ฟังธรรมก่อนนอน EP.33 วิธีสร้างบุญใหญ่ ให้ชีวิตร่ำรวย ด้วยการรักษาศีล ๕
ฟังธรรมก่อนนอน EP.33 วิธีสร้างบุญใหญ่ ให้ชีวิตร่ำรวย ด้วยการรักษาศีล ๕
ฟังธรรมก่อนนอน EP.33 วิธีสร้างบุญใหญ่ ให้ชีวิตร่ำรวย ด้วยการรักษาศีล ๕
ขอขอบคุณสถานที่ : โบสถ์สีทอง วัดปากน้ำโจ้โล้ อ. บางคล้า จ.ฉะเชิงเทรา
สินค้าและของที่ระลึก PURIFILM Channel https://teespring.com/stores/purifilm…
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน ที่สมัครสมาชิกแบบรายเดือนกับช่องยูทูป PURIFILM Channel ครับ
สมัครสมาชิกแบบรายเดือนคลิกลิงก์นี้เลยครับ / @purifilmch
*****จัดทำ และบรรยายเสียงโดย. ►PURIFILM Channel
สอบถามรายละเอียดได้ที่ ►โทร.064-945-4441 (ภูริ)
*****ติดตามรับชมได้ที่ :
Youtube : ► / purifilmmv
Facebook : ►https://www.facebook.com/purifilmstudio/
Blogger : ► http://purifilm.blogspot.com/
Instagram : ►https://www.instagram.com/purifilmstu…
twitter : ►https://twitter.com/PurifilmStudio
#ฟังธรรมก่อนนอน #วิธีสร้างบุญใหญ่ให้ชีวิตร่ำรวย #การรักษาศีล๕
Content
6.04 -> ฟังธรรมก่อนนอน กับภูริฟิล์ม คลิบนี้เสนอตอน วิธีสร้างบุญใหญ่ ให้ชีวิตร่ำรวย ด้วยการรักษาศีล ๕
19.24 -> PURIFILM สร้างแรงบันดาลใจ ให้คติธรรม นำพลังสร้างชีวิต
26.26 -> ครูบาอาจารย์ท่านกล่าวว่า การทำบุญทำทานนั้น ก็มีหลากหลายวิธีด้วยกัน อย่างเช่น บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ แต่การทำบุญใหญ่ หรือการทำทานใหญ่ ที่เราสามารถจะทำได้ตลอดเวลานั้น ก็คือ การรักษาศีล ๕ ซึ่งครูบาอาจารย์ท่านให้เราพิจารณาดังนี้
52.52 -> ๑. การรักษาศีลข้อ ปาณาติปาตา เวรมณี งดเว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป ท่านว่า การรักษาศีลในข้อนี้ คือการห้ามฆ่าสัตว์ทุกชนิด รวมทั้งมนุษย์ด้วย และการฆ่าสัตว์ที่ทำให้ศีลขาดนั้น ก็มีองค์ประกอบอยู่ ๕ ประการ นั่นก็คือ
79.22 -> ๑. สัตว์นั้นมีชีวิต ๒. รู้อยู่ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต ๓. มีความตั้งใจที่จะฆ่า ๔. มีความพยายามที่จะฆ่า และ ๕. สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
97.14 -> ท่านว่า การฆ่าธรรมดา ก็มีบาปมากอยู่แล้ว ยิ่งถ้าฆ่าด้วยความโกรธ ก็จะได้รับผลของบาปมากขึ้นเท่าตัว และเมื่อตายไปแล้ว ก็จะลงไปสู่นรกหากพ้นจากนรก มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์อีก ก็จะทำให้ชีวิตหาความสุขไม่ได้ ดังนั้น การใช้ปัญญาพิจารณา ในผลของบาปกรรมที่ทำผิดศีลข้อ ๑ นี้
