เด็กชายกับขี้เมา | นิทานก่อนนอน | PA PLEARN
เด็กชายกับขี้เมา | นิทานก่อนนอน | PA PLEARN
เด็กชายกับขี้เมา | นิทานก่อนนอน | PA PLEARN
#ฟังก่อนนอน #นิทานก่อนนอน #เรื่องเล่าก่อนนอน #ฟังธรรมะ
Music : Bensound
Content
1.219 -> เด็กชายกับขี้เมา
5.695 -> เด็กชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง เป็นเด็กที่มีจิตใจดีงามมาก
10.229 -> เขามักช่วยเหลือทุกคนที่เดือดร้อนโดยไม่หวังผลตอบแทน
15.248 -> จนบางครั้งการช่วยเหลือของเขา
ก็ทำให้เพื่อนๆ และคนรอบข้างข้องใจว่า
21.726 -> จะช่วยคนอื่นไปทำไมกันนักหนา ช่วยไปก็ไม่เห็นจะได้อะไร
26.414 -> เด็กชายตัวเล็กๆ ไม่เคยตอบใครหรอกว่า
เหตุใดเขาจึงต้องช่วยเหลือคนอื่นๆ อยู่เสมอ
33.266 -> เขารู้ว่า คำตอบในใจตนเอง
จะไม่ช่วยให้ใครๆ เข้าใจอะไรๆดีขึ้นถ้าคนๆ นั้น
41.675 -> มิใช่คนที่มีจิตใจอยากจะช่วยเหลือผู้อื่นเช่นเดียวกับเขา
46.457 -> วันหนึ่งเด็กชายออกไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ ที่ทุ่งกว้าง
51.264 -> จนกระทั่งใกล้เวลาโพล้เพล้แล้ว
พวกเด็กๆ จึงชวนกันกลับบ้าน
56.719 -> ระหว่างทางที่เดินกลับบ้านนั่นเอง
เด็กชายเห็นม้าตัวหนึ่งมีอาน
62.032 -> แต่กลับไม่มีคนขี่อยู่บนอ่าน
จึงร้องถามเพื่อนๆ ว่า
67.317 -> มีใครรู้บ้างว่าม้าตัวนี้เป็นของใคร
ทำไมมันถึงมาเดินป้วนเปี้ยนด้วยอานที่ว่างเปล่าแบบนี้
74.449 -> แต่ไม่มีเด็กคนไหนรู้จักเจ้าของม้าตัวนี้
77.532 -> และบางคนก็ยังให้ความเห็นอีกว่า
น่าจะเป็นม้าของพวกขี้เมาแถวๆ นี้แหละ
83.115 -> พวกนี้ชอบขี่ม้าไปกินเหล้าในตลาด
พอเมามายได้ที่กลับมา แต่ไม่มีแรงบังคับม้า
90.947 -> ก็เลยตกลงมาจากอาน คนพวกนี้น่ะ
ข้าเห็นอยู่บ่อยๆ ถ้าอย่างนั้นก็น่าเป็นห่วงมาก
98.988 -> เราน่าจะลองย้อนกลับไปค้นหาเจ้าของม้าคนนี้ดูนะ
เด็กชายบอกเพื่อนๆ ไปหาทำไมกันนี่ก็ใกล้จะมืดแล้วด้วย
108.278 -> เราต้องรีบกลับบ้านให้ทันมื้อเย็นนะ
ไม่อย่างนั้นจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาเล่นอีก
114.236 -> เด็กคนหนึ่งกล่าว ใช่ๆ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า
พวกขี้เมาน่ะไม่ใช่คนดีหรอก
121.568 -> ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ
ให้มันได้รับบทเรียนซะบ้าง อีกคนหนึ่งสนับสนุน
126.901 -> และเป็นคนอื่นๆที่เหลือก็พยักหน้าเห็นด้วย
ถ้าอย่างนั้นพวกเจ้ากลับบ้านไปก่อนเถิด
133.62 -> ข้าจะตามหาคนๆ นั้นดู เด็กชายบอกย้ำด้วย
ความคิดเดิมของตน เอ๊ะเจ้านี่ดื้อจริง
