
อาถรรพ์โจผักไร่ | ดินแดนสนธยา EP.131
อาถรรพ์โจผักไร่ | ดินแดนสนธยา EP.131
อาถรรพ์โจผักไร่ | ดินแดนสนธยา EP.131
เสียงพากย์ Nonameให้เสียงภาษาไทย
ฝากกด Like,Comment,Share และ Subscribe เพื่อเป็นกำลังใจให้ทีมงานด้วยนะครับ
** ขอสงวนสิทธิ์ห้ามนำวีดีโอนี้ไปเผยแพร่ซ้ำหรือแก้ไขดัดแปลงเด็ดขาด หากพบเห็นจะดำเนินการตามกฎหมาย **
ติดต่อ
FacebookPage : https://www.facebook.com/MYTWL
Youtube : / ดินแดนสนธยา
Email : [email protected]
#ดินแดนสนธยา #แดนสนธยา #อาถรรพ์
Content
0 -> ตระกูลยางนา เป็นตระกูลที่ปลูกผักทำไร่มาอย่างยาวนาน จนตกทอดมาถึงคนรุ่นใหม่อย่างโอ
9.579 -> ที่เมื่อเรียนจบก็ตัดสินใจนำความรู้ที่มีมาช่วยที่บ้าน
14.867 -> ซึ่งก็ช่วยให้พืชผลที่ออกมานั้นมีคุณภาพ และราคาถูก อีกทั้งยังสร้างรายได้มากมายให้กับครอบครัว
26.499 -> แต่ถึงอย่างนั้น แม้จะเป็นความคิดสมัยใหม่เข้ามา
30.854 -> แต่บางสิ่งที่เป็นความเชื่อของคนในท้องถิ่น ก็ยังคงหลงเหลืออยู่ โดยเฉพาะกับครอบครัวของโอ
40.184 -> โอ บอกกี่ครั้งแล้วอย่าลืมถอดโจออกก่อน
45.907 -> อะ...จริงด้วย ขอโทษครับ ผมลืม
67.244 -> noname ให้เสียงภาษาไทย
75.331 -> เรื่องราวความเชื่อของคุณไสยบางอย่าง อาจเป็นสิ่งที่เราหลายคนซึ่งไม่ใช่คนท้องถิ่น
84.288 -> ไม่อาจรู้จักหรือเคยได้ยินมาก่อน เช่นเดียวกับเรื่องราวที่จะนำมาบอกเล่าให้กับทุกท่านในวันนี้
93.681 -> ก่อนชมคลิปนี้ฝากกด like กด แชร์ และติดตามด้วยนะครับ
103.696 -> โจ ผักไร่ ผักสวนนั้น เป็นคาถาอย่างหนึ่งที่คนในท้องถิ่นบางพื้นที่ของทางภาคใต้ใช้ท่องคาถากัน
112.903 -> ไม่ให้คนมาขโมยผัก เพราะเมื่อขโมยผักที่ยังผูกโจอยู่นั้นก็จะถึงแก่ชีวิต
120.492 -> และผู้ที่เป็นเจ้าของก็จำเป็นที่จะต้องถอดโจออกทุกครั้งเมื่อนำไปขาย กันไม่ให้เกิดเรื่องร้ายขึ้น
128.703 -> ไอ้โอ อีอ้อย มึงออกมาเดี๋ยวนะ มึงออกมา ออกมาไงโว้ย กูบอกให้ออกมา
137.35 -> เสียงดังเอะอะอะไรแต่เช้ายัยหวิล เอ็งมีอะไรทำไมไม่รู้จักพูดจาดีๆ
143.158 -> นั่นสิ มีเรื่องอะไร
146.407 -> จะให้ข้าพูดดีกับฆาตรกรอย่างพวกเอ็งเรอะ ไอ้เทือง ไอ้เทืองผัวข้า มันตายก็เพราะเอ็งลืมถอดเอาโจออก
153.957 -> หะ อะไรนะ
155.994 -> เอ็งหมายความว่ายังไงยัยหวิล ไอ้โอลูกข้า ขายผักมาตั้งกี่ปีส่งไปในเมืองตั้งเท่าไร ไม่เห็นมีใครตาย
164.952 -> มันกินผักสดเอ็ง เข้าไป เล็บเขียวอย่างนั้นไม่ใช่เพราะโจเอ็งแล้วมันจะเพราะอะไร
174.423 -> เอาล่ะๆ อ้อย พาลูกเข้าไปในบ้านก่อน เดี๋ยวเคลียร์กับยัยหวิลเอง
184.267 -> ผ่านไปเกือบๆครึ่งค่อนวันที่โอและแม่รอให้พ่อกลับมาที่บ้าน และเมื่อพ่อของโอกลับมา
193.084 -> เค้าก็มีสีหน้าจริงจังเป็นอย่างมาก ก่อนจะนั่งลงพูดคุยกับโอและแม่ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
201.451 -> เหมือนจะไม่ใช่แค่บ้านยัยหวิล บ้านตา มด ก็ด้วย
205.961 -> แบบนี้มัน...โอ ลูกถอดโจแน่ใช่มั้ย
210.813 -> แน่สิครับแม่ ผมกับน้าอั้มเราทำตลอด ที่ผ่านมาก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนะครับ
217.065 -> อีกอย่างถ้าผมลืมน้าอั้มก็จะเตือนตลอด
220.657 -> ถ้าแกพูดแบบนี้...มันก็แปลว่ามีโอกาสที่แกจะลืมจริงๆน่ะสิ
226.769 -> พ่อ...คือ ผมไม่ได้ลืมแน่ๆครับ อีกอย่างผักเราปลอดสาร แล้วก็ไอ้โจอะไรนั่นจะมีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้