128.84 -> ก็เพื่อให้เรา เข้าใจในผลของกรรมที่ตามสนอง เราจะได้เกิดความกลัวในบาปกรรมนั้น จะได้สำนึกในชีวิตเขาชีวิตเรา ที่มีความรักความหวงแหนในชีวิตเหมือนกัน เพราะสัตว์ทุกตัวรวมทั้งเราด้วย ก็ไม่อยากตาย เพราะถูกฆ่า
152.46 -> ดังนั้น ขอให้คิดถึงชีวิตเขาชีวิตเรา หัวอกเขาเป็นอย่างไร หัวอกเราก็เป็นอย่างนั้น ไม่ควรจะไปเบียดเบียนซึ่งกันและกัน เพราะมนุษย์เราได้ชื่อว่าเป็นผู้มีจิตใจสูง ฉะนั้น ขอให้สูงด้วยความรัก ให้สูงด้วยความสงสารต่อสัตว์ทั้งหลาย ถ้าทำได้อย่างนี้ ก็ชื่อว่าเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เป็นมนุษย์ที่มีคุณธรรม
185.2 -> ท่านว่า ถ้าเราใช้ปัญญาพิจารณาบ่อยๆ ใจของเรา ก็จะค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปในทางดี จะมีความเมตตาต่อสัตว์ มีความสงสารสัตว์ และในที่สุด เราก็จะไม่กล้าฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
204.06 -> ๒. การรักษาศีลข้อ อทินนาทานา เวรมณี งดเว้นจากการถือเอาของ ที่เจ้าของมิได้ให้ ท่านว่า ศีลข้อนี้ ก็เกิดขึ้นจากปัญญาเช่นกัน ดังนั้น จงใช้ปัญญาพิจารณาอยู่บ่อยๆ ว่าสิ่งของ ของคนอื่นเขาได้มา ด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน ด้วยแรงงาน ด้วยหยาดเหงื่อของเขาเอง
237.08 -> หวังว่าจะได้อาศัยปัจจัยเหล่านั้น หล่อเลี้ยงชีวิตต่อไป มีความรักทะนุถนอมดูแล เพื่อหวังความสุขในทรัพย์สินเหล่านั้น ถ้าเราไปลัก ไปปล้น เอาสิ่งของจากเขามาแล้ว เขาก็จะมีความเสียดาย คงจะคิดถึง สิ่งของของเขามากทีเดียว ดังนั้น ให้คิดถึงหัวอกเขา หัวอกเรา
266.44 -> เพราะของทุกอย่างใครๆ ก็มีความหวงแหนด้วยกันทั้งสิ้น ไม่อยากให้ใครมาลัก เอาทรัพย์สินจากตัวไป เมื่อเราคิดได้อย่างนี้ เราก็จะไม่กล้าไปลักเอาสิ่งของ ของผู้ใด นี้คือผู้มีปัญญา ฉลาดในการรักษาศีล ฉะนั้น เราต้องใช้ปัญญาอบรมใจตัวเอง และสอนใจตัวเองอยู่เสมอ ให้คิดถึงบาปกรรม ที่จะตามสนองในชาติหน้า
301.1 -> เพราะจะไปเกิดในสถานที่ ที่มีแต่ความทุกข์หรืออยากจนขาดแคลน ความสะดวกความสบายในทรัพย์ไม่มี ตลอดจนที่อยู่อาศัยบ้านเรือน ที่จะซุกหัวนอนก็ไม่มี อาหารการกินสิ่งดีๆ ก็ไม่มี จะหางานหาเงิน พอจะเป็นไปได้ก็ไม่ได้ พอจะมีก็ไม่มี หรือถึงจะมีทรัพย์สินอยู่บ้าง
331.4 -> แต่ก็จะถูกคนมาลัก ถูกคนมาปล้นเอาไป หรือเกิดความฉิบหาย ด้วยเหตุอย่างใดอย่างหนึ่ง ท่านว่า นี่ก็เป็นผลของกรรม ในการลักเอาสิ่งของ ของคนอื่นมาเป็นของตน ถ้าเราพิจารณาอยู่บ่อยๆ ใจของเรา ก็จะค่อยๆ เห็นโทษภัย ที่จะมาถึงตัวเราทีหลัง ใจก็จะเกิดความละอาย และเกิดความกลัวต่อกรรมชั่วมากขึ้น
