คนดีกับคนชั่ว : นิทานและเรื่องเล่า [กฎแห่งกรรม]

คนดีกับคนชั่ว : นิทานและเรื่องเล่า [กฎแห่งกรรม]

คนดีกับคนชั่ว : นิทานและเรื่องเล่า [กฎแห่งกรรม]

ตลอดเวลาที่บาปกรรมยังไม่ให้ผล คนพาลย่อมสำคัญว่าบาปกรรมเหมือนน้ำผึ้ง แต่เมื่อใดที่บาปกรรมนั้นให้ผล คนพาลย่อมเข้าถึงทุกข์เมื่อนั้น กรรมเปรียบเหมือนจักรหมุนตามรอยโค ไม่ว่าจะไปที่หนแห่งใดก็ตามกรรมนั้นๆ ย่อมตามติดเสมอเหมือนเงาติดตามตัวไปตลอดเวลา คอยสนองกรรมให้ ไม่มีใครหลุดรอดหนีพ้นไปได้ ใครทำกรรมใดไว้ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น
คนดีกับคนชั่ว : นิทานและเรื่องเล่า [กฎแห่งกรรม]
#กฎแห่งกรรมสามเรื่อง
#ກົດແຫ່ງກໍາສາມເລື່ອງ


Content

70.578 -> เรื่องเล่ากฎแห่งกรรม
74.235 -> คนดีคนชั่ว
88.487 -> คืนนั้น
90.26 -> ข้าพเจ้ามีโอกาส
91.646 -> ไปร่วมงาน
92.5 -> ฉลองวันคล้ายวันเกิด
94.151 -> ของท่านผู้นับถือ
95.866 -> ได้รับความสนุกสนานในหมู่เพื่อนเก่า
99.381 -> ซึ่งบางท่านยังเป็นข้าราชการ
102.141 -> และบางท่านก็เป็นนักการค้าและนักกฎหมายนักปกครอง
107.14 -> อาหารแบบช่วยตัวเอง
109.673 -> ทำให้พวกเรารวมพวกนั่งสนทนากันเป็นหมู่
114.044 -> และได้เลือกอาหารที่ถูกปากถูกรสนิยม
118.151 -> ผสมที่ได้คุยกับเพื่อนเก่าๆอย่างออกรสสนุกสนาน
123.486 -> ทำให้เจริญอาหารมากกว่าธรรมดา
126.648 -> และทำให้เพื่อนๆได้มีโอกาส
129.518 -> ปล่อยอารมณ์คลี่คลายความเคร่งเครียด
132.449 -> เกิดความครื้นเครงรื่นเริง
135.324 -> ทำให้ชีวิตสดชื่นแจ่มใสขึ้น
138.433 -> เราต่างก็มีความพอใจที่มีโอกาสพบกัน
142.551 -> ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดแน่นอน
147.513 -> ทุกอย่างย่อมจะเปลี่ยนแปลงไปได้
150.25 -> อย่างนึกไม่ถึงและไม่รู้ตัว
152.965 -> ปัญหาชีวิตเกิดขึ้นได้ไม่ว่าเวลาใด
156.672 -> จะร้ายแรงใหญ่โตหรือเล็กน้อย
159.86 -> แล้วแต่เหตุการณ์และผู้แก้ปัญหาจะปฏิบัติ
164.182 -> คืนนั้น
165.622 -> ท่ามกลางการสนทนา
167.553 -> กันอย่างสนุกสนานรื่นเริงสวนเสเฮฮา
171.162 -> ก็มีคนรับใช้จากบนตึกใหญ่
175.602 -> เที่ยวตามหาตัวเพื่อนผู้หนึ่งในพวกเรา
179.345 -> แทนที่จะเรียกร้องทางขยายเสียงเช่นงานอื่นๆ
183.392 -> เห็นจะเป็นเพราะเพื่อนผู้นี้
185.881 -> คุ้นเคยกับครอบครัวเจ้าของบ้านมาก
189.687 -> คนในบ้านทุกคนรู้จักดี
192.509 -> และรู้ว่า
194.104 -> เรามารวมกลุ่มกันอยู่ที่ไหน
196.887 -> เมื่อหาผู้ที่ต้องการพบ
199.181 -> คนรับใช้ผู้นั้นบอกว่า
202.324 -> มีคนขอพูดโทรศัพท์ด้วย
205.338 -> เพื่อนพูดถูกตามตัวหันมาขอโทษ
208.997 -> พวกเพื่อนๆไปพูดโทรศัพท์
211.323 -> แล้วก็กลับมาคุยกันให้สนุกใหม่
214.087 -> แล้วก็เดินตามคนรับใช้หายขึ้นไปบนตึก
218.034 -> สักพักใหญ่ก็เห็นเดินกลับมามีสีหน้าบึ้ง
222.206 -> แสดงอารมณ์ออกซึ่งความเคร่งเครียด
225.477 -> ดวงตาแข็งกร้าวกัดกรามนูนด้วยความโกรธ
229.466 -> มองเห็นก็รู้ว่ากำลังมีเรื่องกระทบกระเทือนใจ
233.884 -> ทำให้เกิดโทสะจัด
236.732 -> แต่เมื่อเดินเข้ามาในหมู่เพื่อนฝูง
239.199 -> ก็รู้สึกได้ว่าได้พยายาม
242.055 -> ระงับความรู้สึกภายในให้เข้าสู่ความเป็นปกติ
246.377 -> เมื่อได้มานั่งลงระหว่างเพื่อนฝูง
249.111 -> แล้วก็ยังไม่พูดอะไร
251.149 -> เห็นจะแค้นจนพูดไม่ออก
253.492 -> ทำให้เพื่อนๆเห็นได้ชัดถึงกิริยาที่ผิดปกติ
257.7 -> แต่แล้วก็มีเพื่อนผู้หนึ่ง
260.258 -> อดทนความนิ่งของเพื่อนไม่ไหว
262.743 -> จึงเอ่ยถามขึ้นว่า
264.991 -> ถ้าทางบ้านมีเรื่องอะไรสำคัญ
268.417 -> หรือแม่บ้านรู้เรื่องเราไปโดดร่ม
271.142 -> ไว้ที่ไหนกระมัง
272.969 -> จึงได้แสดงกิริยาไม่สบายใจ
275.731 -> เพื่อนผู้นั้นกำลังอยู่ในอารมณ์ไม่ปกติ
279.075 -> ได้พยายามข่มความรู้สึกระงับอารมณ์
282.971 -> เข้าสู่ความสงบ
284.836 -> แล้วพูดขึ้นอย่างระมัดระวัง
286.861 -> ว่ามันไม่ใช่เป็นเรื่องภายในครอบครัว
291.059 -> มันเป็นเรื่องปัญหาภายนอกบ้าน
293.864 -> ผมเป็นคนโชคร้าย
296.071 -> พบแต่คนใจชั่ว
298.199 -> จิตทรามเห็นแก่ตัวคอยเบียดเบียน
300.982 -> ผมหนีไม่พ้นคนใจบาป
303.444 -> ไม่มีศีลธรรม
304.628 -> มันคอยข่มเหงน้ำใจ
306.811 -> เห็นจะสุดขีดของความอดทน
309.621 -> เสียแล้ว
310.445 -> เมื่อเพื่อนพูดมาถึงเพียงนี้แล้ว
313.321 -> ก็รู้สึกว่าความกดดัน
316.408 -> อัดอั้นไว้ภายใน
317.847 -> กำลังจะระเบิดออกมาภายนอก
320.511 -> เสียงพูดเริ่ม
322.497 -> จะสั่นโทศะกำลังจะเริ่มพุ่งออกมาอีก
325.85 -> เพื่อหยุดพูดพักหนึ่ง
328.347 -> กำลังระงับต่อสู้กับความรู้สึก
331.145 -> อันรุนแรงให้สงบลง
332.905 -> พวกเพื่อนๆต่างก็นิ่ง
335.255 -> หยุดพูดเล่นเดี๋ยวอย่างสนุกสนาน
337.608 -> เช่นเมื่อครู่นี้
338.755 -> เพราะต่างก็รู้ว่า
341.086 -> มันไม่ใช่เวลาจะมาพูดเล่นสนุกสนาน
344.287 -> ในเวลาเพื่อนกำลังทุกข์เช่นนี้
347.372 -> เพื่อนทุกคนก็กำลังคอยฟัง
350.103 -> เรื่องราวเหตุการณ์ของเพื่อนที่เกิดขึ้น
353.067 -> แต่เพื่อนผู้นั้นก็ได้พยายามข่มความรู้สึก
