เส้นทาง : สู่ความสำเร็จ | ปัญญายุทธ์
เส้นทาง : สู่ความสำเร็จ | ปัญญายุทธ์
มีชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาต้องเดินทางด้วยเท้าไปทำงานทุกวัน แต่ที่ทำงานของเขานั้น อยู่ห่างจากที่พักของเขามาก เขาจึงมักจะไปทำงานสายอยู่เป็นประจำ วันหนึ่งขณะที่เขากำลังกุลีกุจอเร่งฝีเท้าเพื่อให้ไปทันเวลาเข้างานอยู่นั้น ด้วยความเร่งรีบ เขาจึงเผลอเดินไปชนกับนักพรตผู้หนึ่งที่กำลังเดินอยู่บนถนนจนตัวเขาเองล้มลง
…
โปรดช่วยส่งต่อสายลมแห่งปัญญาสู่คนที่ท่านรัก เพื่อเผื่อแผ่ความร่มเย็นไปทั่วหล้า
----------------------------------------------
สนับสนุนให้กำลังใจทีมงานปัญญายุทธ์ สมัครสมาชิกศิษย์ปัญญายุทธ์
/ @panyayuth
* * เรื่อง ภาพ ดนตรี ขอสงวนลิขสิทธิ์ หากนำไปเล่าต่อ โปรดให้เครดิตอ.เฉินกุ้ยเซียงและปัญญายุทธ์ *
* ปัญญายุทธ์ คือเรื่องที่ประพันธ์โดยผู้สร้างปัญญายุทธ์ แต่ละตอนใช้ความทุ่มเทเป็นอย่างมาก หากพบการนำเนื้อหาไปดัดแปลง โปรดช่วยกันตักเตือนและแจ้งให้เราทราบ ขอคารวะ* *
ติดตามผลงานจากเรา
# YOUTUBE ปัญญายุทธ์
# FACEBOOK ปัญญายุทธ์
Content
4.25 -> กาลครั้งหนึ่งไม่นานนัก
6.716 -> มีชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาต้องเดินทางด้วยเท้าไปทำงานทุกวัน
11.64 -> แต่ที่ทำงานของเขานั้น
13.25 -> อยู่ห่างจากที่พักของเขามาก
20.51 -> เขาจึงมักจะไปทำงานสายอยู่เป็นประจำ
38.09 -> วันหนึ่งขณะที่เขากำลังกุลีกุจอเร่งฝีเท้าเพื่อให้ไปทันเวลาเข้างานอยู่นั้น
44.912 -> ด้วยความเร่งรีบ
46.919 -> เขาจึงเผลอเดินไปชนกับนักพรตผู้หนึ่งที่กำลังเดินอยู่บนถนนจนตัวเขาเองล้มลง
53.312 -> ขอโทษด้วยท่านนักพรต ข้าเร่งรีบเกินไปหน่อย
56.406 -> เพราะจะรีบไปทำงาน จึงมิดูตาม้าตาเรือ
59.372 -> นักพรตผู้นั้นคือเฉินกุ้ยเซียงนั่นเอง
62.696 -> เฉินกุ้ยเซียงได้เอ่ยตอบกลับมาว่า
65.816 -> มิเป็นไร คนที่ล้มเป็นเจ้ามิใช่หรือ ว่าแต่ที่ทำงานของเจ้าอยู่ไกลอย่างนั้นหรือ
72 -> ก็ข้าพักอยู่แถวย่านหอพักชานเมือง แต่ที่ทำงานของข้าอยู่ย่านสำนักการเงินกลางเมืองน่ะครับ
77.5 -> อ้าวแล้วเหตุใดเจ้าจึงเดินมาทางนี้ ทางนี้มันอ้อมนะ
82.394 -> หากมาจากแถวย่านหอพักเดินตัดสะพานจะใกล้กว่าเยอะเลย
