม่ต้องค้นคว้า
3978.016 -> ถ้าค้นคว้าแล้วใจจะฟุ้งซ่าน
3981.861 -> ใจยังฟุ้งซ่านง่ายอยู่
3985.729 -> เพราะฉะนั้นรู้สึกไปๆ
3988.627 -> ไม่มีอะไรให้รู้สึกก็เห็นร่างกาย
3990.417 -> หายใจออก หายใจเข้าไป
3992.817 -> เวลาเดินก็เห็นร่างกายมันเดินไป
3995.547 -> แค่รู้สึก
3997.357 -> แล้วเวลามีอะไรเกิดขึ้น ในจิตใจ
3999.607 -> พอตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจกระทบอารมณ์
4002.237 -> เกิดความเปลี่ยนแปลงในจิตใจ
4004.272 -> ก็รู้สึกไป
4005.44 -> ไม่ห้าม
4009.189 -> ทำไปสม่ำเสมอ
4011.338 -> ใจมันฟุ้งเกินไปนิดหนึ่ง
4013.472 -> ไม่มากหรอก ฟุ้งนิดหน่อย
4021.653 -> พวกที่นั่งอยู่ในศาลา
4025.493 -> ที่หลวงพ่อสอนวันนี้รู้เรื่องไหม
4029.213 -> อะไรอยู่เบื้องหลังความคิด
4033.318 -> บางทีรู้สึกคิดดีๆ
4036.08 -> คิดอยากทำความดีอย่างโน้นอย่างนี้
4038.881 -> ลึกๆ มีกิเลสแฝงไหม
4042.889 -> ให้รู้ทัน
4046.417 -> จะทำบุญ
4047.744 -> ทำเพื่อจะเอา
4049.072 -> หรือทำเพื่อจะลดเพื่อจะละอะไรอย่างนี้
4051.912 -> สังเกตตัวเองไป
4054.942 -> คนที่จะทำเพื่อจะเอา
4058.157 -> ถ้ามีบุญ มันก็ได้ๆ
4063.509 -> แต่ไม่ว่าเราได้อะไรมา
4065.475 -> มันก็เจือความทุกข์มาด้วยล่ะ
4069.218 -> มีเงินเยอะๆ ก็ทุกข์
4071.91 -> มีโน่นนี่ก็ทุกข์ไปเรื่อยๆ
4076.221 -> ฉะนั้นทำความดี
4078.416 -> ทำเพื่อลดละกิเลส
4080.231 -> เพื่อลดละความเห็นแก่ตัว
4082.996 -> ทำไปเพื่อสงเคราะห์โลก
4084.549 -> สงเคราะห์ผู้อื่น
4085.743 -> สงเคราะห์สัตว์อื่นอะไรอย่างนี้
4088.022 -> มีโอกาสทำก็ทำ
4089.281 -> ไม่มีก็ไม่ต้องกลุ้มใจ
4092.001 -> ค่อยๆ ทำไป
4103.664 -> อย่างพวกเราบางที
4106.081 -> เอาเงินมาให้หลวงพ่อ
4108.219 -> หลวงพ่อรวมๆ ไว้
4109.671 -> บางทีก็เอาไปให้โรงพยาบาลให้อะไร
4112.467 -> ทำบุญตามโรงพยาบาล ตามอะไรอย่างนี้
4115.765 -> ส่วนใหญ่ไม่ค่อยไปทำที่วัด ที่หลวงพ่อทำ
4119.537 -> ไม่ได้บอกพวกเราว่าอย่าไปทำบุญกับวัด
4122.337 -> เดี๋ยววัดอื่นเขามาเหยียบหลวงพ่อ
4126.427 -> แต่หลวงพ่อมองว่าตอนนี้ชาวโลก
4128.529 -> เดือดร้อนมาก
4131.532 -> แทนที่เราจะไปสร้างวัตถุอะไรมากมาย
4135.264 -> ท่ามกลางความเดือดร้อนของผู้คนอะไรนี่
4139.6 -> มันไม่ใช่ priority แรก
4144.323 -> ตอนนี้คนลำบากก็ช่วยคนก่อน
4150.181 -> ส่วนการรักษาธรรมะ
4152.506 -> หลวงพ่อพยายามให้ธรรมะ
4156.788 -> รักษาศาสนา ให้ธรรมะ
4160.049 -> ไม่ค่อยได้ชวนพวกเราสร้างวัตถุ
4162.75 -> อะไรมากมายนักหรอก
4165.97 -> ถาวรวัตถุในศาสนา
4168.42 -> เราสร้างกันไว้มากมาย
4171.525 -> เสร็จแล้วก็ต้องบำรุงรักษาๆ
4176.048 -> ชาวบ้านไม่ศรัทธาก็ต้องหาอุบาย
4179.684 -> จัดงานโน้นงานนี้
4184.007 -> ทำวัตถุมงคลขาย ทำอะไร
4187.567 -> จำเป็น