356.658 -> ระงับเป็นปกติแล้ว
358.723 -> ก็พูดขึ้นอย่างรู้ตัวเสียใจว่า
362.568 -> ผมต้องขอโทษที่เผลอไป
365.611 -> เอาเรื่องส่วนตัวมาทำลายความรู้สึกของเพื่อน
369.373 -> ที่กำลังมีความสนุกสนาน
371.942 -> ซึ่งนานๆจะได้รวมกันเช่นนี้สักครั้งหนึ่ง
374.945 -> ผมไม่รู้จะขอโทษอย่างไรดี
378.225 -> และขอให้เพื่อนๆจงสนุกสนานกันต่อไปให้เต็มที่
382.526 -> ผมจะต้องลากลับบ้านก่อนละ
385.339 -> คืนอยู่เพื่อนๆก็คงหมดสนุกแน่
388.773 -> เสียงเพื่อนหลายคนต่างไม่ยอมให้กลับ
391.776 -> เพื่อนผู้หนึ่งพูดขึ้นว่า
394.302 -> ถ้าไม่เป็นความลับที่จะต้องปิดบังแล้ว
397.906 -> ขอให้พวกเราเพื่อนฝูงได้รับรู้ไว้ด้วย
401.583 -> เพื่อหากหนักเบาก็จะช่วยแบ่งภาระ
404.877 -> หากจะมีทางช่วยเหลือแนะนำได้บ้าง
408.178 -> ก็จะได้ช่วยกันคิดหลายหัวดีกว่าหัวเดียว
412.398 -> สำหรับเพื่อนฝูงที่ดี
414.776 -> เมื่อเพื่อนเดือดร้อน
416.707 -> ก็ควรเห็นใจถ้าช่วยกันได้ก็ต้องช่วย
420.86 -> เพื่อนผู้นั้นนิ่งนึกเพื่อตัดสินใจอยู่ครู่หนึ่ง
425.024 -> จึงพูดขึ้นว่า
426.472 -> ขอบใจเพื่อนฝูงที่เห็นใจ
429.699 -> ผมออกจะเป็นคนเห็นแก่ตัวสักหน่อย
432.605 -> นานๆจะได้พบกัน
434.539 -> มีโอกาสพบกัน
436.69 -> ก็ทำให้เพื่อนๆพลอยได้รับความไม่สบายใจ
440.223 -> ไปกับผมด้วย
441.438 -> แต่เราเพื่อนทุกคนในที่นั้น
444.14 -> ต่างก็เห็นอกเห็นใจ
446.361 -> ต่างก็คะยั้นคะยอให้เล่าถึงต้นเหตุ
449.442 -> ทำให้เกิดความไม่สบายใจ
451.684 -> แต่แล้วเพื่อนพูดนั้นข่มความรู้สึก
454.826 -> จนปกติ
455.599 -> แล้วเริ่มเล่านับแต่ต้น
458.623 -> ข้าพเจ้าได้พยายามเรียบเรียงลำดับ
461.634 -> ขึ้นจากคำบอกเล่าของเพื่อน
464.065 -> ว่าในยุคปัจจุบันนี้ใครๆก็เห็นว่าบ้านเมือง
469.572 -> กำลังเจริญรุ่งเรืองโลกกำลังก้าวหน้า
472.767 -> ทางวิทยาศาสตร์ประเทศเราได้เจริญทางวัตถุ
476.827 -> อย่างผิดหูผิดตา
478.328 -> ตึกรามบ้านช่องโรงแรม
480.84 -> กำลังจะแข่งขันกันก่อสร้าง
483.643 -> ในด้านความสูงความใหญ่โต
486.536 -> ความสวยงามถนนขยายมีมากมาย
489.873 -> เป็นถนนชั้นดีชั้น 1
492.031 -> ตัดผ่านจังหวัดติดต่อติดกัน
494.137 -> แทบจะทั่วประเทศไทย
496.173 -> มีพลเมืองมากมายในกรุงเทพฯ
499.297 -> มีผู้คนแออัดยัดเยียดกันอยู่
502.121 -> ทั่วทุกแห่งมีรถยนต์วิ่ง
504.847 -> ติดต่อไม่ขาดระยะ
506.725 -> นี่เป็นความเจริญทางวัตถุ
509.465 -> ที่มองเห็นได้
511.041 -> แต่ทางด้านศีลธรรมของมนุษย์เสื่อมทรามลง
514.393 -> คนโลกคนเห็นแก่ตัวมากขึ้น
517.825 -> คอยหาโอกาสกอบโกย
520.7 -> ไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักพอ
523.141 -> ทางอาชีพการงานของผม
525.924 -> ได้ปฏิบัติหน้าที่ตั้งแต่หนุ่มจนแก่
529.213 -> ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตตลอดมา
532.509 -> ไม่เคยมีความมัวหมองเลย
535.239 -> ถึงกระนั้นก็ยังมีคนอิจฉา
537.932 -> คอยปัดแข้งปัดขา
540.235 -> หวังจะช่วงชิงชิงตำแหน่งหน้าที่อย่างหมดยางอาย
543.982 -> พวกจิตทราม
545.577 -> ได้พยายามเจาะจงวิ่งเต้นเสนอตัว
548.819 -> ขอตำแหน่งของผมต่อผู้มีอำนาจสูง
552.538 -> แต่เจ้านายชั้นผู้ใหญ่ท่านยังทรงไว้ซึ่งความเที่ยงธรรม
558.01 -> พิจารณามองเห็นสันดานของผู้เสนอ
561.168 -> ว่าเป็นผู้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวมากกว่า
565.404 -> ประโยชน์ส่วนรวม
566.997 -> และหาความคิดไม่ได้
570.203 -> เรื่องจึงระงับลงด้วยความไม่สมหวัง
572.549 -> พร้อมกับคำตำหนิของผู้ใหญ่
575.348 -> อันคนดีมีความรู้ไม่สนใจในตำแหน่ง
580.067 -> แต่ตำแหน่งหน้าที่วิ่งมาหาท่านเอง
583.4 -> หากพอใจท่านก็รับ
585.179 -> หากไม่พอใจก็ไม่รับ
587.503 -> เพราะท่านถือว่างานที่ทำนั้น
591.206 -> จะต้องนำความเจริญมาสู่ชาติบ้านเมืองส่วนรวม
595.616 -> ไม่ใช่เป็นความเจริญส่วนตัว
598.07 -> ซึ่งท่านจะต้องรับผิดชอบ
600.919 -> ชื่อเสียงความดีของท่าน
602.849 -> เป็นประกัน
603.632 -> ท่านเหล่านี้ควรยกย่องเคารพ
606.773 -> เพราะเป็นผู้ซื่อสัตย์สุจริตเที่ยงตรงต่อหน้าที่
611.277 -> นี่แหละครับมนุษย์ใจชั่ว
613.925 -> ในยุคนี้มีทั้งคนดีและคนชั่ว
617.345 -> การเบียดเบียนของมนุษย์ใจชั่ว
619.853 -> ในยุคนี้
620.753 -> ไม่สนใจ อะไรจะได้รับความเดือดร้อน
624.077 -> อย่างไร
625.555 -> ตัวอยากจะสร้างความมั่งคั่งแก่ตัวเอง
628.346 -> บนเลือดเนื้อผู้อื่น
629.844 -> เหตุนี้ผมจึงรู้สึกเบื่อชีวิตในเมืองหลวง
633.122 -> เบื่อความเจริญรุ่งเรืองของตึกรามบ้านช่อง
636.916 -> ถนนหนทางที่จอแจไปด้วยยวดยานอย่างคับคั่ง
641.375 -> อุบัติเหตุเกิดขึ้นในท้องถนน
644.605 -> ทำลายชีวิตมนุษย์
646.611 -> ไม่เว้นแต่ละวัน
647.99 -> เบื่อมนุษย์ที่เห็นแก่ตัว
649.533 -> คอยเบียดเบียนโลกไม่มีสิ้นสุด
652.775 -> จึงอยากจะไปให้ห่างไกลชีวิตเป็นชาวไร่ชาวดง
657.389 -> ผมจึงตัดสินใจออกจากงานไปอยู่ตามป่าตามดง
661.941 -> เราแก่แล้วหาความสุขความสงบไปวันหนึ่ง