87.447 -> อย่างนั้นหรอกหรือครับ ขอบคุณท่านนักพรตที่ช่วยชี้แนะ
96 -> เมื่อทราบดังนั้นเช้าวันต่อมาชายหนุ่มจึง
ได้ลองเดินไปตามเส้นทางที่นักรบผู้นั้น
105.72 -> ซึ่งก็ปรากฏว่าเป็นอย่างที่ว่าไว้จริงๆ
109.495 -> เส้นทางลัดนี้ช่วยให้เขาประหยัดเวลาการเดินของเขาได้ถึงครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว
118.47 -> ชายหนุ่มจรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
130.99 -> อืม เรานี่หนอช่างโง่เสียจริงๆ หลงลำบากมาตั้งนาน หากรู้จักเส้นทางนี้เสียตั้งแต่แรก
136.85 -> ก็คงสบายมาตั้งนานแล้ว
138.73 -> การรู้จักเส้นทางที่ถูกต้องช่วยให้เราถึงจุดหมายได้อย่างรวดเร็ว และชีวิตง่ายขึ้นเยอะเลย
162.14 -> เส้นทาง
170.59 -> อยู่มาวันหนึ่ง ชายหนุ่มก็มีอันต้องย้ายที่ทำงานไปยังที่แห่งใหม่ ซึ่งได้ค่าตอบแทนที่สูงกว่า
184.846 -> แต่ที่ทำงานใหม่ก็อยู่ไกลกว่าเดิม
196.8 -> ทำให้เขาต้องไปทำงานสายทุกวันเหมือนเดิมอีกตามเคย
211.46 -> เขาจึงคิดว่า ต้องหาเส้นทางลัดที่ใกล้กว่าเส้นทางที่ใช้อยู่นี้ให้ได้
218.907 -> มันน่าจะมีเส้นทางลัดที่ใกล้กว่านี้บ้างล่ะนะ
222.234 -> เราต้องหาให้เจอหากเจอเส้นทางที่ถูกต้องเราย่อมไปถึงที่ทำงานได้เร็วอย่างแน่นอน
227.847 -> ชายหนุ่ม จึงพยายามถามไถ่ผู้คนที่อยู่แถวนั้น
231.31 -> ว่ามีหนทางที่จะใกล้กว่านี้หรือไม่ แต่ก็ไม่มี
235.601 -> สุดท้ายเขาจึงต้องทนมีชีวิตที่รีบเร่งเหมือนอย่างที่เคยเป็นก่อนหน้า
250.79 -> วันหนึ่งขณะที่ชายหนุ่มกำลังเดินทางไปทำงานด้วยความเร่งรีบอยู่นั้น
256.1 -> ก็เผอิญเดินไปชนกับกับนักพรตผู้หนึ่ง ซึ่งก็คือนักพรตเฉินกุ้ยเซียงคนเดิมนั่นเอง
262.632 -> อาวุโส ข้าขออภัยด้วยที่เดินชนท่าน
266.03 -> อ้าว เจ้าอีกแล้วหรือ เจ้ายังคงเร่งรีบเหมือนอย่างเคย
271.137 -> เมื่อชายหนุ่มเห็นเฉินกุ้ยเซียง เขาก็ดีใจมาก จึงได้เอ่ยถามเส้นทางเหมือนเช่นเคย
277.063 -> ท่านนักพรต ข้าจะไปทำงานที่ย่านศูนย์การค้า พอจะมีเส้นทางลัดที่ใกล้กว่านี้หรือไม่ครับ
283.163 -> มิมีหรอกเส้นทางนี้ใกล้ที่สุดแล้ว
286.738 -> ชายหนุ่มรู้สึกผิดหวังอย่างมาก เขาจึงรำพึงรำพันว่า
289.39 -> เขาจึงรำพึงรำพันว่า
291.5 -> เช่นนั้นข้าคงต้องย้ายที่พักไปอยู่ใกล้กับที่ทำงานใหม่เท่านั้นสินะ จึงจะสามารถไปทำงานให้ทันได้