237.344 -> ไอ้โอ ถ้าเอ็งไม่เชื่อก็ไม่ต้องคิดหาทางพิสูจน์ ไป ตั้งแต่เย็นนี้เอ็งไปนอนที่ไร่กับน้า ช่วยกันเฝ้า
253.533 -> โห พ่อ
260.266 -> เย็นวันเดียวกันนั้น พ่อขับรถมาส่งโอที่ไร่ แต่เมื่อมาถึงทั้งสองคนกลับนึกแปลกใจ
269.411 -> ที่ไฟบ้านพักที่ไร่นั้นปิดมืดสนิท
273.547 -> ไม่ได้เปิดเอาไว้ ทั้งๆที่ตอนนี้ก็มืดจนใกล้จะค่ำมาก
280.203 -> แล้ว พ่อกับโอ เดินที่บ้านพักในทันที และเมื่อเปิดประตูภาพที่เห็นตรงหน้า
283.5 -> ก็ทำเอาทั้งสองคนเกือบจะทรุดเข่าลงไปกองกับพื้น
288.228 -> น้าอั้ม น้องชายของแม่โอ กลายเป็นศพเป็นเสียแล้ว
293.702 -> สภาพนั้นเขียวไปทั้งตัว ลิ้นจุกปาก มือหยิกงอเกร็ง คล้ายกับคนชักอย่างทรมานก่อนจะจากไป
304.495 -> การสูญเสียครั้งนี้ ทำให้แม่ของโอเสียใจเป็นอย่างมาก
309.751 -> โอเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าน้าที่เค้าสนิทมากจะจากไปเร็วขนาดนี้
316.749 -> พ่อของโอกลับมาที่บ้านด้วยท่าทางที่ไม่ดีนัก ก่อนจะนั่งลงมองดูหญิงสาวที่เค้ารักอย่างเศร้าใจ
326.329 -> และเริ่มเล่าเรื่องบางอย่างให้กับลูกชายของเค้าฟัง ซึ่งเป็นเรื่องราวความบาดหมางระหว่างตระกูลของพวกเค้า
335.909 -> กับตระกูลของไอ้บาที่มีที่ดินที่ปลูกอะไรไม่ขึ้นสักอย่าง ตระกูลนั้นคิดว่าเป็นเพราะตระกูลของโอที่เอาที่ดินดีๆไปหมด
347.106 -> แต่กลับไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องของธรรมชาติที่ต้องการการบำรุง แต่กลับเอาแต่โทษคนที่ได้ดีกว่า
355.939 -> มันงี่เง่ามากเลยนะครับพ่อ เรื่องแบบนี้ สมัยนี้มัน...
360.946 -> มันไม่มีอะไรงี่เง่าทั้งนั้น! สำหรับบางคนเรื่องบางเรื่องก็ใหญ่เกินกว่าที่เราจะเข้าใจ
369.468 -> พรุ่งนี้เอ็งไปขายผัก เดี๋ยวแม่แก พ่อจะดูเอง ไปคุณ ไปพักกันเถอะนะ
386.171 -> เช้าวันต่อมาโอก็ไปขายผักที่ตลาดเหมือนอย่างที่พ่อของเค้าเคยมาขายเป็นประจำ
395.097 -> แต่วันนี้กลับไม่มีใครแวะมาซื้อผักที่ร้านของเค้าเลย ทุกคนต่างยอมที่จะเสียเงินเพิ่ม
404.055 -> เพื่อไปซื้อผักร้านไอ้บาที่เป็นผักนำมาจากในเมือง
409.125 -> น้ำ หญิงสาวที่โอสนิทด้วยก็ได้แวะมาหาโอที่ตลาด
414.754 -> และเอากับข้าวของโปรดของแม่ที่เค้าฝากน้ำซื้อเอามาให้
420.322 -> ขอบใจมากนะน้ำ
422.468 -> ไม่เป็นไรหรอกโอ เรื่องแค่นี้เอง จะว่าไป แม่ดีขึ้นบ้างมั้ย
429.559 -> ก็ดีขึ้นนะ แต่ก็ยังซึมๆอยู่บ้าง แม่กับน้าสนิทกันมาก
435.997 -> โอก็เหมือนกัน สนิทกับน้าอั้ม
438.548 -> ใช่ เหมือนพี่ชายเราคนนึงเลย ว่าแต่น้ำจะกลับเลยมั้ย
445.328 -> ก็ว่าจะกลับแหละ แต่...โอว่างมั้ย ไปช่วยเรายกของไปที่ร้านแม่เราหน่อยได้มั้ย
452.731 -> เอ่อ...เยอะหรือเปล่า
455.375 -> ไม่เยอะหรอก ไม่นาน
458.982 -> ได้ งั้นเดี๋ยวเราวางป้ายแปปนึงนะ แล้วไปกัน
482.807 -> หลังจากกลับจากขายของที่ตลาดที่ขายไม่ออกเลยเป็นครั้งแรก
487.329 -> โอก็รีบเอากับข้าวกลับมาให้ทันมื้อเที่ยงที่บ้าน ซึ่งกับข้าวทั้งหมดนั้นก็เป็นของโปรดแม่ของเค้าทั้งหมด
497.842 -> ซึ่งเป็นความตั้งใจที่เค้าอยากจะให้แม่รู้สึกดีขึ้น
502.558 -> กินเยอะๆนะครับแม่ ของโปรดแม่หมดเลย
506.212 -> ขอบใจมากนะลูก
519.089 -> แม่..แม่!! แม่ครับ! แม่เป็นอะไร! แม่ครับ!!