667.081 -> ผมจึงไปหาซื้อที่
669.808 -> มีผู้จับจองทำไร่ไว้แล้ว
673.321 -> รวบรวมได้หลายแปลง
675.261 -> ผมจะใช้ชีวิตในบั้นปลายหาความเงียบสงัด
679.072 -> ถือความสันโดษผมจึงให้ผู้ดูแลจัดการ
684.356 -> ให้ลูกจ้างปลูกพืชและลงไม้ยืนต้นก่อน
687.895 -> เมื่อถึงเวลาผมก็จะไปใช้ชีวิตง่ายๆ
691.712 -> นึกว่า
693.196 -> มันลำบากกาย
694.558 -> เพราะความสะดวกสบาย
696.129 -> มันคงไม่เหมือนอยู่ในเมืองหลวง
698.147 -> แต่มันสบายทางใจก็ใช้ได้
701.298 -> แม้มันจะไกลมดไกลหมออยู่บ้างก็ไม่เดือดร้อน
705.317 -> เมื่อพูดถึงความตาย
707.703 -> เมื่อถึงเวลาจะอยู่ที่ไหนมันก็ตาย
710.644 -> ผมไม่ค่อยวิตกทุกข์ร้อนอะไร
713.414 -> ผมจะปรับปรุงตัวเองให้อยู่ง่ายกินง่าย
717.267 -> เข้ากับความเป็นอยู่ชนบทตามป่าดง
720.606 -> ที่ห่างไกลความเจริญ
723.124 -> แต่ทุกอย่างที่ผมตั้งใจทำ
725.364 -> ทำท่าจะเกิดอุปสรรคเสียแล้ว
728.75 -> สมกับพระท่านว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน
733.807 -> ย่อมจะเปลี่ยนแปลงได้
736.815 -> เรื่องของผมก็เช่นเดียวกันคือ
739.138 -> เมื่อครู่นี้ที่ผมไปรับโทรศัพท์บ้าน
743.418 -> ได้โทรมาบอกว่า
744.84 -> ผู้จัดการได้โทรศัพท์ทางไกลมาบอกว่า
748.321 -> เจ้าของที่มีไร่ติดต่อกับไร่ของผม
752.355 -> มันได้ให้คนมารุกล้ำในเขตของเรา
756.092 -> ซ้ำร้ายมันยังได้ให้คนตัดต้นไม้ยืนต้น
760.496 -> พันธุ์พืชที่ปลูกไว้ซึ่งกำลังจะเติบโตให้ผลอยู่แล้ว
765.935 -> พวกที่ไร่คอยว่าผมจะสั่งให้จัดการอย่างไร
770.932 -> เพราะผมได้ยินรู้เรื่องเท่านั้น
773.779 -> เลือดมันฉีดขึ้นหน้าร้อนผ่าวทันที
776.676 -> ผมโกรธจนตัวสั่นใจสั่นขาดสติ
780.317 -> ยับยั้งลืมอะไรหมด
782.578 -> มีแต่ความโกรธแค้น
784.778 -> โชคดีที่ผมอยู่ไกลกับที่เกิดเหตุ
787.462 -> หากว่าอยู่ใกล้ผมจะเล่นไปถึงตัวไอ้คนใจชั่ว
792.054 -> สั่งสอนมันด้วยเลือด
794.105 -> เสร็จแล้วก็ไม่แน่ใจว่า
796.707 -> จะมีอะไรเกิดขึ้น
798.555 -> ภายหลังชะตาชีวิตจะเปลี่ยนแปลงไปยังไงก็ไม่แน่
802.662 -> ถึงผมมีอายุมากแต่ผมยังอยู่ในกิเลสตัณหา
807.968 -> ผมตั้งใจจะหนีไปอยู่ป่าแล้วยังไม่พ้นคนใจชั่ว
812.226 -> เมื่อเห็นว่ามันข่มเหงรังแกอย่างไรไม่เป็นทำแล้ว
816.775 -> เหลือความอดทนก็ต้องระเบิดโทสะ
820.044 -> จิตเกิดเหยี่มขึ้นมา
822.696 -> อยากล้างกันด้วยชีวิต
824.16 -> มันถึงจะสมกับความแค้นความเจ็บใจ
827.848 -> ผมรู้สึกว่าดวงชะตาของผมหนีไม่พ้นมนุษย์ใจทราม
831.797 -> พวกเป็นภัยสังคม
834 -> มิใช่มีแต่ในเมืองใหญ่
836.696 -> ที่ป่าดงมันยังตามไปรังควาน
840.317 -> เห็นจะเป็นกรรมของผมในอดีตชาติ
843.172 -> ที่ติดตามมา
845.608 -> จึงคอยจ้องล้าง
847.546 -> พบแต่มนุษย์ที่เป็นมารสังคม
849.828 -> คอยเบียดเบียนอยู่เสมอ
851.772 -> พวกเพื่อนๆได้ทราบถึงเหตุการณ์
854.934 -> ที่เกิดขึ้นกับเพื่อนแล้ว
856.194 -> ก็รู้สึกเศร้าใจมีเพื่อนกำลังเมา
859.696 -> และมุทะลุเกิดความเจ็บแค้นแทนเพื่อน
862.502 -> พูดออกมาด้วยความเมาว่า
865.43 -> นี่มันดูถูกข่มเหงเกียรติลูกผู้ชาย
868.936 -> มันต้องล้างกันด้วยเลือด
871.462 -> ไม่ต้องกลัวพวกเราช่วยกัน
873.939 -> ต้องเอามันเลยจะเฉยไม่ได้
877.048 -> ต้องสั่งสอนมันเสียบ้าง
879.313 -> มันร้ายมาเราก็ร้ายตอบไป
882.407 -> ถูกไหมพวกเรา
884.839 -> แต่ก็ไม่มีเสียงสนับสนุน
887.043 -> ทำให้เพื่อนขี้เมาเพิ่มความโกรธยิ่งขึ้น
890.535 -> หาว่าพวกเราไม่เจ็บแค้นไม่ร้อนใจแทนเพื่อน
894.783 -> จึงพากันนิ่ง
896.719 -> เพราะกลัว
898.721 -> แต่พวกเราไม่ได้ออกความเห็นอะไร
901.264 -> นิ่งฟังด้วยความอดทน
903.384 -> แม้จะถูกบริภาษใส่หน้า
906.224 -> พวกเราได้ยินได้ฟัง
908.37 -> คนเมาพูดแล้วก็เศร้าใจ
909.363 -> เพราะเห็นว่า
911.12 -> ความทุกข์ของเพื่อน
912.341 -> เหมือนไฟสุมอยู่ในอก
914.086 -> แทนที่เราจะช่วยกัน
916.345 -> เอาความเย็นเข้าดับ
917.798 -> ด้วยสติและเหตุผล
919.413 -> นี่กลับไปยุใส่ไฟความโกรธแค้นให้มากขึ้น
924.908 -> เท่ากับเอาน้ำมันไปราดกองไฟ
927.617 -> แต่ก็เป็นธรรมดาของคนส่วนมาก
930.675 -> ที่ดื่มเมาแล้วก็พูดอะไรออกมาโดยขาดสติ
934.96 -> ขาดความระมัดระวัง
937.126 -> ไม่ใช้ความคิดและไม่สนใจว่าจะเกิดความเสียหาย
941.302 -> เกิดความร้ายแก่ใคร
943.508 -> นี่ก็เป็นสาเหตุต้นเรื่องให้เกิดความไม่สงบขึ้น
948.377 -> จากคนเมาทำให้เกิดการฆาตกรรม
951.505 -> หรือทำร้ายกันถึงเลือดตกยางออก
954.328 -> บางรายก็ถึงแก่ชีวิตเป็นข่าวประจำอยู่เสมอ
958.699 -> ต้นเหตุเกิดขึ้นจากความเมาส่วนมาก
962.764 -> ข้าพเจ้านั่งฟังอยู่ด้วยใจไม่สบาย
966.282 -> ต่อคำยุยงส่งเสริมให้ก่อกรรมก่อเวรขึ้น
970.304 -> ย่อมจะหนีการล้างกันด้วยเลือดไม่ได้
973.729 -> การจองเวรก็คอยจ้องล้างกันไม่มีที่สิ้นสุด
978.514 -> ข้าพเจ้านั่งฟังและดูเหตุการณ์
982.166 -> ด้วยความเพราะไม่รู้จะทำอย่างไร
984.212 -> และก็มีเพื่อนทั้งรุ่นอาวุโสและที่อ่อนวัยกว่า