298.599 -> เมื่อเฉินกุ้ยเซียงได้ฟัง จึงได้เอ่ยถามชายหนุ่มว่า
302.334 -> แล้วเหตุใดเจ้าจึงมิทำเช่นนั้น
305.553 -> ข้ามิอยากที่จะย้ายที่พักไปอยู่แถวนั้น
308.102 -> เพราะที่เดิมที่ข้าอยู่นั้น อากาศดี มิแออัดยัดเยียด แถมยังหาของกินได้ง่าย ราคาถูก
313.9 -> แต่แถวที่ทำงานใหม่ของข้านั้น ผู้คนแออัด เสียงดังจ้อกแจกจอแจ แถมค่าที่พัก ค่าของกินก็ราคาแพงกว่า
320.858 -> เฉินกุ้ยเซียงได้ฟัง จึงได้เอ่ยกับชายหนุ่มว่า
324.41 -> สิ่งที่จะช่วยให้ถึงจุดหมาย มิจำเป็นต้องเป็นเส้นทาง
329.139 -> แต่อาจเป็นพาหนะ เจ้าน่าจะลองนั่งรถ นั่งรถย่อมเร็วกว่าเดิน
334.761 -> แต่นั่งรถต้องเสียค่ารถ ข้ากลัวจะสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ
338.817 -> ทุกทางเลือกมักมีทั้งเสียและได้
341.661 -> หากจะมิให้เสียเลยย่อมเป็นไปได้ยาก
344.783 -> การเดินเอามิยอมนั่งรถก็มีข้อเสีย เลือกทางที่คุ้มค่าที่สุดย่อมเป็นการดีกว่า
358.771 -> เย็นวันนั้น เมื่อชายหนุ่มกลับไปที่พัก เขาก็ครุ่นคิดถึงข้อดีข้อเสียของทางเลือกแต่ละทาง
366.299 -> เขาพบว่าแม้การนั่งรถจะมีค่าใช้จ่าย
369.51 -> แต่เมื่อเปรียบเทียบกับรายได้ที่เขาได้รับในแต่ละวันนั้น ก็ถือว่าเป็นเพียงเล็กน้อย และมีความคุ้มค่ากว่าการย้ายไปอยู่ที่ใหม่
378.368 -> อืม ข้าตัดสินใจได้แล้วแหละ
380.247 -> การนั่งรถไปนั้น แม้จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น
382.885 -> แต่ก็นับว่าคุ้มค่า เพราะอยู่ที่นี่ค่าที่พักและค่าของกินถูกกว่า แถมยังสบายมิต้องเดินเองให้เมื่อยอีกด้วย
396.71 -> ตั้งแต่นั้นมา ชายหนุ่มก็นั่งรถม้าไปทำงานทุกวัน
417.46 -> วันหนึ่งขณะที่เขากำลังนั่งรอรถม้าเพื่อที่จะไปทำงาน
423.886 -> เขาได้มองเห็นนักพรตคนเดิมเดินผ่านมา
427.958 -> จึงได้เข้าไปเอ่ยขอบคุณนักพรตว่า
431.505 -> ขอบคุณท่านนักพรตที่ช่วยชี้แนะข้าในวันนั้น
434.796 -> การใช้พาหนะช่วยให้ไปถึงจุดหมายได้เร็วขึ้นมาก แม้หนทางจะอยู่แสนไกลก็ยังไปได้ทัน แถมยังสบายกว่าเดินอีกด้วย
442.526 -> เช่นนั้นก็ดีแล้ว
453.897 -> หลายปีผ่านไป
456.396 -> ชายหนุ่มเมื่อทำงานไปนานๆ จนเก็บเงินได้จำนวนหนึ่ง
460.309 -> เขาก็คิดจะลาออก เพื่อออกไปประกอบกิจการเป็นของตนเอง