141.149 -> กลับกันเถอะน่าอย่าไปสนใจเลย
เด็กหญิงคนที่มีอายุมากที่สุดกล่าว
146.69 -> พร้อมกับเดินไปฉุดแขนเด็กชาย
แล้วเขาก็ค่อยๆ แกะมือรุ่นพี่ออกอย่างสุภาพ
152.647 -> พร้อมกับกล่าวว่า
ขอโทษที ข้าอยากจะลองไปตามหาเจ้าของม้าดูสักหน่อย
158.897 -> เผื่อว่าเขาจะตกจากหลังม้าบาดเจ็บสาหัส
และต้องการความช่วยเหลือ
163.938 -> ข้าจะได้ช่วยเขาได้
เพื่อนๆ เห็นว่าคงเปลี่ยนความตั้งใจของเด็กชายไม่ได้
169.437 -> จึงพากันเดินทางกลับบ้าน
ส่วนเด็กชายก็เดินย้อนกลับไปตามถนน
175.8 -> พลางมองหาผู้เคราะห์ร้าย ที่อาจจะตกลงจากหลังม้า
หลังจากเดินหาอยู่สักครู่ เด็กชายก็พบร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่ง
185.06 -> นอนสลบอยู่ข้างทาง เขาจึงวิ่งไปหาน้ำจากแม่น้ำใกล้ๆ
189.976 -> มาลูบหน้าลูบตาผู้ชายคนนั้น จนฟื้นจากอาการหมดสติ
แต่กระนั้นเขาก็ยังมีอาการเมามายสลึมสะลือ
199.266 -> และพูดจาไม่รู้เรื่องอยู่ดี
นี่ก็ค่ำแล้วแต่เรายังถามไม่ได้ความเลยว่า
205.14 -> บ้านของเขาอยู่ที่ไหนอย่างนั้น
คงต้องพาเขาไปบ้านของเราก่อน เด็กชายคิด
212.848 -> แล้วเข้าแบกร่างของชายขี้เมาผู้นั้น
เพื่อพากลับไปนอนพักต่อที่บ้านของตนทันที
219.306 -> เด็กชายตัวเล็กๆแบกร่างชายหนุ่มขี้เมากลับบ้านอย่างทุลักทุเล
และทั้งคู่ก็สกปรกมอมแมมมาก
227.28 -> เพราะล้มลุกคลุกคลานด้วยกันมาตลอดทาง
ดังนั้น เมื่อสมาชิกในบ้าน เห็นสภาพของเด็กชายตัวเล็กๆ
235.97 -> และชายขี้เมาแล้ว พวกเขาจึงพากันโกรธเด็กชายเป็นการใหญ่
เจ้าลูกคนนี้ชักเอาใหญ่แล้วนะ
243.969 -> กลับบ้านก็ช้า ซ้ำยังพาขี้เมาที่ไหนไม่รู้กลับมาบ้านอีก
อยากถูกตีนักหรืออย่างไรกัน
250.76 -> แม่ของเด็กชายตวาดลั่น
นั่นน่ะสิจ๊ะแม่ ลูกเองก็รู้สึกกลัวขี้เมานัก
257.051 -> เพื่อนๆของลูกบอกว่า พวกนี้น่ะ ชอบรังแกผู้หญิงจะตายไป
พี่สาวของเด็กชายกล่าวอย่างหวาดหวั่น
265.216 -> พลางมองชายขี้เมาอย่างรังเกียจ
ยิ่งไปกว่านั้น มันอาจจะเป็นพวกขี้ขโมยก็ได้
271.799 -> พ่อของเด็กชายกล่าวด้วยความหวาดระแวง
เห็นไหมเล่าเจ้าลูกจอมดื้อ
277.798 -> ว่าเจ้าทำให้คนในบ้านเสียขวัญมากแค่ไหน
เพราะฉะนั้น จงเอาเจ้าขี้เมานี้ออกไปจากบ้านเราเดี๋ยวนี้
285.255 -> ไม่อย่างนั้น แม่จะงดอาหารของเจ้าทั้งมื้อนี้และวันพรุ่งนี้ด้วย
ผู้เป็นแม่พูดขู่ลูกชาย
292.171 -> พ่อแม่และพี่ที่รักของข้า
คนๆนี้เขาอาจจะเป็นขี้เมาก็จริง
298.5 -> แต่เขาก็เป็นมนุษย์เหมือนกับเรา
และเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องช่วยเหลือเขาด้วย