989.217 -> ต่างก็หันมามองดูข้าพเจ้าเชิงขอความเห็น
993.25 -> ว่าจะทำอย่างไรดี
995.631 -> จะปล่อยให้คนเมาพล่ามเป็นภัยอย่างนี้ต่อไปหรือ
999.523 -> ข้าพเจ้าก็ได้แต่สั่นหัว
1002.622 -> เพราะรู้ดีว่าไม่สามารถจะพูดอะไรกับคนเมา
1006.959 -> ให้รู้เรื่องได้
1008.313 -> เป็นเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน
1011.033 -> ในเมื่อยังมีคนขี้เมากำลังแสดงความเก่งกล้า
1015.647 -> มีความคิดเห็นอันตรงกันข้ามกับความสงบ
1019.452 -> ของเราเพราะเพื่อนขี้เมาอายุมากคนนี้
1022.984 -> ผิดกับคนอื่นดื้อดึงถือดีว่าตัวเป็นผู้ใหญ่
1027.742 -> เอาความคิดของตัวฝ่ายเดียวว่าถูก
1031.25 -> ไม่ยอมฟังเหตุผลของใครทั้งหมด
1034.402 -> เวลาเมามากๆ
1036.128 -> ความคิดเหมือนเด็กทารกพูดวนไปเวียนมา
1039.812 -> ต้องการให้คนอื่นคล้อยตาม
1042.569 -> เห็นพวกเรานิ่งไม่เข้าด้วย
1044.811 -> ก็แสดงกิริยาไม่พอใจ
1047.124 -> ทำท่าทางจะอาละวาด
1051.385 -> หาว่าไม่รักเพื่อนฝูง
1053.748 -> ไม่เจ็บร้อนแทนกัน
1055.647 -> ใช้คำพูดหยาบๆเพราะดีที่พวกเรา
1060.027 -> ออกมาห่างจากหมู่คน
1061.992 -> แม้จะพูดดังไปบ้าง
1064.002 -> ก็ไม่เป็นที่รบกวนรำคาญแก่ผู้อื่น
1066.435 -> นอกจากพวกเรากันเอง
1069.146 -> ปล่อยให้คนเมาพูดพร่ำคนเดียว
1071.878 -> เรานิ่งฟังด้วยความสงบ
1074.655 -> เสียงเพื่อนที่เมาพูดอย่างไม่พอใจ
1077.452 -> ที่ไม่มีใครสนับสนุน
1079.828 -> เห็นด้วยกับแกว่านี่คุณอย่าไปเชื่อพวกนี้
1084.485 -> ล้วนแต่แก่ศีลธรรมทั้งนั้น
1086.99 -> คงแนะนำให้ใช้อหิงสา
1088.917 -> แบบแขกและก็โดนเจ๊กแดงลุกเดินเข้าไป
1093.08 -> ทนไม่ไหวก็ต้องจับอาวุธเข้าต่อสู้
1096.244 -> เพื่อป้องกันดินแดน
1098.939 -> มีตัวอย่างเกิดขึ้นในเมืองแขกแล้ว
1101.34 -> เห็นไหม
1102.423 -> เรามาลองดูซิว่าเวลานี้
1105.517 -> เราอย่าคิดว่าเอาความดีชนะความชั่วเลย
1109.551 -> ไม่มีหวังหรอกมันเก่าล้าสมัยแล้วเชื่อผมเถอะ
1114.071 -> อย่าคิดว่าผมพูดเพราะเมา
1117.118 -> แต่ผมไม่เมา
1118.784 -> เพื่อนอาวุโสผู้หนึ่งทนฟังไม่ไหว
1121.877 -> จึงพูดโต้ตอบขึ้นว่าแขกกับเจ็กมันคนละอย่าง
1126.84 -> เจ็กแดงใครก็รู้ว่าเป็นพวกไม่มีศาสนา
1131.749 -> ไม่มีศีลธรรม
1133.288 -> มีแต่ความอะสัจมีแต่ความหลอกลวง
1136.644 -> เหมือนอสรพิษ
1137.854 -> ที่คอยขบกัด
1139.389 -> ไม่ว่าใครจะเป็นมิตรหรือศัตรู
1141.652 -> ไม่เคยเป็นมิตรจริงจังกับใคร
1144.163 -> เป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอก
1146.988 -> ใครหลงเชื่อพวกนี้ก็ถูกพาไปตกนรก
1150.527 -> มันผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
1152.979 -> กับเพื่อนของเรา
1153.972 -> เพราะพวกเรายังมีศาสนายังมีศีลธรรม
1158.206 -> มีองค์พระมหากษัตริย์เป็นประมุขของชาติ
1161.738 -> และมีรัฐบาลปกครองบ้านเมือง
1165.156 -> ยังมีขื่อมีแป
1167.415 -> เราอยู่ในแผ่นดินไทย
1169.338 -> จะเปรียบเทียบกับแขกกับเจ๊กแดงไม่ได้
1172.35 -> เพื่อนคนเมาแสดงกิริยาโกรธมาก
1176.218 -> ที่มีคนเมาขาดความเห็นของตัวเอง
1179.652 -> ข้าพเจ้ามองเห็นเพื่อนผู้เป็นเจ้าทุกข์
1183.082 -> มีความอดทนข่มจิตใจของตน
1186.254 -> ไม่ยอมคล้อยตามความเห็นของคนเมา
1189.754 -> ข้าพเจ้าก็ค่อยเบาใจคิดว่าเพื่อนที่ดี
1194.593 -> ย่อมคอยปกป้องและป้องกันเพื่อนเมื่อมีภัย
1198.589 -> และทางที่ถูกและเกิดประโยชน์ทางศีลธรรม
1202.653 -> ไม่ใช่ยุยงชักนำให้ประกอบกรรมทำชั่ว
1206.459 -> ให้เห็นผิดเป็นชอบ
1208.453 -> แต่ก็น่าภูมิใจที่คืนนั้น
1211.175 -> มีเพื่อนที่เป็นมิตรแท้อยู่หลายคน
1213.583 -> ที่คอยหาโอกาสชี้แจงช่วยเหลือ
1216.863 -> ด้วยเหตุผล
1217.601 -> หลังจากมีเพื่อนผู้หวังดี
1220.243 -> เห็นคนเมาชักจะไปกันใหญ่
1222.201 -> ก็ให้คนแอบไปกระซิบกับภรรยาของแก
1226.064 -> ที่มาด้วยกัน
1227.167 -> แต่แยกไปอยู่อีกทางหนึ่ง
1229.607 -> ให้มาช่วยพาตัวกลับบ้าน
1232.314 -> บรรยากาศก็เข้าสู่สภาพปกติ
1235.537 -> แม้จะยังมีบางท่านมีอาการมึนเมา
1239.353 -> ก็ไม่เป็นภัย
1240.719 -> เพราะได้แต่นั่งทำตาปรือ
1243.534 -> เมาไปแล้วไม่ปริปากพูดกับใคร
1247.334 -> เป็นนิสัยจึงไม่เป็นภัย
1250.54 -> เพื่อนที่มีอาวุโสพร้อมทั้งพวกเรา
1253.178 -> ผู้รักความสงบ
1254.31 -> เห็นพ้องต้องกันว่า
1256.531 -> แรกเราขอให้เพื่อนผู้มีความแค้น
1260.814 -> สาเหตุจากถูกรุกล้ำที่ดิน
1263.663 -> ขอให้ทำใจให้สงบ
1265.815 -> ดับความโกรธให้หาย
1268.224 -> ทำใจให้เป็นปกติ
1270.413 -> สิ่งจำเป็นที่เราจะต้องไปพบกับเจ้าของที่ดิน
1274.483 -> ที่มีเขตติดต่อข้างเคียง
1277.336 -> ผู้เป็นต้นเหตุให้แน่ชัดก่อน
1280.27 -> เพราะเราเป็นชาติไทยด้วยกัน
1283.56 -> ไม่ใช่แขกกับเจ๊ก
1284.752 -> ที่พูดกันไม่รู้เรื่อง
1286.461 -> ให้หายสงสัย
1287.671 -> ถ้าเข้าใจผิดก็ปรับความเข้าใจให้ถูกต้อง
1291.261 -> เสียใหม่อย่ามัวคิดเดา
1294.258 -> เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเครื่องตัดสินเดาเอาเอง