466.37 -> เถ้าแก่ ข้ามาขอลาออก
469.101 -> อ้าว ทำไมล่ะ
470.178 -> ข้าทำงานกับท่านมานาน จนอายุก็เริ่มมากแล้ว
473.205 -> ข้าว่าน่าจะถึงเวลาที่จะออกเดินทางตามความฝันของตนเองเสียที
477.756 -> แล้วเจ้าจะไปทำอะไรต่อล่ะ
479.52 -> ข้าเห็นเดี๋ยวนี้ใครๆเขาก็เปิดร้านน้ำชากัน ข้าก็เลยคิดว่าจะออกไปเปิดร้านน้ำชา
484.95 -> บรรยากาศดีๆให้คนมานั่งจิบกันน่ะครับ
487.834 -> อย่างนั้นหรือ เช่นนั้นก็ขอให้เจริญฮวบ เอ๊ยเจริญรุ่งเรือง
497.449 -> เมื่อเป็นเช่นนั้น หลังออกจากงาน
500.954 -> ชายหนุ่มก็ได้นำเงินที่เขาเก็บออมไว้ ไปลงทุนเปิดร้านน้ำชาเล็กๆแห่งหนึ่งแถวท่าเรือ
508.47 -> แต่การทำธุรกิจกลับไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่ชายหนุ่มคาดหวังไว้
515.599 -> พี่ชาย มานั่งพักจิบน้ำชาให้สบายใจหน่อยมั้ย
519.194 -> มิเอาหรอก ข้าหิว อยากหาอะไรหนักท้องกินดีกว่า
523.05 -> ใช่ๆ ข้าหิว ข้าหิว
530.09 -> เฮ้อ ร้านน้ำชามิเห็นขายดีเลย เหตุใดคนจึงชอบเปิดกันนักนะ
535.083 -> เห็นเปิดทุกตรอกซอกซอยเลย คิดว่าจะดีเสียอีก
538.247 -> ลองเปลี่ยนธุรกิจดีกว่า ขายอะไรดีน้า
541.3 -> อืม รู้สึกว่าร้านขนมคนเปิดกันเยอะ น่าจะขายดี เปลี่ยนไปเปิดร้านขนมฟูแทนดีกว่า
551.84 -> ชายหนุ่มตัดสินใจเปลี่ยนธุรกิจใหม่
556.381 -> แต่ก็ยังคงไม่ประสบความสำเร็จอีกตามเคย
563.48 -> พี่ชาย รับขนมฟูอบหอมๆไปทานหน่อยมั้ย
567.282 -> พอดีวันนี้พวกข้าหิวยิ่งกว่าวันก่อนอีก อยากกินอะไรที่มันอิ่มๆหน่อย
572.448 -> ใช่ๆ ข้าหิว ข้าหิว
579.949 -> เฮ้อ ขายขนมฟูก็มิค่อยมีคนซื้ออีกตามเคย สงสัยคงต้องเปลี่ยนธุรกิจอีกแล้ว
586.052 -> แต่จะขายอะไรดีล่ะเนี้ยะ
587.794 -> ชักจะหิวแล้ว ไปหาข้าวกินก่อนดีกว่า
590.694 -> อืม เปิดร้านอาหารน่าจะดีนะ เห็นคนเปิดร้านอาหารเห็นมีแต่รวยๆกันทั้งนั้น เปลี่ยนไปเปิดร้านอาหารตามสั่งแทนดีกว่า
598.879 -> แต่ไม่ว่าจะเปลี่ยนธุรกิจใหม่อย่างไร เขาก็ยังคงไม่ประสบความสำเร็จอยู่อีกเหมือนเดิม
605.729 -> เป็นเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
614.582 -> พี่ชาย วันนี้ข้ามีอาหารตามสั่งนะ อยากกินอะไรสั่งได้เลย
619.615 -> พอดีวันนี้พวกข้าง่วงๆ นอนมิค่อยพอ ว่าจะหาน้ำชาจิบแก้ง่วงสักหน่อย ยังมิอยากกินอะไรหรอก