523.645 -> อ้อย อ้อย!!! โอ แม่เป็นอะไร!!
529.71 -> ไม่รู้ ผมไม่รู้!!! กินข้าวอยู่ดีๆ แม่ก็.....
541.156 -> ด้วยความโกรธอย่างเสียสติ พ่อของโอเดินถือมีดพร้าจากบ้านไปยังบ้านของไอ้บาในทันที
550.386 -> พ่อของโอตะโกนเรียกด่าทอ ใหไอ้บาออกมาเผชิญหน้ากัน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ
559.779 -> พ่อของโอจึงตัดสินใจพังประตูบ้านเข้าไป
564.133 -> และได้เห็นว่า ไอ้บา กำลังกระอักเลือดออกมาจากปากระลอกใหญ่ ทั้ง หู ตา จมูก ปาก และทวารอื่นๆ
575.579 -> ก็เลือดออกมาเช่นกัน
577.632 -> พ่อของโอยืนมองด้วยความโกรธเกรี้ยว แม้ว่าไอ้บาพยายามจะยื่นมือขอความช่วยเหลือ
585.283 -> แต่เค้าก็ไร้ความปราณีหรือน้ำใจที่ช่วย จนไอ้บา นอนแน่นิ่งจมกองเลือดลงไป
596.216 -> สิ่งที่ไอ้บาเผชิญนั้นก็ไม่ต่างจากสิ่งที่มันทำกับคนอื่น
602.031 -> เพราะมันเป็นสิ่งเดียวกัน ที่พ่อของโอจัดการสั่งให้ไอ้บาได้รับกรรมอย่างที่มันก่อ
614.503 -> ความโกรธ ความเคียดแค้น ความเจ็บปวดและเสียใจ ถล่มสะสมปนเปลงไปในจิตใจพ่อของโออย่างเต็มอก
625.406 -> จนในที่สุดมันก็แน่นจนระเบิดออกมา
629.449 -> พ่อของโอสติหลุดและหยิบมีดพร้าของตัวเองออกมาง้างฟันร่างของไอ้บาที่พึ่งตายไปอย่างบ้าคลั่ง...
644.565 -> เรื่องราวโศกนาฎกรรมความบาดหมางระหว่างตระกูลจบลงที่การสูญเสียอย่างเจ็บปวด
652.03 -> ที่ไม่อาจจะบรรยายได้
654.145 -> พ่อของโอกลายเป็นชายเสียสติที่เฝ้าแต่คิดถึง
659.246 -> และคำนึงหาถึงหญิงที่รักซึ่งจากไปเพราะสิ่งที่ครอบครัวของเค้าได้กระทำไว้ในอดีต
670.629 -> พ่อ...พ่อครับ โอกลับมาแล้ว เดี๋ยวโอทำกับข้าวให้พ่อกินนะ พ่อหิวหรือยัง
679.027 -> แม่สวยมากเลยนะครับ
684.128 -> ครับ ผม...ผมไม่พรากแม่ไปจากพ่ออีกหรอกครับ
690.411 -> เรา..เราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้นะครับพ่อ ผมสัญญา ผมสัญญา
701.359 -> เป็นอย่างไรกันบ้างครับกับเรื่องราวในวันนี้ เลือดย่อมต้องล้างด้วยเลือด เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วอย่างนั้นหรือเปล่า
710.939 -> หรือในความจริงเลือดย่อมต้องด้วยน้ำที่ใสสะอาด
716.164 -> ด้วยวิธีการที่ถูกต้องเพื่อที่จะตัดเอาความแค้นความบาดหมางทั้งหมดให้หมดสิ้นไป
723.131 -> สิ่งนี้ก็คงขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละท่าน มีสติใจการใช้ชีวิตนะครับ
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=V2xv3T2PI4E