1298.126 -> อย่าเชื่อคนของเราฝ่ายเดียว
1300.981 -> โดยไม่ฟังเหตุผลทางอื่น
1303.156 -> ก็จะเสียใจภายหลัง
1306.178 -> เพราะต่างฝ่ายก็คงจะมีเหตุผลด้วยกัน
1310.202 -> ฟังๆดูแล้วเหมือนจะมีเลศนัยแอบแฝงอยู่
1314.629 -> เบื้องหลังเพราะได้พิจารณาการตัดต้นไม้
1318.655 -> และพันธุ์พืชเป็นการกระทำของคนมีจิตใจป่าเถื่อน
1322.797 -> ทั้งได้ทราบว่าเจ้าของที่ดิน
1326.329 -> ใกล้เคียงกับเพื่อนผู้นี้
1328.169 -> ต่างก็ไม่เคยพบปะรู้จักหน้าค่าตากันมาก่อน
1332.342 -> ผู้ที่มีที่ดินติดต่ออยู่ใกล้เคียงกัน
1336.839 -> ไม่น่าจะก่อศัตรูทำให้เป็นไม้เบื่อไม้เมา
1340.993 -> กันเช่นนี้
1341.794 -> เลยสงสัยว่าจะมีการเข้าใจผิดทั้งสองฝ่าย
1345.947 -> เพื่อนผู้มีทุกข์เกิดความสนใจ
1349.611 -> ในคำพูดและคำแนะนำของเพื่อนๆ
1352.476 -> จึงพูดขึ้นว่า
1355.12 -> ตามที่เพื่อนฝูง
1356.262 -> ได้พากันช่วยกันขบคิด
1358.056 -> แก้ปัญหาในทางสันตินั้น
1360.544 -> ผมรู้สึกได้สติ
1362.628 -> สมกับแม่บ้านหวังไว้
1364.834 -> พูดมาในทางโทรศัพท์
1367.351 -> บอกว่า
1367.947 -> คืนนี้ที่บ้านงาน
1370.157 -> คงจะได้พบเพื่อนฝูงเก่าๆ
1371.953 -> มากคนด้วยกัน
1373.41 -> คงจะช่วยขบคิดแก้ปัญหา
1375.703 -> ให้ลุล่วงไปโดยดี
1377.318 -> เมื่อฟังเหตุผลทำให้ผมนึกได้
1380.955 -> และเชื่ออยู่เสมอว่า
1383.677 -> การเอาความดีชนะความชั่วนั้น
1387.192 -> เป็นการชนะจิตใจด้วยศีลธรรม
1389.403 -> เป็นการชนะบริสุทธิ์สะอาด
1391.565 -> ทั้งสองฝ่าย
1392.639 -> ดับความพยาบาทอาฆาต
1394.708 -> ไม่ก่อกรรมจองเวรกัน
1396.646 -> ต่อไป
1397.992 -> ผิดกับความมุ่งหวังเขาร้ายมาเราก็ร้ายต่อไป
1402.657 -> เอาความชั่วชนะความชั่ว
1405.17 -> เอาความโกรธแค้นเป็นแรงดัน
1408.049 -> อนาคตที่จะมุ่งหวังก็คงจะอับลง
1412.502 -> การล้างแค้น
1413.954 -> ไม่ว่าแพ้หรือชนะ
1417.083 -> ย่อมจะก่อเวรก่อกรรมไม่มีที่สิ้นสุด
1421.199 -> ผมจะทำตามคำแนะนำของเพื่อน
1424.294 -> เอาความดีชนะความชั่ว
1427.587 -> ต่อไปนี้ขออย่าได้เป็นห่วง
1429.705 -> เพราะผมมาได้คิดเมื่อเพื่อนๆชี้แจง
1433.808 -> ด้วยความหวังดี
1435.255 -> เมื่อครู่นี้เอง
1436.832 -> พวกเราที่อยู่ในที่นั้นต่างก็พากันดีใจ
1441.219 -> ที่ได้เห็นเพื่อนได้สติ
1442.609 -> รู้สึกผิดชอบชั่วดีแล้ว
1444.462 -> พวกเราก็ได้แต่ภาวนา
1447.639 -> ขอให้เหตุการณ์ของเพื่อนคลี่คลายไปในทางดี
1452.04 -> เราก็คอยฟังข่าวด้วยความกระวนกระวาย
1455.589 -> ขอให้ได้ข่าวดี
1458.051 -> หรือเรื่องร้ายกลายเป็นดี
1460.653 -> คืนนั้นเมื่อกลับถึงบ้านแล้ว
1462.961 -> ข้าพเจ้าก็อดนึกถึงและเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้
1466.975 -> หากเพื่อนได้ปฏิบัติตามคำแนะนำ
1470.208 -> เพื่อนที่หวังดีแล้ว
1471.969 -> เหตุร้ายก็คงกลายเป็นดี
1474.411 -> ข้าพเจ้านึกแต่ในแง่ดีก็สบายใจ
1478.802 -> คืนนั้นทำให้ข้าพเจ้าหวนนึกถึง
1480.708 -> เมื่อครั้งไปในงานทำบุญที่วัดตะเคียนทอง
1483.714 -> จังหวัดนครนายก
1485.432 -> ครั้งนั้นสุภาพสตรีผู้หนึ่ง
1487.871 -> ได้เล่าเรื่องการถูกบุกรุกที่ดิน
1491.091 -> ของผู้ใกล้เคียงคู่หนึ่ง
1492.842 -> เกือบจะเป็นเรื่องพิพาทใหญ่โตขึ้น
1495.786 -> สุภาพสตรีผู้นั้นเห็นการเอาเปรียบขาดมนุษยธรรม
1501.049 -> การรุกล้ำที่ดินมากเกินไป
1503.911 -> จึงขอให้เจ้าพนักงานที่ดิน
1505.913 -> ทำการวัดสอบเขต
1507.836 -> คิดว่าคราวนี้คงจะเกิดโต้เถียงกันรุนแรง
1512.206 -> ผู้บุกรุกคงไม่ยอมง่ายๆ
1515.009 -> ตามนิสัยของมนุษย์ผู้เห็นแก่ตัว
1518.064 -> ชอบเบียดเบียนเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น
1520.894 -> แม้ตนเองจะมั่งมีมากมาย
1523.685 -> ผู้มีชื่อเสียง
1525.31 -> ก็ยังโลภอยากได้ของผู้อื่นอย่างไม่รู้จักพอ
1530.436 -> ครั้งถึงวันกำหนดทำรังวัด
1532.938 -> เจ้าหน้าที่มาพร้อมแล้ว
1534.79 -> ท่านผู้นั้นก็มาถึง
1537.214 -> คิดล่วงหน้าไว้ว่าจะต้องมีเรื่องโต้เถียงกัน
1541.757 -> อย่างหน้าดำหน้าแดง
1542.956 -> ถึงพริกถึงขิง
1544.816 -> คงจะเกิดความชิงชัง
1547.524 -> รังเกียจกันจนไม่อยากจะมองกัน
1549.981 -> และจะต้องเป็นไม้เบื่อไม้เมามาตลอดไป
1554.136 -> พระท่านว่าสิ่งใดในโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน
1559.364 -> เหตุการณ์กลับตรงกันข้าม
1561.866 -> เพราะท่านผู้นั้นได้ใช้คำพูดสุภาพเรียบร้อย
1566.101 -> ผิดกันเป็นคนละคน
1567.91 -> ซึ่งวันนั้นได้พูดกับสุภาพสตรีผู้นั้นว่า
1571.913 -> ที่ของคุณเกินเข้ามาในเขตของผมเท่าใด
1576.079 -> ขอให้คุณจัดการให้ถูกต้อง
1579.197 -> ตามแต่ความเห็นของคุณว่าสมควร
1581.679 -> ผมจะลงชื่อรับรองตามความเห็นของคุณ
1585.907 -> ว่าถูกต้องไว้ก่อน
1587.307 -> ผมมีธุระด่วนจะรีบไปหล่อพระพุทธรูป
1591.339 -> องค์ใหม่
1591.894 -> แล้วก็รีบเอารายการรังวัดมาลงชื่อ
1596.07 -> รับรองไว้ก่อนว่าถูกต้อง