626.497 -> ใช่ๆ ข้าง่วง ข้าง่วง
638.76 -> เฮ้อ ทำธุรกิจเจ๊งมาหลายครั้ง จนเงินเก็บที่มีอยู่ก็เกือบจะหมดอยู่แล้ว
644.098 -> สงสัยคงมิแคล้วจะคงต้องกลับไปเป็นลูกจ้างเขาเหมือนเดิมเสียแล้วกระมัง
648.116 -> เพราะหากขืนดันทุรังต่อไปมีหวังได้หมดเนื้อหมดตัวเป็นแน่
657.93 -> วันหนึ่งขณะที่ชายหนุ่มกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องธุรกิจของเขาอย่างเป็นทุกข์ใจอยู่นั้น
664.954 -> ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นนักพรตคนเดิมที่เคยให้คำชี้แนะเขาเมื่อหลายปีก่อนเดินผ่านมา
674.88 -> เขาจึงได้เดินเข้าไปหาเพื่อเอ่ยทักทาย
679.765 -> คารวะท่านนักพรต ท่านยังจำข้าได้หรือไม่
682.887 -> อืม ข้าจำได้ เจ้าคือหนุ่มน้อยที่เอาแต่หาหนทางไปให้ถึงที่ทำงานใช่หรือไม่
690.368 -> ถูกแล้วครับ ความจำของท่านเป็นเลิศ
693.031 -> วันนี้เจ้าจะเดินทางไปที่แห่งใดอีกแล้วอย่างนั้นหรือ
697.24 -> เปล่าหรอกครับ วันนี้ข้ามิมีที่แห่งใดจะต้องไปอีกแล้ว
701.647 -> ชายหนุ่มหยุดพูด แล้วก็ถอนหายใจ สักพักเขาก็ได้เอ่ยถามนักพรตไปว่า
708.363 -> ท่านนักพรต วันนี้ ข้ามีจุดหมายที่อยากไปให้ถึง แต่กลับมิรู้ว่าจะต้องไปในเส้นทางใด
714.832 -> จุดหมายที่เจ้าอยากไปถึง คือที่แห่งใดอย่างนั้นหรือ
719.255 -> วันนี้จุดหมายที่ข้าอยากไปถึง มิได้เป็นสถานที่
722.815 -> แต่คือความสำเร็จที่ยังมิรู้เส้นทางที่จะไปให้ถึง
726.708 -> ชายหนุ่มจึงได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น ให้เฉินกุ้ยเซียงฟัง
732 -> ข้าเปลี่ยนธุรกิจมาก็หลายต่อหลายอย่างแล้ว อะไรที่คนทำแล้วรวยข้าก็ทำ
736.866 -> อะไรที่คนเขาว่าลงทุนแล้วได้กำไรข้าก็ลอง
739.847 -> แต่ก็มิเห็นสำเร็จอย่างคนอื่นเขาสักที
742.262 -> มีธุรกิจอะไรที่ข้าทำแล้วจะร่ำรวย จะสำเร็จได้บ้างหรือไม่
747.534 -> เมื่อเฉินกุ้ยเซียงได้ฟัง ก็ได้เอ่ยตอบกลับมาว่า
751.506 -> พ่อหนุ่ม สิ่งที่ท่านต้องการนั้นหาใช่เส้นทาง แต่เป็นพาหนะ
757.433 -> เส้นทางกับพาหนะ มันแตกต่างกันอย่างไรอย่างนั้นหรือ
761.082 -> เส้นทางนั้นสำหรับทุกคน แต่พาหนะนั้นสำหรับบางคน
766.923 -> หากมีเส้นทางที่ไปสู่ความสำเร็จได้โดยง่าย ใครๆก็คงไปถึง