365 -> ๓. การรักษาศีลข้อ กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ท่านว่า ศีลในข้อนี้ ก็ต้องใช้ปัญญาพิจารณา ว่าเราเป็นมนุษย์ รู้จักความละอายในการกระทำของตนเอง ไม่ควรประพฤติตัว เหมือนสัตว์ดิรัจฉาน
391.92 -> เพราะสัตว์ดิรัจฉาน ไม่มีปัญญา ไม่มีความละอายในความประพฤติ เขาจึงทำกันไป แบบภาษาสัตว์ ใครเป็นพ่อ ใครเป็นแม่ ใครเป็นลูก เขาไม่ถือกัน จะล่วงเกินเมียใคร ลูกใคร ผัวใคร เขาก็ไม่ละอาย เขาไม่รู้จักสิ่งที่ควร หรือไม่ควร แต่เราเป็นมนุษย์ ที่เพียบพร้อมด้วยคุณธรรม มีสติมีปัญญาที่ดี รู้จักบาปบุญคุณโทษ
425.84 -> จึงไม่ควรฝึกตัว เอาแบบอย่างของสัตว์ดิรัจฉาน ท่านว่า ถ้าเราฝึกตัวเหมือนสัตว์ เกิดชาติหน้า ก็จะได้ไปเกิดเป็นสัตว์อย่างแน่นอน ดังภาษิตที่ว่า มนุสฺสติรจฺฉาโน ถึงร่างกายเป็นมนุษย์ แต่ใจเป็นเสมือนสัตว์ดิรัจฉาน เมื่อตายไป ก็จะได้ไปเกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉาน หรือแม้แต่มาเกิดเป็นมนุษย์ วิบากกรรมก็ยังตามมา กรรมจะบันดาลให้มีแต่คนนอกใจ
461.34 -> ถ้ามีสามี สามีก็จะนอกใจ ถ้ามีภรรยา ภรรยาก็จะนอกใจ ไม่มีความซื่อสัตย์ต่อกัน เผลอเมื่อไร เป็นอันเกิดเรื่องทันที ถ้าเป็นในลักษณะอย่างนี้ ก็จะไม่มีความสุขในครอบครัว มีแต่จะทะเลาะเบาะแว้ง ตีกัน ฆ่ากัน เดือดร้อนวุ่นวายไปหมด
485.9 -> นี้คือบาปกรรมตามสนอง ผู้ชอบล่วงละเมิดศีลข้อที่ ๓ ฉะนั้นเราเป็นมนุษย์ผู้มีจิตใจสูง มีสติปัญญาที่ดี ก็ให้มีศีลในข้อนี้ ประดับใจประดับกาย ใช้เป็นอุบายสอนใจอยู่เสมอ สักวันหนึ่ง ใจของเรา ก็จะเกิดความสำนึกตัว มีความละอายในการกระทำ ในสิ่งที่ผิดจากจารีตประเพณี นี่คือการรักษาศีลด้วยปัญญา
520.74 -> ๔. การรักษาศีลข้อ มุสาวาทา เวรมณี งดเว้นจากการกล่าวเท็จ ท่านว่าศีลในข้อนี้ จะขาดไปเพราะคำพูด ฉะนั้นก่อนจะพูด ต้องตรึกตรองใคร่ครวญ ในคำพูดให้ดีเสียก่อน จึงพูดออกไป
ว่าการพูดในประโยคนี้ จะเกิดความเสียหาย กับตัวเองหรือคนอื่นหรือไม่
550.98 -> ถ้าเราพูดความไม่จริงออกไป จะเกิดความรู้สึก แก่ผู้รับฟังอย่างไร หรือเราได้รับฟังคำพูด ไม่จริงจากคนอื่น ในความรู้สึกของเรา ก็จะขาดความเชื่อถือจากคนนั้น หรือพูดส่อเสียดเบียดบัง เปรียบเปรย ในลักษณะเสียดแทง ให้คนอื่นไม่สบายใจ การพูดออกไปอย่างนี้ จะก่อให้เกิดความแตกแยก ขาดความสามัคคี ที่มีต่อกัน