1598.234 -> ทำให้สุภาพสตรีผู้นั้นตกตะลึง
1601.429 -> ไม่เคยนึกไม่เคยฝันว่าท่านผู้นี้
1604.664 -> จะเปลี่ยนจิตใจได้รวดเร็วเช่นนี้
1607.708 -> ต่อจากนั้นมา
1609.78 -> ก็มีข่าวว่าท่านผู้นี้ได้บริจาคเงินช่วยการกุศลมากมาย
1614.261 -> ท่านผู้นั้น
1616.992 -> ก็ได้ทำบุญและสร้างถาวรวัตถุ
1619.975 -> เป็นสาธารณประโยชน์
1621.775 -> เป็นการใหญ่
1622.543 -> เป็นผู้มีชื่อเสียงผู้หนึ่งในการทำบุญสร้างกุศล
1627.991 -> ต่อมามีชื่อว่า
1629.536 -> เป็นผู้ทำนุบำรุงพระบวรพระพุทธศาสนา
1634.075 -> ผู้หนึ่งในประเทศไทย
1636.504 -> อีกเรื่องหนึ่งคุณนายผู้เป็นสุภาพสตรี
1640.383 -> เจ้าของสวนกล้วยหอม
1642.515 -> มีบริเวณกว้างขวางและมีสวนละมุด
1645.682 -> ซึ่งอยู่ไกลกันคนละแห่ง
1648.005 -> สวนนี้อยู่ในจังหวัดชลบุรี
1651.585 -> คุณนายต้องปกครองดูแลสวน
1654.024 -> อันมีบริเวณกว้างขวางใหญ่โตเช่นนี้
1656.949 -> ย่อมจะไม่ทั่วถึง
1659.105 -> ทั้งสามีไปรับราชการอยู่ต่างจังหวัด
1662.415 -> ฉะนั้นปรากฏว่าทั้งกล้วยหอมที่ออกเครือ
1666.187 -> ถูกขโมยตัดไปเป็นประจำ
1668.501 -> ส่วนทางสวนละมุดนั้น
1671.166 -> ลูกยังดิบยังอ่อน
1673.678 -> ไม่ทันจะแก่ก็ถูกเก็บเอาไป
1676.243 -> สุภาพสตรีผู้นั้น
1678.886 -> มีศีลธรรมจึงนิ่งเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
1683.699 -> ไม่ได้ตีโพยตีพายแสดงความโกรธแค้น
1687.815 -> ตะโกนแช่งด่าคนที่มาลักขโมยของในสวน
1691.106 -> เหมือนชาวสวนบางคน
1693.128 -> ต่อมากล้วยหอมได้หายไปหลายเครือ
1696.579 -> คุณนายจึงได้เขียนหนังสือปักไว้
1699.541 -> ตอนที่กล้วยหอมถูกตัดไป
1701.915 -> มีใจความว่า
1703.184 -> ฉันทราบได้ดีว่าใครเป็นผู้ตัดกล้วยไป
1708.363 -> แต่ฉันไม่เอาเรื่อง
1710.494 -> จะตัดไปกินบ้านฉันก็ไม่ว่าอะไร
1713.33 -> และฉันก็ไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำ
1716.622 -> ฉะนั้นฉันอนุญาตให้ตัดไปกินได้ตามความประสงค์
1720.843 -> หลังจากปิดประกาศต่อมา
1723.643 -> ก็ปรากฏว่ากล้วยหอมที่หายไปนั้น
1727.199 -> ได้กลับมาอยู่ที่ตรงป้ายหนังสือ
1729.78 -> พร้อมกับมีหนังสือเขียนไว้ที่ใบตองแห้ง
1733.621 -> มีใจความว่า
1735.122 -> คุณนายที่เคารพผมไม่ทราบว่าคุณนายเป็นคนใจดีอย่างนี้
1741.771 -> ความดีของคุณนายทำให้ผมรู้สึกตัว
1744.887 -> ผมขอนำกล้วย
1746.494 -> ที่ผมตัดไปวันก่อน
1747.924 -> นั้นมาคืนให้แล้ว
1749.152 -> ผมขอกราบขอบพระคุณ
1752.301 -> ว่าจะไม่รบกวนอีก
1754.037 -> ส่วนทางสวนละมุดนั้น
1756.606 -> คุณนายก็เขียนหนังสือปักไว้
1759.183 -> ว่าละมุดนี้ฉันอนุญาตให้เก็บกินได้
1764.183 -> แต่ขอไว้ให้ลูกมันโตและแก่สุกเสียก่อน
1768.515 -> เพราะเมื่อเก็บไปดิบๆลูกยังไม่โตยังไม่แก่มันก็ไม่สุก
1774.271 -> กินไม่ได้เสียของเปล่าๆ
1776.587 -> ขอให้เก็บเอาไปกิน
1779.134 -> เมื่อผลมันแก่สุขเถิด
1780.988 -> นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเกือบ 2 ปีแล้ว
1784.35 -> ทั้งกล้วยหอมและละมุดไม่ได้หายอีกเลย
1788.31 -> เรื่องนี้คุณนายได้นำมาเล่าให้ฟัง
1791.53 -> ข้าพเจ้าก็อดโมทนาไม่ได้
1794.416 -> คนเราถ้าได้รู้นิสัยใจคอเข้าใจกันดีแล้ว
1798.868 -> ก็ย่อมจะเกรงความดี
1801.447 -> วิถีชีวิตของมนุษย์มีทุกแง่ทุกมุม
1805.187 -> มีเหตุการณ์เกิดขึ้นแปลกๆ
1808.037 -> แต่การชนะความชั่วด้วยความดี
1810.906 -> ย่อมไม่มีการก่อเวรก่อกรรม
1813.831 -> เป็นชัยชนะ
1815.402 -> แบบพระทำให้สบายใจอย่างไม่มีศัตรู
1819.01 -> หลังจากการกินเลี้ยงในคืนนั้น
1821.896 -> แล้วต่อมาประมาณ 1 เดือน
1824.132 -> ข้าพเจ้าได้รับจดหมายทางไปรษณีย์
1827.428 -> เปิดออกอ่านแล้วทำให้ข้าพเจ้าดีใจ
1830.516 -> เพราะกำลังรอคอยข่าวด้วยความร้อนใจ
1834.812 -> และไม่นึกว่าจะได้รับทราบทางจดหมาย
1838.215 -> คิดว่าคงจะได้รับข่าวบอกเล่าจากเพื่อนมากกว่า
1842.275 -> ใจความในจดหมายตอนหนึ่งว่า
1845.271 -> ผมไม่ทราบว่าจะขอบคุณเพื่อนๆที่หวังดี
1849.677 -> ต่อผมในคืนวันนั้นอย่างไร
1851.667 -> ให้ถูกกับความรู้สึกจากใจจริง
1854.669 -> ซึ่งบัดนี้เรื่องการรุกล้ำที่ดินของผม
1858.748 -> ลงเอยกันอย่างเรียบร้อยและสวยงาม
1862.414 -> ก็เพราะทำตามคำแนะนำ
1864.521 -> ของเพื่อนๆจึงเกิดผลดี
1866.614 -> แรกตั้งใจว่าจะมาขอบคุณด้วยตนเอง
1870.03 -> แต่มานึกดูว่า
1872.419 -> ขอบคุณด้วยปากกลัวจะล่าช้าไป
1876.002 -> ผมจึงจดหมายมาก่อน
1878.298 -> ถึงเพื่อนทุกคน
1879.637 -> ขอให้รู้ว่าทุกอย่างเรียบร้อยเพียงเท่านี้ก่อน
1883.197 -> แล้วพายหลังผมจะหาเวลาเชิญทานอาหาร
1887.282 -> แล้วเล่าเรื่องปลีกย่อยให้ฟังอีก
1891.222 -> หลังจากวันที่ข้าพเจ้าได้รับจดหมายของเพื่อน
1893.931 -> ต่อจากนั้นมาไม่นานนัก
1896.238 -> เพื่อนก็ได้ติดต่อนัดหมาย
1898.38 -> ให้เราไปร่วมรับประทานอาหารกลางวัน
1900.624 -> ที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง
1902.472 -> แม้วันนั้นจะมีเพื่อนมาไม่พร้อมหน้ากัน