772.618 -> ทุกคนก็คงประสบความสำเร็จกันหมด
775.905 -> ความสำเร็จย่อมมิใช่ที่ที่คนทั่วไปจะไปถึงได้ง่ายๆ
781.133 -> ผู้ที่มีพาหนะที่ดีพอเท่านั้นจึงจะไปได้ถึง
785.459 -> แทนที่จะมัวหาเส้นทางที่ดีที่สุด หาสิ่งที่จะช่วยให้เราไปถึงจะดีกว่า
792.198 -> อย่าเอาแต่เสาะหาธุรกิจที่ใครๆทำก็สำเร็จ แต่จงเสาะหาวิธีการที่จะทำให้สำเร็จ
800.325 -> เมื่อพูดจบ เฉินกุ้ยเซียงก็เดินจากไป
805.066 -> พาหนะที่ดี ช่วยให้เราไปได้ทุกเส้นทาง แม้จุดหมายจะอยู่แสนไกล
810 -> ไร้ถนนหนทาง บุกป่าฝ่าดง ข้ามน้ำข้ามทะเล ก็ยังไปถึงได้
816.913 -> ดัจดั่งสายลมแห่งปัญญาได้พัดผ่านเข้ามา
825.95 -> ข้าเข้าใจแล้ว สิ่งที่เราตามหามิใช่ว่าจะทำธุรกิจอะไร
831.098 -> แต่คือจะทำธุรกิจอย่างไรต่างหาก ธุรกิจที่ใครๆทำก็รวยมิมีหรอก มีแต่คนที่ทำธุรกิจแล้วรวยเท่านั้น
838.93 -> ข้าจะขอลองสู้อีกสักตั้ง
847.685 -> เมื่อคิดได้ดังนั้น ชายหนุ่มจึงปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ในธุรกิจร้านอาหารของเขาใหม่
853.672 -> ทั้งปรับเปลี่ยนเมนูอาหาร เพิ่มความหลากหลายของอาหาร และเพิ่มช่องทางการขายให้มากขึ้น
862.29 -> พี่ชาย เชิญแวะร้านของข้าปรับปรุงใหม่ไฉไลกว่าเดิม
867.09 -> ปรับปรุงใหม่อย่างไรอย่างนั้นหรือ
870.218 -> ร้านข้ามีทั้งน้ำชา ขนมฟู แล้วก็มีอาหารตามสั่งด้วย
874.708 -> วันนี้ยังมิมีอารมณ์ เอาไว้โอกาสหน้าก็แล้วกันนะ
878.037 -> เอาอย่างนี้พี่ชาย วันนี้ข้าให้พวกท่านชิมขนมฟูของข้าฟรี 1 ชิ้นก็แล้วกัน
884.058 -> ฟรีหรือ อย่างนั้นเอามาเลย
886.47 -> เมื่อลูกค้าได้ลองชิมขนมฟูของชายหนุ่มแล้ว
890.367 -> ก็ปรากฏว่า
892.59 -> อืม ก็อร่อยดี ไว้วันหลังจะมาอุดหนุนนะ
901.69 -> แต่ข้ากินขนมแบบนี้แล้วชักฝืดคอหิวน้ำแล้วล่ะสิ
906.314 -> เออ ข้าก็เหมือนกัน จะหาน้ำจากไหนกันเนี่ย
910.263 -> อย่างนั้นต้องหาน้ำมาดื่ม เรานั่งจิบน้ำชาให้หายคอแห้งกันก่อนดีกว่า
915.1 -> คนขาย เอาน้ำชามากานึ่งจอกสอง
918.804 -> ได้เลยครับ
923.77 -> กินน้ำแล้วรู้สึกหิวข้าวขึ้นมาเลย อย่างนั้นเอาข้าวผัดมาด้วยสองจานเลย
930.547 -> ได้เลยครับ
936.94 -> อืมร้านนี้แต่งร้านสวยดีนะ บรรยากาศก็ดี มิลองมานั่งมิรู้นะเนี้ยะ
949.33 -> ต้องหาทางเพิ่มช่องทางการขาย อืม