304.128 -> เด็กชายกล่าว แล้วหันกลับไปพูดกับแม่ของว่า
หากแม่จะงดอาหารลูกก็งดเถิด
311.085 -> เพราะลูกทำให้แม่และทุกคนไม่มีความสุขในบ้านของเรา
แต่อย่างไรเสียลูกก็จะขอดูแลเขาในบ้านของเรา
319.793 -> จนกว่าเขาจะมีสติมากพอ และดูแลตนเองได้
เด็กชายยืนยัน สุดท้ายเด็กชายก็นำขี้เมาไปอาบน้ำ
329.46 -> เพื่อให้เขาสดชื่นขึ้น หลังจากนั้น
ก็หาเสื้อผ้าเก่าๆ ของพ่อมาให้ใส่
336.165 -> แทนเสื้อผ้าชุดเดิมที่สกปรกเลอะเทอะ จนนึกสภาพเดิมไม่ออก
จากนั้นจึงพาขึ้นนอนบนที่นอนของตนเอง
344.72 -> ท่ามกลางความไม่พอใจของคนในบ้าน
ชายขี้เมาคนนั้น เมื่อได้อาบน้ำเย็นและนอนหลับบนที่นอน
352.622 -> สักครู่ก็รู้สึกดีขึ้นมาก เขาค่อยๆรู้สึกตัว
และคืนสติดังเดิม เด็กชายเห็นดังนั้น
361.662 -> ก็รีบปรี่เข้าไปถามว่า ฟื้นแล้วหรือพี่ชาย
ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ท่านพอจะบอกได้หรือไม่ว่า
370.203 -> บ้านของท่านอยู่ที่ใด ข้าจะได้ช่วยนำท่านไปส่งได้
ชายขี้เมากระพริบตามองเด็กชายตัวเล็กๆ ที่ช่วยเขาไว้
378.868 -> แล้วตอบว่า ข้าไม่มีบ้านหรอก
ทันใดนั้น ก็มีเสียงทุกประตูห้องดังลั่นขึ้น
386.701 -> ตามมาด้วยเสียงแม่ของเด็กชายที่ตะโกนผ่านประตูมาด้วยความโกรธ
391.283 -> ออกมานะ เจ้าลูกไม่รักดี ลากเจ้าขี้เมานั้นออกมาด้วย
ตอนนี้มีทหารเข้ามาอยู่ในบ้านของเราเต็มไปหมด
398.782 -> เพราะเจ้าแท้ๆ ที่แส่เข้าไปช่วยคนไม่มีหัวนอนปลายเท้านั่น
403.365 -> เจ้ากำลังทำให้บ้านของเราต้องพบกับความลำบาก
เด็กชายฟังแม่ของตนกล่าว
409.08 -> แล้วหันไปถามชายขี้เมา ท่านเป็นขโมยหรือเปล่า
ไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอก ชายขี้เมาตอบพร้อมยิ้มแปลกๆ
418.238 -> เด็กชายเปิดประตูออกจากห้องนอน
เป็นจริงอย่างที่แม่ของเขาว่า
423.987 -> ตอนนี้ มีทหารหน้าตาขึงขังยืนอยู่ในบ้านเต็มไปหมด
เด็กชายหันไปมองคนอื่นๆในบ้าน พบว่า
432.445 -> ทั้งหมดกอดกันกลมด้วยความตื่นกลัว
เมื่อใกล้ค่ำ เจ้าได้ช่วยชายคนหนึ่งไว้หรือไม่
439.402 -> ทหารคนหนึ่งถามด้วยเสียงเข้ม
ครับท่าน ข้าช่วยชายคนหนื่งเอาไว้
445.401 -> เขาเมามาก เค้าตกจากหลังม้า เด็กชายตอบ
450.026 -> อะไรนะ ทหารร้องด้วยเสียงดัง
453.525 -> ทำเอาพ่อแม่และพี่สาวของเด็กชายสะดุ้งโหย่งด้วยความตกใจ
457.983 -> แล้วตอนนั้นเอง ชายขี้เมาซึ่งตอนนี้หายเมาแล้ว
ได้ก้าวออกมาจากห้อง
464.441 -> อย่าดุนักสิ คนอื่นเค้าตกใจหมดแล้วเห็นไหม
ชายหนุ่มซึ่งเคยเป็นชายขี้เมากล่าว
471.44 -> พลางหัวเราะอย่างขบขัน
เจ้าชาย ทหารทุกนายร้องอุทานพร้อมกัน