1905.974 -> เหมือนคืนงานเลี้ยงวันเกิดที่บ้านเพื่อน
1909.22 -> เพราะมีบางท่านอยู่ต่างจังหวัด
1911.759 -> และบางท่านก็ติดราชการ
1913.775 -> แต่เราก็มีหลายท่านอยากรู้ผลงาน
1917.229 -> ที่ได้ออกความเห็นแนะนำไปให้ปฏิบัติ
1920.975 -> ในคืนนั้นว่าจะเกิดผลดีอย่างไร
1924.459 -> เที่ยงวันนั้นพวกเราต่างเจริญอาหาร
1927.858 -> และยังได้เรียกร้องความสนุกสนาน
1931.454 -> สนิทสนม
1932.366 -> ที่ชะงักลงในคืนเลี้ยงวันเกิดนั้นกลับคืนมา
1935.585 -> อีกครั้งหนึ่ง
1936.888 -> เมื่อได้เหตุผล
1938.823 -> เรื่องของเพื่อนลุล่วงไปในทางดีอย่างนึกไม่ถึง
1942.138 -> เพื่อนเล่าว่าหลังจากผมได้กลับจากงานเลี้ยง
1946.46 -> กลับไปถึงบ้านคืนนั้น
1949.002 -> แรกๆผมยังใช้ความคิดหนัก
1952.25 -> มีความกังวลและหนักใจ
1954.442 -> เรื่องที่เกิดขึ้น
1955.434 -> ผมรู้ว่าเพื่อนๆต่างก็แสดงความวิตกกังวล
1958.968 -> เป็นห่วงด้วยกัน
1960.712 -> กลัวผมจะขาดสติทำสิ่งที่ไม่ควรทำลงไป
1964.051 -> ผมรู้ได้ด้วยกริยาท่าทางสีหน้าของเพื่อน
1968.795 -> ได้ดีผมนึกภูมิใจที่มีเพื่อนผู้หวังดี
1973.118 -> ที่คอยช่วยเหลือแนะนำ
1974.796 -> แก้ปัญหาที่ยากก็สามารถให้ง่ายเข้า
1979.513 -> เข้าเรื่องใหญ่ก็กลายเป็นเรื่องเล็ก
1982.165 -> และเพื่อนทุกคนล้วนแต่เคยผ่านชีวิตมามาก
1985.848 -> และคงผ่านปัญหายากมาไม่น้อย
1988.654 -> ทำให้ผมสบายใจ
1990.729 -> เมื่อคิดถึงเพื่อนดีๆ
1992.493 -> ยังสงสัยตัวเองว่าหากคืนนั้น
1996.592 -> ผมไม่ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนๆแล้ว
1999.412 -> ความรู้สึกทางอารมณ์
2001.737 -> ทั้งเจ็บทั้งแค้นความโกรธความพยาบาท
2005.492 -> ผมก็คงจะขาดสติทำอะไรโง่ๆลงไป
2008.758 -> เรื่องมันคงลุกลามใหญ่โต
2011.248 -> และคงไม่จบง่ายๆ
2013.412 -> ผมคงจะได้รับกรรมการกระทำครั้งนี้
2017.41 -> อย่างน้อยแบกความทุกข์ความแค้น
2020.142 -> ความโกรธไว้ในใจไม่มีวันสิ้นสุด
2023.505 -> เพราะผมจะต้องเกิดศัตรู
2026.183 -> คอยพยาบาทจองเวรจองล้างกันต่อไป
2029.286 -> คนเราเวลาโกรธไม่ทันคิดว่า
2032.621 -> จะมีอะไรเกิดติดตามมาภายหลัง
2035.411 -> มีแต่ความแค้นคิดแต่จะคอยมุ่งทำลาย
2039.355 -> ฝ่ายตรงกันข้ามแก้เผ็ดให้หายแค้น
2042.715 -> เหมือนสาดน้ำรดกัน
2045.268 -> ย่อมจะเปรียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย
2047.523 -> ไม่ว่าฝ่ายแพ้หรือชนะ
2050.992 -> ย่อมก่อเวรกันต่อไปไม่สิ้น
2054.644 -> เวลาโกรธเหมือนคนบ้า
2056.615 -> คิดแต่ว่าจะเป็นอะไรก็เป็น
2059.583 -> ใครจะกลัวใคร
2061.444 -> ถ้ามีคนมายุ
2063.51 -> เท่ากับแรงสาดน้ำมันใส่กล่องไฟ
2066.927 -> ฉะนั้นเมื่อผมได้ยินเพื่อนขี้เมา
2069.8 -> พูดแนะนำ
2070.953 -> ก็เกิดมีจิตใจดุเดือด
2073.554 -> เหมือนไฟจี้จุดแผล
2076.111 -> ทั้งเจ็บทั้งร้อนขึ้นมา
2077.506 -> แต่เมื่อได้ยินพวกเพื่อนๆ
2080.359 -> พูดเข้าหลักมีเหตุผลเหมือนเอาน้ำเย็นมาดับ
2083.279 -> ผมก็กลับได้สติขึ้นมา
2086.279 -> นึกถึงเรื่องความสงสาร
2088.701 -> ที่เคยอ่านผมจึงตั้งจิต
2092.038 -> ให้ความสงสารแผ่เมตตาแก่คนที่รุกล้ำที่ดิน
2095.701 -> ซึ่งผมยังไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
2100.15 -> จะเป็นใครก็ช่าง
2101.894 -> เมื่อเขาได้มามีความผูกพันในชีวิต
2105.387 -> นำความเดือดร้อนมาสู่ผม
2108.474 -> แล้วผมก็ควรระงับใจให้ปกติ
2111.728 -> โดยไม่โกรธตอบ
2113.218 -> ใช้การแผ่เมตตาให้ความสงสาร
2116.275 -> จิตใจก็หมดความฟุ้งซ่านกังวล
2119.284 -> ความโกรธความเจ็บแค้นก็ค่อยๆหายไป
2123.143 -> ผมก็ ตามคำแนะนำของเพื่อนๆ
2126.876 -> ผมรีบจัดการสืบหาเจ้าของที่ดิน
2130.218 -> ไร่ข้างเคียงกับไร่ของผมอย่างเงียบๆ
2133.165 -> ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องการสืบหาทางหอ
2138.111 -> ทะเบียนจังหวัดเพื่อรู้ที่ดินใกล้เคียงไม่ยาก
2140.83 -> นักที่สุดผมก็รู้ว่าเจ้าของที่ดินรายนี้
2144.728 -> บ้านอยู่ในจังหวัดพระนครที่เดียวกับผม
2147.884 -> และยังทราบว่าเจ้าของที่ดิน
2150.668 -> ก็ไม่เคยเดินทางไปที่ไร่เช่นเดียว
2153.185 -> กันผมจึงนึกแน่ใจว่า
2156.077 -> เรื่องที่เกิดขึ้น
2157.406 -> ร้ายดีครั้งนี้เจ้าของที่ดินคงจะไม่รู้ไม่เห็นเป็นใจ
2163.159 -> เพราะผมได้ทราบว่าเจ้าของไร่ที่ดินรายนี้
2167.256 -> เป็นผู้ที่มีคนรักใคร่นับถือ
2170.423 -> ว่าเป็นคนที่มีจิตใจเที่ยงธรรม
2173.426 -> เป็นคนใจบุญเคยสร้างบุญกุศลมากมาย
2177.162 -> นึกเสียใจว่า
2179.164 -> ผมควรจะไปทำความรู้จักไว้ก่อน
2182.037 -> ก็คงไม่มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นเป็นแน่
2185.596 -> เมื่อทราบที่อยู่ของท่านเจ้าของที่ดินที่
2189.369 -> ทำไร่
2190.861 -> ผมจึงได้สืบรู้แล้ว
2192.655 -> ผมก็ตรงเข้าไปหาซึ่งท่านผู้นั้นก็อยู่ในกรุงเทพฯ
2196.606 -> ครั้งแรกท่านก็ให้การต้อนรับผมเป็นอย่างดี
2200.246 -> เพราะยังไม่รู้ว่าผมเป็นใคร