4189.132 -> ถามว่าวัดจำเป็นไหม ก็จำเป็น
4192.346 -> มีเสนาสนะ มีสิ่งปลูกสร้างอยู่
4195.476 -> ก็ต้องบำรุงรักษาอะไรอย่างนี้
4199.436 -> ถ้าเรามัวรักษา
4200.961 -> เรามัวแต่สร้างแต่วัตถุ
4204.186 -> แต่เราไม่ได้ให้ความสำคัญ
4205.931 -> กับสร้างชาวพุทธ
4208.496 -> ต่อไปวัตถุอันนี้ก็ไม่มีอะไร
4210.826 -> ก็เป็นที่ท่องเที่ยวเฉยๆ
4212.916 -> คนที่มาเที่ยวไม่ใช่ชาวพุทธ
4215.771 -> เพราะชาวพุทธสูญพันธุ์ไปแล้ว
4218.393 -> เหมือนในหลายๆ ประเทศใช่ไหม
4220.844 -> เขามีพุทธศาสนสถานที่ยิ่งใหญ่
4224.61 -> แต่มันไม่มีชาวพุทธ
4228.086 -> เพราะฉะนั้นจุดสำคัญในการรักษาศาสนา
4230.836 -> ตอนนี้ไม่ใช่การสร้างโน่นสร้างนี่หรอก
4234.464 -> แต่คือการสร้างชาวพุทธ
4236.39 -> สร้างสัมมาทิฏฐิให้เกิดขึ้นในใจ
4238.663 -> พวกเราชาวพุทธทั้งหลาย
4241.769 -> เราเป็นชาวพุทธที่แท้จริงแล้ว
4244.811 -> ใจมันจะอยากรักษาพระศาสนาเอง
4247.041 -> อยากรักษาวัดขึ้นมาเอง
4249.396 -> ไม่ต้องหลอกลวง
4251.493 -> อย่างวัดหลวงพ่อไม่เห็นต้องเคยเรี่ยไร
4253.965 -> สักบาทหนึ่งเลย
4255.737 -> พวกเราก็มาช่วยกันทำ
4257.208 -> สร้างโน้นสร้างนี้
4258.679 -> ต้องคอยห้ามด้วยซ้ำไป
4263.066 -> ฉะนั้นอย่างทำบุญทำอะไร
4265.546 -> เราดู อะไรที่เป็นประโยชน์สูงสุด
4269.101 -> เงินทองของเรามีจำกัด
4272.038 -> อันไหนทำไปแล้วได้ประโยชน์กับคนอื่น
4276.767 -> ไม่ใช่ได้ประโยชน์ของเรา
4285.261 -> พูดอย่างนี้ไม่ได้บอกว่า
4286.662 -> อย่าไปทำบุญกับวัด
4287.883 -> เดี๋ยวขอแถลงข่าวก่อน
4290.949 -> เดี๋ยวถูกตื้บไม่ใช่อะไรหรอก
4293.537 -> วัดต่างๆ เขาก็ลำบาก
4295.936 -> อย่างพระเราปล่อยกุฏิทรุดโทรมก็ไม่ถูก
4299.571 -> พระมีหน้าที่รักษาเสนาสนะ
4302.348 -> ไปสร้างกุฏิ สร้างวิหาร
4304.862 -> สร้างอะไรกันไว้ใหญ่โต
4306.77 -> แต่พระไม่มี
4309.019 -> วัดหนึ่งๆ มีพระนิดเดียว
4311.897 -> แค่กวาดวัดก็ไม่มีแรงจะกวาดแล้ว
4314.616 -> มันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร
4316.591 -> ประโยชน์มันน้อย
4319.942 -> ฉะนั้นการสร้างสัมมาทิฏฐิ
4323.932 -> ให้เกิดขึ้นในใจของเรา
4326.392 -> เป็น priority แรก
4328.852 -> พอเราเป็นชาวพุทธที่แท้จริง
4330.682 -> เราก็รู้แล้วอะไรควรอะไรไม่ควร
4333.855 -> อันไหนก่อนอันไหนหลัง
4336.723 -> อย่างคนจะจมน้ำตาย
4339.69 -> กับเราจะหล่อพระประธาน
4342.555 -> ควรจะทำอะไรก่อน
4344.075 -> จะไปงานหล่อพระแล้ว
4345.71 -> คนกำลังจะจมน้ำ
4348.605 -> ก็ต้องรู้จัก
4350.87 -> คนจะอดตายอยู่
4352.413 -> เรี่ยไรอุตลุด
4353.956 -> มันถูกไหม
4355.523 -> ก็ต้องรู้จักนะเป็นชาวพุทธ
4360.131 -> เชิญกลับบ้าน
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=P27BSDLdBJA