478.564 -> แล้วทันใดนั้น ทุกคนก็นั่งลงถวายบังคมเจ้าชายอย่างพร้อมเพรียงกัน
483.997 -> จะ จะ จะ เจ้าชายหรือ
พ่อ แม่ และพี่สาวของเด็กชายร้องลั่นบ้าน
489.687 -> ใช่แล้ว เราคือเจ้าชาย ต้องขอโทษ เมื่อครู่เราเสียกิริยาไปบ้าง
แต่เรามิใช่ขี้เมาที่เมาจนเป็นนิสัยหรอกนะ
501.936 -> เจ้าชายตรัส พร้อมยิ้มแย้มไปทางพ่อแม่และพี่สาวของเด็กชาย
507.018 -> ซึ่งทำหน้าเหรอหราไม่รู้จะปฏิบัติตัวอย่างไร
เมื่อตอนเช้า เราได้ไปสังสรรค์กับทูตต่างชาติ
514.976 -> ยังที่พักตากอากาศของเขาในเมืองแห่งนี้
แต่เรานั้นคออ่อนมาก เพราะฉะนั้น
521.52 -> เมื่อดื่มของมึนเมาเพียงเล็กน้อย
ก็จะมีอาการเมามายทันที และตอนกลับ เรารู้สึกมึนๆ
529.68 -> จนบังคับม้าผิดทาง ม้าของเราจึงพาเราวิ่งมาทางนี้
แล้วเราก็พลัดตกจากหลังม้า
537.889 -> นอนอยู่ข้างถนนดังที่เด็กน้อยคนนี้ไปพบเข้านั่นแล เจ้าชายกล่าว
543.722 -> นับเป็นบุญคุณของครอบครัวข้าพระองค์
ที่ได้มีโอกาสต้อนรับเจ้าชายเจ้าค่า
549.596 -> พ่อของเด็กชายทูลเจ้าชายเสียงสั่น
552.596 -> หามิได้
เราต่างหากรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบกับบุตรชายผู้มีน้ำใจงามของท่าน
559.22 -> เขาช่วยเราทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้าตากันมาก่อน
ทั้งๆ ที่ใครๆ บอกว่า เราอาจจะเป็นขี้เมามีอันตราย
568.344 -> แต่เขาก็ช่วยเราเพราะเห็นว่าเราเป็นเพื่อนมนุษย์เช่นเดียวกับเขา
เจ้าชายตรัสอย่างซาบซึ้งพระทัย
575.426 -> พร้อมกับดึงมือของเด็กชายมากุมไว้อย่างรักใคร่
เด็กน้อย แม้เจ้าจะเป็นเพียงเด็กชายตัวเล็กๆ
583.092 -> แต่หัวใจของเจ้านั้นยิ่งใหญ่นัก
จงรักษาความดีนี้ต่อไปเถิด
588.883 -> เพื่อว่าเมื่อเติบโตขึ้น
เจ้าจะได้ช่วยเหลือผู้คนที่ต้องการน้ำใจจากคนเช่นเจ้า
595.242 -> และช่วยปลดปล่อยความทุกข์ยากให้หมดไปจากพวกเขาได้
599.224 -> แล้วเมื่อนั้น ทุกคนจะพากันกล่าวถึงเจ้าด้วยความรักและนับถือเป็นอย่างยิ่ง
605.047 -> ตรัสเสร็จ เจ้าชายพร้อมเหล่าทหารก็พากันกลับวังทันที
610.088 -> ในเวลาต่อมา
เด็กชายตัวเล็กๆ ได้เติบโตขึ้นเป็นหนุ่มน้อยที่มีนิสัยชอบช่วยเหลือผู้อื่นดังเดิม
618.212 -> เจ้าชาย ซึ่งบัดนี้เป็นพระราชาแล้ว
ก็ส่งคนมาเชิญหนุ่มน้อยให้เข้าไปเป็นคนสนิทของพระองค์ในพระราชวังนั่นเอง
637.377 -> ถ้าชอบอย่าลืมกดไลค์ กดแชร์ และกดติดตาม
เพื่อเป็นกำลังใจให้ช่องภาเพลินด้วยนะคะ
644.417 -> ขอบพระคุณที่ติดตามรับฟังค่ะ
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=UwSogGqM-CM