2202.547 -> มาหาและมีธุระด้วยเรื่องอะไร
2205.698 -> แต่พอรู้เรื่องว่าผมเป็นเจ้าของที่ดิน
2208.791 -> มีไร่เขตติดต่อกับที่ดินของท่าน
2211.765 -> เท่านั้นก็เปลี่ยนสีหน้าบึ้งตึง
2214.952 -> แสดงกิริยารังเกียจ
2216.798 -> ว่าไม่เป็นมิตรทำถ้าโกรธขึ้นมาทันที
2220.987 -> จะลุกหนีไปให้พ้น
2223.212 -> พรางพูดอย่างโกรธไม่มีหางเสียงว่า
2226.402 -> คุณรุกล้ำที่ดินผม
2228.784 -> ตัดต้นไม้ของผมยังไม่พอใจอีกหรือ
2231.769 -> จะมาเอาอะไรกับผมอีกล่ะ
2234.471 -> ผมไม่มีเวลาจะพูดกับคุณอีก
2237.127 -> เมื่อได้ยินคำพูดก็ชะงัก
2239.618 -> นึกว่าคำพูดเหล่านี้
2242.047 -> ควรจะเป็นผมพูด
2243.594 -> แต่ผมก็ไม่มีเวลาคิด
2245.867 -> ได้แต่ขอร้องให้ท่านอดทนฟังผม
2248.971 -> ให้ได้ความแจ่มแจ้งเสียก่อน
2251.408 -> ให้สมกับผมได้อุตส่าห์สืบหามาจนพบบ้านท่าน
2256.007 -> ผมนึกว่าคงมีอะไรเข้าใจกันผิดขึ้นเป็นแน่
2260.11 -> ผมหรือคุณที่รุกล้ำที่ดินกันแน่
2263.247 -> เมื่อมีสิ่งใดผิดถูกก็จะได้ปรับความเข้าใจกัน
2267.569 -> ให้เรียบร้อยโดยสันติ
2268.893 -> เพราะต่อไปเราก็จะได้เป็นเพื่อนบ้านใกล้เคียงกัน
2273.87 -> หากที่ดินของท่านรุกล้ำเข้ามาในที่ดินของผมจริงเท่าใด
2279.521 -> ผมยินดีคืนให้
2282.089 -> ขอเพียงให้ผมได้รับความยุติธรรม
2284.798 -> ให้ได้รับความสงบสุขในบั้นปลายของชีวิต
2289.093 -> ผมต้องหนีความแออัด
2291.053 -> ของเมืองที่มีทั้งคนดีและคนชั่ว
2293.549 -> และผมก็ไม่ถือว่าที่ดินและไร่พืชเป็นสมบัติอะไรแน่นอน
2299.315 -> คิดว่าเป็นเพียงที่พักอาศัย
2301.554 -> เมื่อเวลามีชีวิตอยู่
2303.537 -> ผมมีอายุมากแล้วความตายก็ใกล้เข้ามา
2308.117 -> ตายไปจะขนที่ดินติดตัวไปไม่ได้
2311.401 -> และจะยึดถือเป็นสมบัติอะไรจริงจัง
2314.894 -> ท่านผู้นั้นนั่งนิ่งอย่างเสียมิได้
2318.637 -> ฟังผมพูดกิริยาท่าทางสงบขึ้น
2321.729 -> ความโกรธความรังเกียจก็น้อยลง
2325.594 -> ผมจึงเริ่มเรื่องการบุกรุกที่ดิน
2329.692 -> ตามที่ผู้จัดการไร่ของผม
2332.156 -> ได้รายงานส่งข่าวมา
2334.653 -> ตลอดจนครั้งหลังได้ทราบว่า
2337.418 -> ตัดพืชและทำลายไม้ยืนต้น
2340.549 -> เสียหายท่านผู้นั้นฟังผมเล่าแล้วก็ตกตะลึง
2344.682 -> อ้าปากค้าง
2346.253 -> เหมือนถูกผีหลอกกลางวัน
2348.407 -> เพราะท่านรู้สึกว่า
2349.887 -> ฝ่ายผมต่างหากที่รุกล้ำที่ดิน
2353.375 -> และตัดต้นไม้
2355.048 -> เมื่อรู้เรื่องกันดีแล้ว
2357.7 -> ความบึ้งตึงท่าทางแสดงความรังเกียจในตัวผม
2361.605 -> ก็หายหมดสิ้นไป
2363.302 -> เพราะเราเข้าใจกันดี
2365.919 -> แล้วมัวหลงโกรธกันทั้งสองฝ่าย
2368.906 -> เพราะเข้าใจผิด
2370.846 -> ท่านผู้นั้นกล่าวว่า
2372.285 -> เมื่อท่านได้รับรายงานจากผู้จัดการไร่
2376.549 -> ก็หลงโกรธเจ็บใจจนนอนไม่หลับ
2379.012 -> คิดว่าจะจัดการไอ้คนที่รุกล้ำที่ดินของท่านอย่างมิ่นเกียรติ
2384.302 -> แม้จะฉิบหายขายตนก็ยอมทุ่มเทตลอด
2388.234 -> จนทำลายชีวิตผม
2389.71 -> ท่านบอกว่า
2391.923 -> ทำได้เพราะโกรธความจริง
2393.837 -> ท่านเจ้าของที่ดินติดต่อกับเขตของผม
2396.36 -> นั้นเป็นคนมีนิสัยคนดีมีศีลธรรม
2400.641 -> แต่ความโกรธความแค้นความเจ็บใจ
2403.638 -> ถ้าได้ไปสิงอยู่ในตัวผู้ใด
2406.936 -> และก็อาจทำลายได้ทุกสิ่ง
2409.619 -> เพราะขาดสติ
2411.251 -> เมื่อเราได้ติดต่อรู้เรื่องกันดีแล้ว
2413.581 -> เราก็ปิดเป็นความลับ
2416.183 -> ได้พยายามส่งคนที่ไว้ใจได้สองฝ่าย
2419.758 -> ออกไปสืบลับๆทั้งสั่งให้คนงานเข้ามา
2423.482 -> ช่วยทำงานในบ้านกรุงเทพฯ
2425.345 -> แล้วก็สอบสวนครั้งละคน
2427.858 -> เราก็ได้ความว่า
2430.744 -> ผู้จัดการดูแลไร่
2432.786 -> ซึ่งเราได้จัดส่งไปจากกรุงเทพฯ
2435.274 -> ด้วยกันทั้งสองฝ่าย
2437.164 -> สำหรับของท่านผู้นั้นก็เป็นหลานห่างๆของภรรยา
2441.659 -> ส่วนทางผมก็เป็นญาติเกี่ยวทางคุณแม่
2445.305 -> ทั้งสองก็เกิดไปขัดใจกัน
2448.845 -> ขึ้นเพราะต่างก็อยู่ในวัยหนุ่ม
2450.438 -> ไปชอบพอรักใคร่กับหญิงงามบ้านป่าคนเดียวกัน
2455.062 -> จึงต่างก็ไปอวดมั่งอวดมีเป็นเศรษฐีกับผู้หญิง
2459.709 -> ต่างก็ชิงดีชิงเด่นทำให้ก่อเป็นศัตรู
2463.569 -> กันขึ้นมาต่างก็คอยทำลายพืชผลซึ่งกันและกัน
2467.534 -> เราต่างก็ทราบแน่ชัดว่า
2470.657 -> เป็นการทำของคนโง่ๆ
2473.133 -> ที่อวดฉลาดไม่นึกว่าวันหนึ่งข้างหน้า
2476.298 -> เจ้าของทั้งสองฝ่ายคงจะรู้ความจริง
2480.709 -> ตลอดหญิงที่ตนรักที่ตนอวดไว้
2484.445 -> รู้ความถึงแล้ว
2486.826 -> เรื่องจะลงเอยกันด้วยความเศร้า
2488.956 -> และความอับอาย
2491.609 -> เพราะไม่มีความจริงดังอวดอ่าง
2495.065 -> เราต่างก็เรียกผู้จัดการดูแลไร่
2497.44 -> ผู้อวดกับผู้หญิงว่าเป็นเจ้าของไร่
2500.453 -> ให้กลับกรุงเทพฯ
2502.139 -> แล้วก็สอบสวน
2504.328 -> ก็รับสารภาพ
2505.68 -> เรื่องราวความขัดแย้ง
2507.754 -> การรุกล้ำที่ดินก็จบลงโดยดี

ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=txqY28GcuEg