584.42 -> จากที่เคยแสดงกิริยา ในความรักความเคารพและมีความเชื่อถือต่อกัน ความรู้สึก ก็จะหมดสภาพไป ถึงจะมีภาระหน้าที่ ที่จะต้องพูดคุยกันก็จะไม่สนิทสนมกันเหมือนที่เคยเป็นมา ถึงจะมีกิริยาออกมา ในทางที่ดีต่อกันอยู่ก็ตาม แต่อกิริยา ที่เจ็บใจฝังลึกๆ ในความรู้สึกนั้น ก็ยังคงมีอยู่
616.92 -> และในวันหนึ่ง ก็อาจจะระบายอารมณ์ แห่งความแค้นออกมา เพ่งเล็งหาจุดอ่อนซึ่งกันและกัน หรือถ้าพูดต่อหน้าไม่ได้ ก็จะพูดลับหลัง อาศัยคนใดคนหนึ่ง เป็นที่ระบายความในใจเรียกว่าพูดโจมตีกันลับหลัง หรือกล่าวคำนินทาว่าร้ายออกมา
642.76 -> และเมื่อเริ่มต้นเป็นมาอย่างนี้ ต่อไปก็จะเกิดความอิจฉาตาร้อนต่อกัน หาคำพูดที่จะเอาชนะกัน ด้วยวิธีต่างๆ ในที่สุด ก็จะกลายเป็นพยาบาทอาฆาต และจองเวรต่อกัน โดยไม่มีที่สิ้นสุด
662.94 -> ๕. การรักษาศีลข้อ สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี งดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ท่านว่า ศีลในข้อนี้ ก็มีความสำคัญอย่างมาก จึงได้บัญญัติเอาไว้ เพื่อป้องกัน เหตุร้ายที่จะเกิดขึ้นทีหลัง อบายมุขต่างๆ นั้น ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ ทำให้ใจเกิดความลืมตัว กล้าพูดกล้าทำ ในสิ่งที่ไม่ควรทำ ควรพูด
699.68 -> ถ้าเมาลงไปเมื่อไร จะไม่คิดถึงในคุณธรรมที่ดีงาม บางคนอาจจะฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม หรือพูดโกหกมดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดจาเหลวไหลไม่มีสาระ หมดความละอาย จะทำ จะพูดอะไรไม่มีความสำนึก ไม่มีความรับผิดชอบ
725.5 -> ซึ่งโดยปกติแล้วมนุษย์เรา ก็จะมีนิสัยบ้าบอคอแตกอยู่ในตัว แต่เมื่อได้เสพสิ่งที่ไม่ดีเข้าไป ใจก็จะเกิดเป็นบ้า กิริยาทางกาย ทางวาจา ก็จะแสดงออกมาไม่น่าดูน่าฟัง ดังที่เราเห็นอยู่ทั่วไป ซึ่งจะก่อเหตุ ก่อภัยขึ้นมานานาประการ เกิดความเสียหายให้แก่ตัวเอง และคนอื่นเป็นอย่างมาก
756.58 -> ท่านว่า การกระทำแบบนี้ นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลาย ไม่มีความสรรเสริญในชาติหน้า ก็จะได้รับกรรมที่ทำไว้อย่างแน่นอน ฉะนั้นหากเราใช้ปัญญาพิจารณา การรักษาศีล ๕ นี้ ก็ย่อมจะนำเราไปสู่สิ่งที่ดี ทั้งในชาตินี้ และชาติหน้าครับ
787.84 -> ขออนุโมทนาบุญ และกราบขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่าน ที่ให้คติธรรม และข้อคิดในการดำเนินชีวิต และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มีส่วนร่วมในการจัดทำคลิบนี้ และรับชมคลิบนี้ สาธุครับ
ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=X339U3-DLqs