956.183 -> คนส่งของ ต่อไปเจ้าช่วยมารับอาหารจากร้านข้าไปส่งตามบ้านให้ด้วยนะ
961.367 -> ได้ครับ
970.22 -> แม้การขายแบบส่งตามบ้านจะมีค่าใช้จ่ายในการขนส่ง ทำให้ได้กำไรน้อยลง
976.009 -> แต่ก็ถือว่าคุ้ม เพราะทำให้ขายได้เพิ่มขึ้น และช่วยให้คนได้ชิมรสชาติอาหาร และรู้จักร้านเพิ่มขึ้น
983.431 -> เมื่อรู้จักปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ให้เข้ากับสถานการณ์ ธุรกิจของชายหนุ่มก็ค่อยๆเข้ารูปเข้ารอย และไปได้สวยอย่างที่เขาตั้งใจไว้ในที่สุด
994.192 -> ปัญญายุทธ์จากเรื่องนี้
996.492 -> ที่ที่มีความสำเร็จอยู่นั้น มักเป็นที่ที่คนส่วนใหญ่ไปไม่ถึงหรือไปถึงได้น้อย
1003.047 -> เพราะหากใครๆก็ไปถึงได้ ย่อมไม่มีความสำเร็จเหลืออยู่เพียงพอสำหรับทุกคน
1008.998 -> ดังนั้นกลยุทธ์ และทักษะความสามารถที่คนทั่วไปไม่มี รวมทั้งการรู้จักใช้เครื่องทุ่นแรงตามยุคสมัยให้เกิดประโยชน์
1018.15 -> จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เราได้เปรียบ และไปถึงจุดหมายที่อยู่แสนไกลหรือไปถึงยาก ได้อย่างสบายและรวดเร็วกว่าคนอื่นได้
1031.13 -> อยากมีความคิดที่แกร่งกล้า
1033.944 -> ต้องฝึกปรือปัญญายุทธ์
1035.813 -> โปรดกดติดตาม
1037.244 -> Youtube ปัญญายุทธ์ และ Facebook ปัญญายุทธ์
1050.68 -> อยู่มาวันหนึ่ง
1060.01 -> ข้ามีปัญหาอีกแล้วล่ะครับท่านนักพรต
1063.098 -> มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอันใดอีกแล้วอย่างนั้นหรือ
1067.3 -> ข้ามีสถานที่ที่อยากไปให้ถึง แต่ไปมิได้
1070.79 -> เจ้ามีสิ่งที่ไฝ่ฝันอยากไปให้ถึงอย่างนั้นหรือ
1075.355 -> เปล่าหรอกครับ คราวนี้เป็นสถานที่ที่ข้าต้องไปให้ถึง
1079.538 -> ข้ามีธุระที่ต้องไปให้ถึงเมืองๆหนึ่งที่เป็นเกาะอยู่กลางน้ำ
1083.628 -> แล้วเหตุใดจึงมินั่งเรือไปเล่า
1086.223 -> พอดีข้าเป็นคนเมาเรือน่ะครับ
1091.09 -> บางที อาจถึงเวลาที่เจ้าต้องมีคนมาช่วยทำงานแทนตัวเจ้าเองบ้างแล้ว
1105.917 -> ปัญญายุทธ์
1108.372 -> ฉุดช่วยคน
1111.137 -> ให้ได้หลุดพ้น
1113.752 -> ความทุกข์เข็ญ
1116.485 -> ปลุกปลอบใจ
1119.147 -> ให้ร่มเย็น
1121.701 -> ให้ได้มองเห็น
1124.302 -> ความเป็นจริง
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=V42aidNhAzk